Ένα υπερόπλο που θα έφτανε στην Στρατόσφαιρα

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα πράγματα ηρέμησαν, αλλά η εμμονή για το μέγεθος παρέμεινε. Το 1961 οι ΗΠΑ -με την βοήθεια του Καναδά, συνεργάστηκε με τη μεγαλοφυΐα, σχεδιαστή όπλων Gerald Bull για το σύστημα HARP, ένα περισσότερο-από-υπερόπλο που θα έφτανε στην άκρη της στρατόσφαιρας.

Όπως οι τεχνικοί της Krupps, ο Bull αγαπούσε τα όπλα του. Όταν το HARP δεν κατέληξε πουθενά, ο Bull προσπάθησε να βρει κάτι που να υποστηρίζει την ιδέα ενός αληθινού υπερόπλου, ένα που θα τερμάτιζε μια και καλή κάθε άλλη προσπάθεια. Το απόλυτο project του ονομάστηκε Project Babylon και ενώ οι τελικές προθέσεις της Bull είναι λίγο θολές, κανείς δεν αμφιβάλλει ότι αυτό που πραγματικά ήθελε να κάνει ήταν να κατασκευάσει ένα όπλο αρκετά μεγάλο για να κάνει ό,τι δεν είχε την ευκαιρία να κάνει το HARP: να βάλλει στο διάστημα.

Ο Bull ήταν ιδιοφυΐα. Αν και έψαξε να βρει χρηματοδότες για το Project Babylon, δεν τα κατάφερε. Τελικά κατάφερε να βρει χρηματοδότηση από ένα πρόεδρο στη Μέση Ανατολή. Ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν.

Πολλοί από τους γείτονες του Σαντάμ άρχισαν να αγωνιούν αν κάποιος σαν και αυτόν αποκτούσε ένα όπλο το οποίο θα μπορούσε να βάλλει σε απόσταση 500 μιλίων. Στο τέλος, ο Bull δεν τα κατάφερε, όχι λόγω της κακής τεχνικής. Και αυτό χάρη στη Mossad (τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίας)…Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα