Το νερό νεράκι με τιμή 1,60 το μικρό μπουκαλάκι…
Βόλτα στην Κηφισιά! Αγαπημένη συνήθεια, μετά από αρκετό περπάτημα, ένας δροσερός καφές…
Στα ΒΠ έχουμε συγκεκριμένο στέκι αλλά αυτή τη φορά μαμά και κόρη καθίσαμε στο Paul (γαλλική boulangerie – patisserie), από το οποίο στο παρελθόν είχα πάρει μόνο καφέ σε πακέτο.
Αφού βολευτήκαμε με το καρότσι και τα υπόλοιπα μπεμπέ πράγματα, απαραίτητα παντού και πάντα, ήρθε ο σερβιτόρος για να παραγγείλουμε.
Τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδελφοι του, φορούσαν μια κάτασπρη στολή (φούρναρη) που τράβηξε αμέσως την προσοχή της Ιλάειρας. Πραγματικά το total white ντύσιμο την ενθουσίασε τόσο πολύ που δεν πήρε το βλέμμα της από πάνω τους μέχρι που φύγαμε.
Δεν πέρασαν 10 λεπτά και ο ευγενέστατος υπάλληλος μας έφερε τον υπέροχο φρέντο (αξίζει να τον δοκιμάσετε), μαζί με ένα μπουκαλάκι εμφιαλωμένο νερό και ένα ελιοψωμάκι που αρέσει τόσο πολύ στη μικρή μου.
Χαλαρώσαμε, δροσιστήκαμε και ανακτήσαμε τις χαμένες μας δυνάμεις για να γυρίσουμε σπίτι μας…
Με το ένα χέρι ψάχνω μέσα στη χαοτική τσάντα μου το πορτοφόλι και με το άλλο τραβάω την απόδειξη από την άκρη του τραπεζιού.
Και εδώ είναι που μένω με το στόμα ανοιχτό…
Το μικρό εμφιαλωμένο νερό έχει τη μισή τιμή του καφέ…
Και, όχι, ο καφές δεν έχει 1 ευρώ… Τουτέστιν το εμφιαλωμένο δεν κάνει 50 λεπτά!
Και για να μην πολυλογώ, το νεράκι είχε 1,60. Θα πείτε, Evian είναι αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι είναι αποδεκτή η συγκεκριμένη τιμή.
Για έναν φούρνο, έστω και γαλλικό, το νερό δεν είναι λογικό να τιμολογείται πιο ακριβά από προϊόντα ζύμης για τα οποία είναι φημισμένος!
Σας φιλώ ή μάλλον πιο καλά… Je vous embrasse
