Οι πρώτες 48 ώρες του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία της Ελλάδας δείχνουν πως δεν έχει κάνει πολλά για να την κρατήσει στο ευρώ, σημειώνει σε άρθρο της η Wall Street Journal. Τη στιγμή, δε, που έχει μπροστά του ελάχιστες εβδομάδες για να εξασφαλίσει μια συμφωνία με τους δανειστές και να αποφύγει την οικονομική κατάρρευση της χώρας, λέει και κάνει πράγματα που εμβαθύνουν το χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Οι πρώτες κινήσεις του δείχνουν πως έχει όρεξη για αντιπαράθεση και όχι για προσέγγιση, σημειώνει η εφημερίδα. Από τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, μέχρι την τοποθέτηση Βαρουφάκη στο ΥΠΟΙΚ και από το «όχι» για τα μέτρα κατά της Ρωσίας, έως την επιβεβαίωση των προεκλογικών υποσχέσεων, όλα δείχνουν την μέχρι τώρα προσέγγισή του. Στο μεταξύ οι αγορές έδειξαν την ανησυχία τους, ενώ στην πρόσφατη συνάντηση στις Βρυξέλλες ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης προειδοποίησε για τους κινδύνους που έχουν να κάνουν με την επιδείνωση των φορολογικών εσόδων και το ρυθμό εκροών των καταθέσεων που έχουν αυξηθεί το τελευταίο διάστημα. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί υπουργοί Οικονομικών και αξιωματούχοι της Ευρωζώνης φοβούνται περισσότερο τώρα για την τύχη του κοινού νομίσματος από ότι στο pick της κρίσης, το 2011 και το 2012.
Δεν θα υποχωρήσει πρώτη η ΕΕ
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα είναι πως οι συμπεριφορές στην Ευρώπη, επίσης, σκληραίνουν, προειδοποιώντας πως ο νέος πρωθυπουργός θα κάνει ένα μεγάλο λάθος αν υπολογίσει ότι η Ευρωζώνη θα υποχωρήσει πρώτη στη μεταξύ τους σύγκρουση. Στο μεταξύ ο Ντάισελμπλουμ δεν έχασε ευκαιρία και αποφάσισε να επισκεφθεί άμεσα την Αθήνα, παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε καμία τέτοια εντολή από τους άλλους εταίρους. Μάλιστα αρκετοί συντηρητικοί συνάδελφοί του πιστεύουν πως θα ήταν καλύτερα να περιμένουν τους Έλληνες να βάλουν πρώτοι τις προτάσεις τους στο τραπέζι. Η επαφή του Τσίπρα και του Βαρουφάκη με τη Γαλλία και την Ιταλία, έχει θορυβήσει τις συντηρητικές κυβερνήσεις της ΕΕ καθώς θεωρούν πως μπορούν να στείλουν λάθος μήνυμα στον Τσίπρα και ότι μπορεί να καταλάβει πως θα επέλθει συμβιβασμός. Στην πραγματικότητα, η καθεστηκυία αριστερά της Ευρώπης δεν μπορεί να προσφέρει στον Τσίπρα αυτό που επιδιώκει. Το κούρεμα του χρέους είναι εκτός συζήτησης, με τη Γερμανία και τη Φινλανδία να είναι σφόδρα αντίθετες.
Κάποια περαιτέρω χαλάρωση των όρων αποπληρωμή είναι δυνατή, αλλά οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης δεν είναι διατεθειμένες να είναι γενναιόδωρες προς τους Έλληνες φορολογούμενους, όταν οι αντίστοιχοι άλλων χωρών συμπιέζονται. Για να σημειώσει η εφημερίδα: «Όσοι υποστηρίζουν πως η βούληση του ελληνικού λαού πρέπει να γίνει σεβαστή, ξεχνούν πως το ίδιο πρέπει να γίνει για τις κυβερνήσεις των άλλων μελών της Ευρωζώνης».
Αντίπαλος η Ισπανία
Αυτή τη στιγμή ο πιο αδιάλλακτος αντίπαλος της Ελλάδας δεν θα είναι η Γερμανία, όπως θα ήταν λογικό, αλλά η Ισπανία. Η Μαδρίτη έχει τονίσει πως οποιαδήποτε συμφωνία με τον Τσίπρα θα πρέπει να περιλαμβάνει τις μεταρρυθμίσεις και τις δεσμεύσεις που είχαν ζητηθεί και από τον Αντώνη Σαμαρά. Σε αντίθετη περίπτωση θα φανεί πως η διαπραγμάτευση ήταν νικηφόρα για την Ελλάδα και αυτό θα δώσει μεγαλύτερη ώθηση στο Podemos. Ο Ραχόι εξακολουθεί να πιστεύει πως τα νούμερα που εμφανίζει το τελευταίο διάστημα η χώρα του με τη μείωση της ανεργίας και τα σημάδια ανάκαμψης, είναι το καλύτερο παράδειγμα για το ότι τα μέτρα λιτότητας φέρνουν αποτέλεσμα. Κάτω από αυτό το πρίσμα, σημειώνει η WSJ, η Ευρωζώνη μπορεί να θυσιάσει την Ελλάδα για να σώσει την Ισπανία. Θα μπορούσε ο Τσίπρας να υπογράψει τις μεταρρυθμίσεις που είχε συμφωνήσει ο Σαμαράς, διερωτάται η εφημερίδα και δίνει την απάντηση: «Αυτό δεν είναι πιθανό, ακόμη λιγότερο από τη στιγμή που ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά περίπου 30%, το μπλοκάρισμα των ιδιωτικοποιήσεων. Εντέλει, ο Τσίπρας μπορεί να κάνει ένα σοβαρό λάθος αν προσδοκά από την Ευρωζώνη να υποχωρήσει πρώτη».
