Ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι δήλωσε σήμερα ότι δεν βλέπει άλλη εναλλακτική λύση από τη διεξαγωγή νέων εκλογών στην Καταλονία μετά τη διάσπαση του περιφερειακού συνασπισμού που τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας όσον αφορά ποιον θα διορίσει ηγέτη της νέας κυβέρνησης.
Στην Καταλονία δεν έχει καταστεί δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης μετά τις περιφερειακές εκλογές που διεξήχθησαν τον Σεπτέμβριο, λόγω των διαφωνιών μεταξύ των κομμάτων που απαρτίζουν τον συνασπισμό που τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας και κέρδισε τις εκλογές.
Αν ένας νέος υποψήφιος δεν επιλεγεί πριν από τις 9 Ιανουαρίου, θα προκηρυχθούν αυτομάτως νέες περιφερειακές εκλογές.
“Ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί τις επόμενες πέντε ημέρες, αλλά πιστεύω ότι το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι ο (απερχόμενος επικεφαλής της περιφερειακής κυβέρνησης Αρτούρ) Μας να εγκαταλείψει την πολιτική του για ανεξαρτησία και, καθώς αυτό δεν φαίνεται πιθανό, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση από τις εκλογές”, σημείωσε ο Ραχόι σε συνέντευξή του στον ραδιοσταθμό Cope.
Ωστόσο όσον αφορά τον σχηματισμό της κεντρικής κυβέρνησης της χώρας, ο Ραχόι επέμεινε σήμερα στην ανάγκη σύναψης μιας συμμαχίας με τους αντιπολιτευόμενους Σοσιαλιστές και τους κεντρώους Ciudadanos (Πολίτες), τονίζοντας ότι θα συνεχίσει προς αυτήν την κατεύθυνση, παρά την πρώτη άρνηση που δέχθηκε στα τέλη του Δεκεμβρίου.
“Δεν υπάρχει άλλη πολιτική επιλογή”, απάντησε ο Ραχόι σε ερώτηση που του έγινε από δημοσιογράφο του Cope για το αν θα συμμαχήσει με τον Πέδρο Σάντσεθ, τον επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο οποίος τον είχε αντιμετωπίσει ως “ψεύτη” κατά την προεκλογική εκστρατεία.
Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν στις 20 Δεκεμβρίου στην Ισπανία, το Λαϊκό Κόμμα (PP) του Ραχόι, το οποίο βρίσκεται στην εξουσία από τα τέλη του 2011, έλαβε 123 έδρες, δηλαδή 63 λιγότερες από το 2011 και δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
Τρεις ημέρες μετά τις εκλογές, ο Ραχόι είχε προτείνει τον σχηματισμό ενός μεγάλου συνασπισμού με το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) και τους φιλελεύθερους Ciudadanos για να ανυψώσουν έναν φράχτη στην αστάθεια, την οποία ενσαρκώνει, σύμφωνα με τον ίδιο, το κόμμα που τάσσεται κατά της λιτότητας, το Podemos (Μπορούμε), το οποίo κέρδισε 69 έδρες στο κοινοβούλιο και αναδείχθηκε σε τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας μετά τις εκλογές.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα διαβεβαιώνει ότι δεν θα υποστηρίξει το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και αφήνει να πλανάται η υπόθεση για τον σχηματισμό μιας μεγάλης συμμαχίας της αριστεράς, με τη συμμετοχή του Podemos, κάτι το οποίο είναι ωστόσο προς το παρόν αδύνατο, καθώς το κόμμα αυτό τάσσεται υπέρ της διεξαγωγής ενός δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ενώ οι Σοσιαλιστές αντιτίθενται σφόδρα σε κάτι τέτοιο.
“Στην Ευρώπη, υπάρχουν συνασπισμοί στην πλειονότητα των χωρών”, σημείωσε επίσης σήμερα ο Ραχόι, αναφερόμενος κυρίως στο παράδειγμα του Βελγίου, της Γερμανίας και της Αυστρίας.
Μετά την εναλλαγή στην εξουσία για περισσότερα από 30 χρόνια των δύο μεγάλων κομμάτων, του PP και του PSOE, “θα πρέπει να αρχίσουμε να συνηθίζουμε” στην Ισπανία, πρόσθεσε.
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός υπεραμύνθηκε της πρότασής του για τον σχηματισμό κυβέρνησης “μαζί με όλα αυτά τα κόμματα που πιστεύουν στο ισπανικό Σύνταγμα, σε έναν συγκεκριμένο τρόπο καταπολέμησης της τρομοκρατίας, που στοιχηματίζουν στην Ευρώπη, στην οικονομική ανάπτυξη, στην απασχόληση, που τάσσονται υπέρ της ενότητας της Ισπανίας, υπό την προεδρία του PP, καθώς αυτό κέρδισε” τις εκλογές.
Επίσης υπογράμμισε ότι υπάρχουν περισσότερες ομοιότητες μεταξύ του PP και του PSOE απ’ότι διαφορές και πρόσθεσε ότι δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές για τη σύναψη μιας συμφωνίας με τους Σοσιαλιστές ή τους φιλελεύθερους Ciudadanos.
Τέλος ο απερχόμενος πρωθυπουργός, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι δεν θα υποχωρήσει προς όφελος ενός άλλου πιο συναινετικού υποψηφίου, δήλωσε ότι θα επιχειρήσει την ολοκλήρωση του σχηματισμού μιας κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου, μετά την πρώτη συνεδρίαση του κοινοβουλίου που προβλέπεται να διεξαχθεί στις 13 του μήνα και μόλις ο βασιλιάς Φελίπε της Ισπανίας του αναθέσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
