Όχι κυρίες και κύριοι. Δε θα συμμετάσχω και δεν θα υποστηρίξω καμία διαδήλωση υπέρ της “Παλαιστίνης” γενικώς και αορίστως. Κι αυτό γιατί τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή (και τονίζω τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή) που διοργανώνονται από συγκεκριμένους χώρους, λειτουργούν αποπροσανατολιστικά σε σχέση με το τι έγινε το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023.
Γράφει ο Γεώργιος Παπαπολυχρονίου
Γεωπολιτικός Αναλυτής
Συσκοτίζουν το ποιος ευθύνεται για τη νέα ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο συμψηφισμού και δικαιολόγησης των ωμοτήτων ορισμένων τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ.
Δημιουργούν και στέλνουν ένα συγκεχυμένο μήνυμα, τη στιγμή που όλοι θα πρέπει να ταχθούμε ανεπιφύλακτα και χωρίς αστερίσκους εναντίον της τρομοκρατίας.
Για να προλάβω κάποιους (καλοπροαίρετους και μη), κανείς δεν αρνείται ότι οι Παλαιστίνιοι δεν δικαιούνται να έχουν το δικό τους κράτος ή ότι το Ισραήλ δεν έχει διαπράξει εγκλήματα κατά αμάχων στο παρελθόν.
Αυτό που έγινε όμως στις 7 Οκτωβρίου, δεν ήταν κάποια πολεμική επιχείρηση κατά την οποία υπήρξαν παράπλευρες απώλειες αμάχων. Αντιθέτως, οι άμαχοι αυτοί καθαυτοί, ήταν οι στόχοι της τρομοκρατικής ενέργειας και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά. Η τυφλή βία στράφηκε αδιακρίτως επί δικαίων και αδίκων.
Κανείς λοιπόν, δεν μπορεί από την άνεση του καναπέ του, να υποστηρίξει ότι ένα κράτος θα πρέπει να δέχεται ρουκέτες κάθε λίγο και λιγάκι και να μην κάνει τίποτα για την προστασία των πολιτών του. Άλλωστε η επίτευξη της ασφάλειας είναι ο πρώτιστος λόγος της ύπαρξης των κρατών.
Κανείς επίσης δεν επιθυμεί να υπάρξει εκατόμβη αθώων θυμάτων στη Γάζα, αλλά ποιός είναι πρωτίστως υπεύθυνος για την ασφάλεια των ανθρώπων εκεί, αν όχι η Χαμάς που ασκεί τη διοίκηση;
Όσοι λοιπόν κόπτονται πραγματικά για την ειρήνη και τα αθώα θύματα, θα έπρεπε να το κάνουν και για τις δύο πλευρές και όχι μονόπλευρα, εκτός αν θεωρούν ότι η ζωή των μεν αξίζει περισσότερο από τη ζωή των δε.
Θα έπρεπε πρωτίστως να διαμαρτυρηθούν εναντίον της Χαμάς, της οποίας οι ηγέτες αντί να διοχετεύουν τα κονδύλια της ανθρωπιστικής βοήθειας στην καλυτέρευση των συνθηκών ζωής των Παλαιστινίων, τα καρπώνονται οι ίδιοι ή τα χρησιμοποιούν για την αγορά όπλων.
Θα έπρεπε πρωτίστως να διαμαρτυρηθούν κατά της Χαμάς, της οποίας οι ηγέτες καλούν τους Παλαιστίνιους να μην εγκαταλείψουν τη Γάζα για να χρησιμοποιηθούν ως ανθρώπινες ασπίδες, την ώρα που οι ίδιοι απολαμβάνουν μια πλουσιοπάροχη ζωή στο εξωτερικό.
Θα έπρεπε πρωτίστως να διαμαρτυρηθούν κατά της Χαμάς γιατί οργανώσεις σαν αυτή, είναι που αποτελούν εμπόδιο για την ειρηνική επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος καθώς στόχος τους δεν είναι η ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους, αλλά η καταστροφή του Ισραήλ και η δημιουργία ενός χαλιφάτου κατά το πρότυπο του Ισλαμικού κράτους (ISIS).
Είμαστε με την ειρήνη και τα αθώα θύματα από κάθε πλευρά και όχι με την Παλαιστίνη γενικώς και αορίστως.
Γιατί μπορεί το σύνολο των Παλαιστινίων να μην είναι η Χαμάς, η Ισλαμική Τζιχάντ και άλλες πολλές τέτοιες οργανώσεις, αλλά σημαντικό μέρος των Παλαιστινίων επικροτεί τις εγκληματικές τους ενέργειες.
Τώρα σε σχέση με τους ενορχηστρωτές, που ήταν ο “ανθρωπισμός” τους όταν η Ρωσία έκανε επίθεση στην Ουκρανία; Όταν το Αζερμπαϊτζάν έκανε εθνοκάθαρση στο Αρτσάχ; Όταν η Τουρκία βομβαρδίζει εδώ και ημέρες κουρδικές υποδομές στη Συρία και το Ιράκ; Όταν η Αλβανία φυλάκιζε παράνομα τον νόμιμο δήμαρχο της Χειμάρρας, Φρέντυ Μπελέρη; Πόσες διαδηλώσεις και πόσες πορείες διαμαρτυρίας έκαναν στις αντίστοιχες πρεσβείες; Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε με την υποκρισία.
Ως Έλληνες συγκεκριμένα, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η Χαμάς είναι αυτή που:
α. Επευφημούσε τον Ερντογάν για την απόφασή του να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί.
β. Υποστηρίζει την κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία, την ώρα που η ίδια παρουσιάζεται ως μία οργάνωση που μάχεται κατά της ισραηλινής κατοχής.
γ. Το 2019 συμμετείχε ως παρατηρητής σε στρατιωτικές ασκήσεις των Τούρκων στα κατεχόμενα της Κύπρου.
δ. Είχε προτείνει στην Τουρκία να υπογράψουν συμφωνία για την ΑΟΖ, εξαλείφοντας τα νόμιμα δικαιώματα της Κύπρου.
ε. Στηρίζεται και χρησιμοποιείται (και) από την Τουρκία ως όχημα εξυπηρέτησης των γεωπολιτικών της σχεδίων.
Στη Μέση Ανατολή αυτή τη στιγμή παίζεται ένα μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι, το οποίο έχει ως πρόσχημα το Παλαιστινιακό ζήτημα και επηρεάζει άμεσα και τη χώρα μας.
Καλός λοιπόν ο ιδεαλισμός (αν και προσχηματικός εκ μέρους ορισμένων) αλλά στον άγριο στίβο της διεθνούς πολιτικής, αυτό που θα πρέπει να μας απασχολεί και να αποτελεί γνώμονα των κινήσεων μας, είναι τα εθνικά μας συμφέροντα και πώς αυτά μπορούν να επιτευχθούν. Γιατί αυτός είναι ο μοναδικός γνώμονας του κάθε δρώντα και κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
