Η φυτική μαριχουάνα ή «χορταράκι» είναι μίγμα συμπιεσμένων φύλλων, λουλουδιών και, συχνά, ακόμα αποτελείται από κλαδάκια της Κάνναβης της Ήμερης, ένα φυτό που υπάρχει σήμερα σ’ όλες τις θερμότερες περιοχές του Κόσμου, αν και λένε, ότι προέρχεται απο την Ασία.
Το κύριο δραστικό συστατικό, η Δ9 – τετραϋδροκανναβινόλη (THC για συντομία), είναι επικεντρωμένο μέσα στη ρετσίνη του φυτού. Η πυκνή, σκούρα σαν πίσσα ρετσίνη ονομάζεται χασις καί είναι η μορφή με την οποία καταναλώνεται, συνήθως, η κάνναβη – ανακατεύοντάς την με καπνό και καπνίζοντάς την, στην Ευρώπη και στην Εγγύς Ανατολή. Μια μορφή, με ακόμα μεγαλύτερη περιεκτικότητα, το χασισόλαδο, παράγεται με μια διεργασία απόσταξης.
Τα μίγματα με το φύλλο περιέχουν τις μικρότερες ποσότητάς Του THC- συνήθως 1 με 10%. Το χασίς περιέχει, περίπου, 10% ΤΒΟ: το χασισόλαδο μπορεί να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ΤHC 50-60%. Αφού το THC, που περιέχεται στα παρασκευάσματα· τής κάνναβης αποσυντίθεται, ιδίως αν εκτεθούν στη ζέστη και στο φως, μια δόση μαριχουάνας ή χασίς μπορεί να έχει διαφορετική δραστικότητα στον ψυχισμό σε διαφορετική χρονική στιγμή
Παρ’ όλο που το THC είναι το κυριότερο μοναδικό συστατικό της κάνναβης, άλλα χημικά συστατικά από τα εκατό και πλέον πόυύπάρχουν στο φυτό, μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο στην τροποποίηση της, δράσης της τοξικής ουσίας. Από τα άλλα συστατικά Τσβ φυτού, λίγα μόνο έχουν μελετηθεί και δεν κατανοούμε ακόμα τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις τους.
Συνήθως, η μαριχουάνα και το χασίς καπνίζονται, αλλά καμιά φορώ μπορούν να μασηθούν και να φαγωθούν, Για να έχει την ίδιά δράση με το -«τσιγαρλίκι», χρειάζεται σ’ αυτή την περίπτωση δυόμισι ή τρεις φορές η ποσότητα που χρησιμοποιείται μέρα σ’ ένα τσιγάρο. Χρειάζεται περισσότερο χρόνο για ν’ αρχίσει να αλλά η επίδραση διαρκεί περισσότερο.
Τη μαριχουάνα την καπνίζουν είτε σάν «τσιγαρλίκι» – τσιγάρο στριμμένο στο χέρι- είτε σε τσιμπούκια διάφορων ειδών, από το απλό τσλλουμ (chillum), που χρησιμοποιείται στην Ινδία, ως τους περίτεχνους ναργιλέδες, όπως η παραδοσιακή «χούκα» της Μέσης Ανατολής ή το «μπονγκ» («bong»), που είναι τόσο δημοφιλές στις Ή. Π. Α.
Ισχυρισμοί για τη δράση»- γεγονότα ή μύθοι;
Παρ’ όλες τις εκατοντάδες χρόνια χρήσης της κάνναβης και τη συσωρρευμένη λαϊκή σοφία, η δράση, που υποτίθεται ότι έχει, είναι παράδοξη. Μεταξύ τών ιερών αντρων στην Ινδία, για παράδειγμα, η κάνναβη χρησιμοποιείται παραδοσιακά, για να «εξευμενίζει τα ζωώδη πνεύματα» – να ελαττώσει τη λίμπιντο ή τη σεξουαλική ενόρμηση. Κι, όμως, μεταξύ της νέας γενιάς των χασισοποτών, η μαριχουάνα έχει φήμη αφροδισιακού. Ενώ η μαριχουάνα οδηγεί, κατά πολλούς, στην απώλεια της συμβατικής επιθυμίας για δουλειά – το σύνδρομο «χωρίς κίνητρα» – σε πολλές χώρες, όπως στη Τζαμάικα, ένα διάλειμμα με «ganja» γίνεται για τον ίδιο σκοπό, όπως στα δικά μας τα γραφεία ή τα εργοστάσια έχουμε το διάλειμμα για καφεδάκι.
Στην Ινδία, η κάνναβη χρησιμοποιείται για υποβοήθημα στην αυτοσυγκέντρωση ή για διαύγεια στη σκέψη· στις δυτικές χώρες, όμως, πιστεύεται, ότι διαταράσσει τη μνήμη και τη σκέψη. Όπως θα δούμε, μερικές απ’ αυτές τις διαφορές μπορούν να εξηγηθούν από τις προσδοκίες του ατόμου ή την περιβαλλοντική συνθήκη της χρήσης- άλλες μπορεί ν’ αντανακλούν τις διαφορετικές ποσότητες ή τους τρόπους της χρήσης (αντιδράσεις που εξαρτώνται από τη δόση). Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει μεγάλη σύγχυση.
Ακόμα κι εκείνοι που έχουν ειδική επιστημονική κατάρτιση, είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν την πραγματικότητα από τους μύθους.
Συντακτική Ομάδα Fnews.gr
