Ή είμαστε όλοι/ες λωτοφάγοι ή ο κ. Σημίτης νομίζει ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου.
Αυτό συμπέρανα ακούγοντας την ομιλία του στο Ζάππειο.
Για τον κ. Σημίτη φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από αυτόν…
Φταίνε οι συνδικαλιστές και οι συντεχνίες. Θυμάμαι όμως πως οι συνδικαλιστές της εποχής ήταν αυτοί που τον στήριξαν για να αναρριχηθεί στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ και ήταν προνομιακοί συνομιλητές και συνεργάτες του καθ όλη τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας. Τα ονόματα Πρωτόπαπας, Πολυζωγόπουλος, Πέππας, Γρίβας και άλλοι πολλοί του θυμίζουν κάτι;
Επίσης, ασφαλώς δεν γνώριζε ο κ. Σημίτης τον κ. Μαντέλη. Να του το θυμίσουμε λοιπόν εμείς.
Ο κύριος αυτός ήταν διευθυντής του πολιτικού γραφείου του κ. Σημίτη και τοποθετήθηκε από τον πρωθυπουργό στην θέση του Υπουργού Μεταφορών, όταν ο προκάτοχός του παραιτήθηκε αρνούμενος να συναινέσει στην προμήθεια της Siemens και των εδώ συνεργατών της.
Ασφαλώς και δεν γνώριζε τον κ. Τσουκάτο και δεν είχε ιδέα για τα μαύρα χρήματα που έμπαιναν στο κόμμα του οποίου ήταν πρόεδρος.
Ούτε έχει καμία ευθύνη που η Εγνατία Οδός, τα ολυμπιακά έργα και άλλα πολλά πληρώθηκαν 10 φορές πάνω από την αξία τους σε εργολάβους που διαθέτουν και ΜΜΕ που τον στήριζαν. Αυτοί απλά τον στήριζαν γιατί ήταν καλός πρωθυπουργός, όχι για κανένα άλλο λόγο.
Δεν θα μπορούσε να ξέρει ο κ. Σημίτης το όργιο που έγινε με τις μίζες στα εξοπλιστικά και αλλού… Αυτός απλά ήταν πρωθυπουργός.
Το ότι το κόμμα από κόμμα των μαζών έγινε επί ημερών του κόμμα των μιζών είναι απλά μια συγκυρία…
Φυσικά δεν ήξερε τίποτα για την παράδοση Οτσαλάν στους Τούρκους. Θυμάμαι εκείνες τις μέρες πως είχε προσβληθεί από μία ίωση και δεν μπορούσε να συντονίσει το θέμα για αυτό το ανέθεσε στον κ. Κοσμίδη.
Επίσης θυμάμαι μεγαλοϋπουργό τότε και επιφανέστατο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ σήμερα, το βράδυ εκείνης της νύχτας, να ουρλιάζει στο γραφείο του λίγο πριν βγει στον Χατζηνικολάου, «κρύβεται και πρέπει να βγω εγώ να δικαιολογήσω τις μαλακίες του». Αλλά ο κ. Σημίτης δεν κρυβόταν… είχε ίωση…
Για τα Ίμια που τα κατάντησε γκρίζα ζώνη δεν ήξερε, άλλωστε ήταν και καινούργιος. Έφταιγαν οι άλλοι και οι προηγούμενοι. Και στη Μαδρίτη που υπέγραψε, ο μοναδικός Έλληνας πρωθυπουργός, ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο το έκανε για να προστατέψει την πατρίδα…
Ούτε έχει καμιά ευθύνη για το χρηματιστήριο, για το πώς εξανέμισαν κάποιοι τα χρήματα του κοσμάκη κάνοντας την πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου στην Ελλάδα.
Και δεν γνώριζε ότι οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, που η κυβέρνησή του είχε διορίσει, τοποθετούσαν τα χρήματα των ασφαλισμένων και τα έχαναν προς όφελος κάποιων μεγαλοκαρχαριών..
Το ότι είχε πει στους Έλληνες να επενδύσουν στο χρηματιστήριο δεν έφταιγε αυτός μάλλον άλλοι του είπαν να το πει.
Κάποιοι «γραφικοί», έτσι τους έλεγαν στα ΜΜΕ, καμιά 15αριά στην ΚΕ φωνασκούσαν ότι στραβά αρμενίζουμε και άλλα τέτοια φαιδρά και δεν έβλεπαν την πρόοδο που υπήρχε.
Μεταξύ αυτών των γραφικών ήταν και ο υπογράφων.
Βέβαια σε αγαστή συνεργασία με την υποτιθέμενη τότε εσωκομματική αντιπολίτευσή του, μας έστειλε αδιάβαστους στο επόμενο συνέδριο. Καλά μας έκανε, του παραείμασταν ενοχλητικοί.
Αφορμή για το σημερινό άρθρο ήταν η αναφορά του κ. Σημίτη για τους ροδακινοπαραγωγούς. Ανέφερε στην ομιλία του ότι κακώς σήμερα, ζητούν κάποιοι, να ενισχυθούν με επιδοτήσεις οι ροδακινοπαραγωγοί, μετά το εμπάργκο προϊόντων από τη Ρωσία, χαρακτηρίζοντας παθογένεια του συστήματος τέτοιες ενέργειες, λέγοντας πως στο τέλος αυτά τα πληρώνει ο λαός.
Δεν τον άκουσα να λέει μία λέξη για την επιδότηση που δόθηκε στους εργολάβους των εθνικών οδών την προηγούμενη εβδομάδα. Ο κ. Σημίτης παραμένει σταθερός στις ίδιες απόψεις όπως και τότε…
Τελικά το χρήμα, ο βήχας κι ο έρωτας για τη διαπλοκή δεν κρύβονται…
«Τίμιος πολιτικός είναι εκείνος ο οποίος όταν εξαγοραστεί παραμένει εξαγορασμένος» είχε πει ο Simon Cameron, πολιτικός των ΗΠΑ 1799-1899
