Το 1835 ένας εργάτης έσκαβε ένα χωράφι λίγο έξω από την αγγλική παραθαλάσσια πόλη Margate.
Η δουλειά του διακόπηκε όταν έριξε το φτυάρι του στο έδαφος και απλά εκείνο εξαφανίστηκε μέσα στο έδαφος. Ο δάσκαλος του κοντινού σχολείου έμαθε γι” αυτήν την περίεργη εξαφάνιση.
Ο ίδιος έστειλε το γιο του, τον Joshua, να κατέβει με ένα κερί στο χέρι μέσα στο κενό με ένα σχοινί. Όταν ο μικρός βγήκε πάλι στην επιφάνεια, η ιστορία του κατέπληξε τους πάντες. Μίλησε για ένα μαγικό ναό διακοσμημένο με εκατομμύρια κοχύλια. Συνολικά, 4.600.000.
Η ιστορία του Joshua δεν ήταν ψεύτικη. Όταν η τρύπα διευρύνθηκε αρκετά για να χωράνε οι ενήλικες, έγιναν και εκείνοι μάρτυρες του θαυμαστού περιεχομένου μιας υπόγειας διάβασης, ενός βωμού και μιας ροτόντας.
Αμέσως, ένας δάσκαλος αγόρασε τη γη πάνω από το μυστηριώδη θάλαμο και άρχισε να την προσαρμόζει έτσι ώστε να μπορούν να έρθουν επισκέπτες, με την κατάλληλη αποζημίωση φυσικά. Το 1837, μόλις δύο χρόνια μετά την ανακάλυψή του, το σπήλαιο άνοιξε για το περίεργο κοινό.
Ωστόσο, μέχρι και σήμερα υπάρχει μυστήριο για την προέλευση της σπηλιάς.
Το πώς κατασκευάστηκαν τα ψηφιδωτά, συνολικής επιφάνειας 186 τετ. μέτρων, από όστρακα μυδιών, κυδωνιών, βούκινων και στρειδιών παραμένει ανεξήγητο.
Σπηλιές σαν αυτήν ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στην Ευρώπη του 1700. Πολλοί υποθέτουν ότι ήταν το αποτέλεσμα κάποιου ντόπιου σημαντικού προσώπου. Ωστόσο, η γη πάνω από το σπήλαιο δεν ήταν ποτέ μέρος κάποιας μεγάλης περιουσίας.
Επιπλέον, αν το σπήλαιο κτίστηκε το 1700 τότε θα έπρεπε να υπήρχε κάποια υποτυπώδης πινακίδα, ένα σημάδι, για την κατασκευή του.
Για να βρεθούν εκατομμύρια κοχύλια σε αυτή την υπόγεια σπηλιά θα πρέπει να είχαν εμπλακεί πολλοί ντόπιοι. Ωστόσο, η ανακάλυψη του το 1835 ήταν έκπληξη για όλους.
Έχει προταθεί ότι η σπηλιά μπορεί να ήταν σπήλαιο για λαθρεμπόρους. Ωστόσο, ούτε αυτή η ιδέα εξηγεί κάτι. Αν και κοντά στη θάλασσα, τα κύματα απέχουν μίλια μακριά και δεν υπάρχουν σήραγγες από την ακτή προς την σπηλιά.
Επιπλέον, δεν υπάρχει κάποια οδός διαφυγής, οπότε ο οποιοσδήποτε λαθρέμπορος θα ήταν τρελός να κρύψει τη λεία τους εδώ. Τέλος, θα έπρεπε να περνάει περισσότερο χρόνο διακοσμώντας το χώρο απ” ότι να κάνει λαθρεμπόριο.
Θα μπορούσε να είναι κάποιος ρωμαϊκός ναός; Ένα προϊστορικό αστρονομικό ημερολόγιο; Μέχρι και συνεδρίες πραγματοποιήθηκαν στο σπήλαιο για να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με τα πνεύματα των κατασκευαστών.
Η πιο πρόσφατη έρευνα πραγματοποιήθηκε το 2006. Κάποιος ντόπιος προέβαλε τον ισχυρισμό ότι η σπηλιά χτίστηκε από τους Ναΐτες Ιππότες κάποια στιγμή στα μέσα του 1100.
Αυτό προτάθηκε μετά από μια επίπονη μέτρηση των γωνιών μέσα στο σπήλαιο και ο τρόπος που το φως του ήλιου προβάλλεται στο εσωτερικό του θόλου. Ο βωμός φαίνεται να είναι μέρος ενός πρώιμου ναού μασονικών τελετών. Ωστόσο, μόνο εικασίες είναι και αυτά.
Γιατί να μην μετρήσουν την ηλικία των κοχυλιών με το άνθρακα; Αυτό σίγουρα μπορεί να το κάνει ο τωρινός ιδιοκτήτης (το σπήλαιο πάντα ήταν σε ιδιωτικά χέρια).
Ωστόσο, αυτό αντενδείκνυνται για διάφορους λόγους. Πρώτα απ” όλα, πρέπει να ληφθεί ένας αρκετά μεγάλος αριθμός δειγμάτων για να διασφαλιστεί ότι η χρονολόγηση βρήκε τα πρώτα-πρώτα κοχύλια. Δεύτερον, η μέθοδος είναι ακριβή.
Από την άλλη, μερικές φορές είναι απλά καλύτερα να αφήνεται να οργιάσει η φαντασία και οι επισκέπτες να δημιουργούν τη δική τους ιστορία για αυτό το εκπληκτικό μέρος.
