Η οξεία σκωληκοειδίτιδα στα παιδιά είναι η πιο συχνή ενδοκοιλιακή φλεγμονή και μπορεί να ξεγελάσει ακόμη και τους γιατρούς κατά τη διάγνωση.
Η οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι η οξεία φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, η οποία είναι ένας μικρός σάκος σε σχήμα δακτύλου, που προεκβάλλει έξω από το παχύ έντερο στο χαμηλότερο δεξιό σημείο της κοιλιάς.
Ο λειτουργικός σκοπός της δεν είναι γνωστός, αν και υπάρχει άποψη ότι αποτελεί μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα.
Αν και η οξεία σκωληκοειδίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά και εφήβους, μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και στη βρεφική ηλικία.
Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος στα παιδιά και στα βρέφη, λόγω της μικρής αντίστασης του οργανισμού τους στα μικρόβια, αλλά και της μη έγκαιρης διάγνωσης της νόσου.
Αποτέλεσμα της καθυστερημένης διάγνωσης της σκωληκοειδίτιδας είναι πολλά παιδιά να φθάνουν στους παιδοχειρουργούς με περιτονίτιδα.
Αίτια
Η σκωληκοειδίτιδα στα παιδιά μπορεί να δημιουργηθεί από:
-Συγγενή στένωση
-κοπρολιθίαση από δυσκοιλιότητα
-ξένα σώματα που καταπίνουν τα παιδιά
-εντερικά παράσιτα
-φλεγμονές του εντέρου
-παχυσαρκία
Συμπτώματα
-Πόνος στην κοιλιά
-Eμετός
-Διάρροια ή δυσκοιλιότητα
-Πυρετός
Στα μικρότερα παιδιά και ιδίως αυτά που είναι κάτω των δύο χρονών, ο πυρετός, οι εμετοί και ο πόνος στην κοιλιά είναι λιγότερο χαρακτηριστικά (καθώς τα παιδιά αυτών των ηλικιών πονούν συχνά στην κοιλιά ή κάνουν συχνά εμετούς) κι έτσι η διάγνωση καθυστερεί. Η θερμοκρασία σπάνια υπερβαίνει τους 38 βαθμούς Κελσίου, αλλά αυξάνει ταχύτατα όταν η σκωληκοειδίτιδα εξελιχθεί σε περιτονίτιδα (λοίμωξη σε όλη την κοιλιά).
Οι γονείς δεν πρέπει να αποδίδουν με ευκολία τον πόνο στην κοιλιά των παιδιών σε «κάτι που έφαγε» ή σε άγχος. Εάν ο πόνος διαρκεί – και μάλιστα εάν γίνεται πιο έντονος όταν ζητήσουν από το παιδί να χοροπηδήσει – πρέπει να επικοινωνούν αμέσως με τον παιδίατρο. Επίσης, δεν πρέπει να δίνουν παυσίπονα ή αντιπυρετικά στο παιδί, γιατί μπορεί να καλύψουν την εικόνα.
Αντιμετώπιση
Η οξεία σκωληκοειδίτιδα επιδεινώνεται μέσα σε 12 ως 18 ώρες και γίνεται πολύ σοβαρή. Δηλαδή, εξελίσσεται από εντοπισμένο απόστημα σε τοπική ή γενικευμένη περιτονίτιδα. Η θεραπεία της είναι χειρουργική. Εάν δεν υπάρχουν επιπλοκές, η επέμβαση είναι απλή. Στις παραμελημένες περιπτώσεις με επιπλοκές, χορηγείται και ισχυρή αντιβίωση μετά την εγχείρηση.