Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Ξεκινά σε λίγες μέρες μια νέα δεκαετία. Κάθε χώρα κάνει τις δικές της προβλέψεις για το μέλλον .
Η τουρκική κυβέρνηση πιστεύει ότι κατάφερε να γίνει μια περιφερειακή υπερδύναμη και μπορεί να επιβάλει τις απόψεις και τα θέλω της σε όλο τον κόσμο. H πραγματικότητα , όμως, την διαψεύδει. Έγκριτοι δημοσιογράφοι καταθέτουν τις απόψεις τους για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα τους.
Ο Φεχίμ Ταστεκίν κάνει μια προσωπική εκτίμηση στην εφημερίδα Ahval για την δεκαετία που έρχεται και μεταξύ άλλων, γράφει:
“Παραμονές της νέας δεκαετίας η χώρα πλατσουρίζει στο βούρκο της φτώχιας, της ανέχειας, της έλλειψης δικαιοσύνης. Από την πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες καταφέραμε να γίνουμε εχθροί με όλο τον κόσμο. Το μέλλον της εξωτερικής πολιτικής είναι σκοτεινό.
Η χώρα εισέρχεται στο 2020 με πακέτα καταστροφών.
Τα οφέλη από τη συμμετοχή στον Εμφύλιο της Συρίας τα τελευταία οκτώ χρόνια ήταν η συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων τζιχαντιστών .
Ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι χάλασε τα σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το μόνο , όμως , που πέτυχε ήταν να αυξήσει τους εχθρούς της χώρας. Ο αραβικός κόσμος πρόσθεσε και την Τουρκία δίπλα στον μεγάλο εχθρό, το Ιράν. Αξιοθρήνητη κατάσταση, αν σκεφθεί κανείς ότι ούτε οι ουλεμάδες της Τεχεράνης δεν εμπιστεύονται την Άγκυρα.
Η Ευρώπη και οι Άραβες ετοιμάζονται να πλήξουν την Τουρκία στο μέτωπο της Λιβύης . Ελλοχεύει ο κίνδυνος της σύγκρουσης Ρωσίας-Τουρκίας. Η Λιβύη από την πλευρά της θα χρησιμοποιήσει την Τουρκία για να εξαναγκάσει τις διάφορες ισλαμικές οργανώσεις σε συμβιβασμό.
Πουλάει το όνειρο της μεγάλης Τουρκίας που έγινε υπερδύναμη.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν αισιόδοξα μηνύματα για εναλλακτική λύση. Η κυβέρνηση Ερντογάν δεν έχει τη δυνατότητα , αλλά και την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή.
Πέρα από τα πολιτικά αδιέξοδα, υπάρχει και μια τρομακτική κοινωνική πραγματικότητα. Καμιά άλλη κοινωνία στον πλανήτη δεν πρόκειται να ανεχθεί το 1/10 της κατάρρευσης που βιώνει η τουρκική κοινωνία.”
Ο καθηγητής Μουράτ Μπελγκέ (Τ24) αναφέρει ότι ο Ερντογάν κάνει ό,τι κάνει με σκοπό , όπως λέει, την επιβίωση της χώρας. Όποιος επικρίνει τις απόψεις του θεωρείται όργανο των ξένων που θέλουν να διαμελίσουν την Τουρκία και αυτόματα χρίζεται προδότης.
Στο ερώτημα “τι δουλειά έχει η Τουρκία στη Λιβύη”, η απάντηση είναι ότι “και ο Κεμάλ πήγε στη Λιβύη”. Φυσικά ο Κεμάλ πήγε στην Λιβύη ως αξιωματικός του Στρατού για να υπερασπιστεί τα εδάφη της οθωμανικής αυτοκρατορίας, στην οποία ανήκε η Λιβύη. Τι σχέση μπορεί να έχει η μια περίπτωση με την άλλη.
Όλες οι διεκδικήσεις του πασπαλίζονται με τη χρυσόσκονη της αδικημένης Τουρκίας που αγωνίζεται και δίνει νέους απελευθερωτικούς αγώνες.”
Η θρυαλλίδα που θα προκαλέσει την αντίδραση των πολιτών ίσως είναι το φαραωνικό όνειρο της διάνοιξης της διώρυγας στην Κωνσταντινούπολη. Οι αντιδράσεις διανοούμενων, οικολόγων, ακτιβιστών και απλών πολιτών έντονες. Η συλλογή υπογραφών κινείται με αστραπιαίους ρυθμούς.
Αναμφισβήτητα η διώρυγα είναι ένα ακατόρθωτο σχέδιο λόγω του κόστους της. Ενδεχομένως χρησιμοποιείται από τον Ερντογάν ως ο κυματοθραύστης, για να εκτονώνονται οι πολίτες και να μην αντιδρούν στους κινδύνους ή τα λάθη της εξωτερικής πολιτικής.
Μια άλλη παράμετρος που προκαλεί την οργή του κόσμου είναι η δημιουργία μιας αραβικής επαρχίας στην Κωνσταντινούπολη. Το θέμα αυτό σχολιάζει ο Ορχάν Μπούρσαλι στην Τζουμχουριέτ και γράφει: “Συνοικίες που έχουν το μέγεθος του Πέρα, του Μπαϊράμπασα, του Γαζήοσμάνπασα άλλαξαν ιδιοκτήτες τα τελευταία χρόνια. Τρεις αραβικές εταιρίες απέκτησαν τεράστιες εκτάσεις.
Ο Ερντογάν παρουσίαζε τη μακέτα της διώρυγας στους πλούσιους Άραβες εδώ και χρόνια. Εκείνοι, ως έμπειροι επιχειρηματίες φρόντισαν να αγοράσουν οικόπεδα γύρω από την περιοχή που θα απαλλοτριωθεί. Μεταξύ αυτών και η μητέρα του σεϊχη του Κατάρ, η οποία αγόρασε 44 στρέμματα.
Η διώρυγα σχεδιάστηκε για να κατασκευαστεί μια μεγάλη αραβική πόλη στις πλάτες, στην κορυφή της Κωνσταντινούπολης”.
“Η ευτυχία είναι ένα όνειρο αλλά η δυστυχία είναι η πραγματικότητα”, είχε πει ο Βολταίρος. Το κακό είναι ότι τα όνειρα κάποιων προκαλούν τη δυστυχία και την καταστροφή άλλων.
