Το πολυπολιτισμικό patchwork της Θεσσαλονίκης δεν περιλαμβάνει μόνο βυζαντινά τείχη, οθωμανικά τζαμιά και τουρκικά χαμάμ, αλλά και μια κουζίνα που έλκει την καταγωγή της από διαφορετικά σημεία και τα συνενώνει με θαυμαστό τρόπο. Το National Geographic δοκιμάζει τα καλύτερα πιάτα της κουζίνας της πόλης με οδηγό τον δήμαρχό της, Γιάννη Μπουτάρη.
Το πάθος του καλού φαγητού γίνεται απαραίτητο στοιχείο της πόλης με τις παραδοσιακές ταβέρνες και τα φημισμένα ρεστοράν να προσφέρουν γεύσεις που μόνο σε αυτήν μπορείς να συναντήσεις. Το ψάρι είναι «δομικό» στοιχείο της κουζίνας συνδυασμένο με χορταρικά και ένα πολύ καλό κρασί.
Μιλώντας στο δημοσιογράφο του περιοδικού οι παραδοσιακοί μάγειροι δείχνουν εκνευρισμένοι με τα σόιου μαγειρικής που δείχνει η τηλεόραση καθώς εμφανίζουν μπερδεμένες γεύσεις, ενώ το ζητούμενο είναι, όπως αναφέρουν, να φτιάχνεις φαγητά που έχουν «καθαρές» γεύσεις και σημειώνουν πως αυτό που πρέπει να κυριαρχεί όταν μαγειρεύει κανείς είναι το «μεράκι», μια λέξη που μόνο στην ελληνική γλώσσα θα μπορέσεις να τη συναντήσεις.
Η βασική πληροφορία που δίνει το ρεπορτάζ είναι ότι η Θεσσαλονίκη έχει το καλύτερο ψάρι της Ελλάδας, το οποίο μπορεί κανείς να το προμηθευτεί στο Καπάνι και στο Μοδιάνο, δύο κλασικές αγορές όπου οι κάτοικοι της περιοχής συρρέουν εδώ και χρόνια για να ψωνίσουν. Εκεί θα ακούσεις το κλασικό «έλα, έλα, έλα» των πραματευτάδων, ενώ την ίδια στιγμή τα αρώματα συνδέονται μεταξύ τους με έναν μαγικό τρόπο. Ψάρια και τυριά, όστρακα, σουσάμι και χαλβάς. Όλα μαζί σε ένα τρελό χορό γεύσεων και μυρωδιών.
Ο Γιάννης Μπουτάρης εισάγει τον δημοσιογράφο στα μυστικά της θεσσαλονικιώτικης κουζίνας λέγοντας του: «Η βασική κουζίνα μας είναι τούρκικη με στοιχεία από τους Έλληνες, τους Σλάβους και τους Οθωμανούς. Υπάρχει έντονη επιρροή από τους Μικρασιάτες που ήρθαν το 1922. Αποκαλούν τη Θεσσαλονίκη ”μητέρα των προσφύγων”΄και όλα παντρεύονται με τον τρόπο που μαγειρεύουμε και συνενώνουμε τα υλικά. Ας πούμε, υπάρχει μια έντονη μίξη βουτύρου και λαδιού. Συνήθως τρώμε θαλασσινά. Δύο ποτάμια εισέρχονται στη θάλασσα και μεταφέρουν θαλασσινό νερό και γλυκύτητα και δίνουν μια ιδιαίτερη γεύση στα ψάρια».
Ο Γιάννης Μπουτάρης παραδέχεται πως η Θεσσαλονίκη έχασε την ομορφιά της καθώς πυρκαγιές, βομβαρδισμοί και η κοντόθωρη αρχιτεκτονική δεν λυπήθηκαν τα παλαιά κτίρια. Ωστόσο, αυτό που εξακολουθεί να κάνει τη Θεσσαλονίκη ιδιαίτερη είναι το γεγονός ότι καθώς περπατάς μπορείς να βρεθείς σε μια περιοχή που σου φέρνει έντονα το άρωμα του παρελθόντος με τους διαφορετικούς πολιτισμούς να συνυπάρχουν αρμονικά. Από την Άνω Πόλη, έως τα βυζαντινά τείχη που ορίζουν την περίμετρο της πόλης, έως τα οθωμανικά τεμένη και τα τουρκικά χαμάμ, η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που περιέχει τα πάντα. Μπορεί να της λείπει η ομορφιά, αλλά έχει άφθονο πάθος.
