Ο Γκάρι Πρεζό, στέλεχος του περίφημου εργαστηρίου αεριώθησης (JPL) της NASA υποστηρίζει ότι στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις σκοτεινής ύλης και μάλιστα σχηματίζει μεγάλα μακριά νήματα. Σύμφωνα με τον Πρεζό πρόκειται για ένα είδος «τριχωτής» σκοτεινής ύλης η οποία περιβάλλει και τη Γη.
Οι προσομοιώσεις
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης με τη βαρύτητα σχηματίζει κολοσσιαία ρεύματα όπου τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης κινούνται με ενιαίο τρόπο πέριξ αλλά και εντός των γαλαξιών.
Οι προσομοιώσεις που έκανε ο Πρεζό έδειξαν πώς όταν ένα ρεύμα σκοτεινής ύλης περάσει από τον πυρήνα ενός πλανήτη σχηματίζονται καινούργια υπέρπυκνα νήματα που ο ερευνητής χαρακτηρίζει «τριχωτά».
Ο Πρεζό στο άρθρο του που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal» θεωρεί πιθανό να έχουν σχηματιστεί γύρω από τη Γη τέτοια τριχωτά νήματα σκοτεινής ύλης.
Εκτιμά ότι αν καταφέρουν οι επιστήμονες να εντοπίσουν αυτά τα νήματα και στη συνέχεια εντοπίσουν τις… ρίζες τους θα ανακαλύψουν εκεί ένα πραγματικό θησαυρό δεδομένων για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη.
Η σκοτεινή ύλη
Η σκοτεινή ύλη είναι μια αόρατη κοσμική «ουσία», η βαρύτητα της οποίας πιστεύεται ότι συγκρατεί τους γαλαξίες και τα αντικείμενα του Σύμπαντος στη θέση τους.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των κοσμολόγων το Σύμπαν αποτελείται από τη συμβατική ύλη (την ορατή ύλη) σε ποσοστό μόλις περίπου 5% ενώ η σκοτεινή ύλη υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 27%, με το υπόλοιπο ποσοστό να αντιστοιχεί στην επίσης μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια. Ως σήμερα έχει καταστεί αδύνατο να εντοπίσουμε τη σκοτεινή ύλη.
Το μυστήριο της σκοτεινής ύλης χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν οι αστρονόμοι αντιλήφθηκαν ότι η μάζα και η βαρύτητα των σωμάτων που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι αρκετές για να εξηγηθεί η κίνηση των γαλαξιών.
Η σκοτεινή ύλη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες, οι επιστήμονες όμως δεν έχουν ιδέα από τι αποτελείται. Γνωρίζουν πάντως ότι δεν εκπέμπει, δεν ανακλά και δεν διαθλά την ακτινοβολία, γι’ αυτό και είναι κυριολεκτικά αόρατη.
Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί και ορισμένες «εξωτικές» θεωρίες για τη σκοτεινή ύλη. Κάποιες από αυτές υποστηρίζουν ότι αποτελεί ένα κβαντικό ελάττωμα που απέμεινε μετά τη γέννηση του Σύμπαντος, ότι διαθέτει μάζα σε άλλες διαστάσεις ή ότι συνιστά μια τροποποιημένη μορφή της βαρύτητας. Οι επιστήμονες αρχίζουν επίσης να υποψιάζονται ότι ο όρος «σκοτεινή» ύλη είναι παραπλανητικός και ότι ίσως θα έπρεπε να αντικατασταθεί με τον όρο «διαφανής» ύλη ή απλώς «άγνωστη» ύλη (materia incognita).
