Κάθε φορά που η προαιώνια έχθρα Ισραήλ – Παλαιστίνης παίρνει τη μορφή ένοπλης και αιματηρής σύγκρουσης – όπως κακή ώρα τώρα – οι μεγάλοι αυτού του κόσμου θα έπρεπε κανονικά να βγαίνουν και να βροντοφωνάζουν πόσο αποτυχημένες είναι οι πολιτικές τους σε ανθρωπιστικό επίπεδο.
Αν και στις περιπτώσεις εκατέρωθεν εχθροπραξιών είναι θολή η κρίση για το ποιος έχει το δίκιο και ποιος το άδικο, στη διελκυστίνδα του μεσανατολικού αυτός που πληρώνει διαχρονικά το βαρύτερο φόρο αίματος είναι ο αδύναμος: δηλαδή η Παλαιστίνη.
Κόντρα στην κοινή λογική, το Ισραήλ καταφεύγει σε επικοινωνιακά τρικ κάθε φορά που η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου, υποστηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι το έγκλημα δικαιολογείται λόγω αυτοάμυνας.
Και πάλι καλά δηλαδή που ο ισραηλινός στρατός αποφεύγει σε πολλές περιπτώσεις να χρησιμοποιήσει αληθινά πυρά, καταφεύγοντας σε πλαστικές σφαίρες και… δυσώδη νερά.
Μπορεί να είναι βγαλμένο από σενάριο δυστοπικής ταινίας το γεγονός ότι το νέο όπλο υγρής μορφής και επιλεκτικής χρήσης σχεδιάστηκε για επίθεση σε ανθρώπους, ωστόσο είναι σαφώς προτιμότερο από πυρίτιδα και μολύβι.
Έστω και αν μυρίζει τόσο απαίσια που μόνο μια ονομασία θα μπορούσε να του αποδοθεί: skunk water, δηλαδή νερό – κουνάβι, καθώς όσοι γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, κάνουν λόγο για μια πραγματικά ανυπόφορη δυσωδία.
Εφεύρεση της ισραηλινής εταιρείας Odortec ως «όπλο ελέγχου πλήθους», το υγρό αυτό χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον ισραηλινό στρατό κατά διαδηλωτών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη το 2008. Έκτοτε, η εκτόξευση του από τα ειδικά τεθωρακισμένα έχει γίνει συχνή και το τελευταίο κρούσμα ανάφλεξης στην περιοχή δεν αποτελεί φυσικά εξαίρεση.
Παλαιστίνιοι το περιγράφουν ως «χειρότερο από ακατέργαστα λύματα» και «σαν ένα μείγμα περιττωμάτων, τοξικού αερίου και ζώου σε αποσύνθεση», που προκαλεί αντανακλαστικά αναγούλα.
Η κατασκευάστρια εταιρεία υποστηρίζει πάντως πως το υγρό αυτό είναι φτιαγμένο από «100% υλικά για κατανάλωση» και είναι «100% φιλικό προς το περιβάλλον και αβλαβές τόσο για τη φύση όσο και για τους ανθρώπους».
Ως συστατικά υλικά του αναφέρονται εντελώς… αθώα προϊόντα, όπως μαγιά, μπέικιν πάουντερ και νερό, φαίνεται όμως ότι η μίξη τους και η ζύμωση που τη συνοδεύει είναι η συνταγή της… επιτυχίας. Το τελικό χημικό παρασκεύασμα προκαλεί έντονη ναυτία, δύσπνοια και σε αρκετές περιπτώσεις έμετο. Στο φυλλάδιο οδηγιών της εταιρείας αναφέρεται ακόμη πως μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος και των ματιών και πόνο στην κοιλιά, ενώ η δυσοσμία που αναδίδει μπορεί να παραμείνει στο δέρμα και το περιβάλλον για μέρες.
Εκπρόσωπος των δυνάμεων καταστολής του Ισραήλ (IDF) υποστήριξε στο BBC ότι το δύσοσμο αυτό υγρό είναι ένα «αποτελεσματικό, μη φονικό, μη τοξικό μέσο διάλυσης πλήθους», που μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο θυμάτων. Υπάρχει βέβαια η υποψία ότι σε υψηλές δόσεις μπορεί να αποδειχτεί φονικό. Επιπλέον μπορεί να προξενήσει σοβαρό τραυματισμό όταν εκτοξεύεται με μεγάλη πίεση από τα κανόνια νερού των υδροφόρων.
Οι Ισραηλινές δυνάμεις δεν το χρησιμοποιούν μόνο για την καταστολή διαδηλώσεων, αλλά και για αντίποινα. Από τις παλαιστινιακές γειτονιές που έχουν περάσει τα στρατιωτικά οχήματα εκτόξευσης skunk – ψεκάζοντας σπίτια και κτίρια – άφησαν πίσω τους για αρκετές ημέρες ερημιά. Υπάλληλοι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις επιχειρήσεις και οικογένειες τα σπίτια τους έως ότου διαλυθεί η δυσοσμία, καθώς η συμβίωση με αυτήν είναι αδύνατη.
Το Ισραήλ δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν για τις ενέργειες του στη λωρίδα της Γάζας. Το υγρό αυτό εφευρέθηκε αποκλειστικά κατά ενός λαού και φυσικά είναι κατάντια να λέμε «και πάλι καλά», αν είναι να αντικαθιστά η χρήση του σφαίρες και βόμβες.