Προβληματισμοί

Γράφει η Μαρία Φασουλάκη

..και μ αυτα και μ αυτά όλα τα παράξενα και τα αχωρετα στο νου ήρθε στη ζωή μας και η Ρούλα και ο νους ο ήδη γεμάτος από αηδία και μαύρο δεν είχε χωρο για όλο τούτο το αλλουτερο δράμα.

Μια Ρουλα που έχοντας χάσει τρία παιδιά είχε το κουράγιο να δίνει συνεντεύξεις να βγαίνει εμμονικα στα μίντια και να πλασάρεται ως ειδήμων σε ιατρικά και άλλα θέματα , να βάφει το μαλι και να μακιγιάρεται να φοράει το διαμαντακι στη μύτη και να μιλάει για το θάνατο των τριών παιδιών ΤΗΣ σαν να ήταν αλλουνού και όχι απ τα σπλάχνα της , να κοιτάει την καμερα με βλέμμα άδειο σκληρό σταθερό να μη χάνει τα λόγια της και να έχει μια προφανή τάση να βγει στη δημοσιότητα

Μια Ρουλα που όταν έχασε το πρώτο παιδί η γειτονιά είπε κρίμα

Όταν έχασε το δεύτερο ξαναειπε κρίμα

Όταν έχασε το τρίτο ξαναειπε κρίμα σχολίασε στο αναμεταξύ της και έκλεισε την πόρτα στο οποίο πρόβλημα
Μια Ρουλα που ζούσε μέσα σε μια οικογένεια που ήξερε για τις εμμονές και το αμοραλ του χαρακτήρα της για τις “τρελλες” της και την άφηνε ελεύθερη να σκορπάει την τρέλα της όλους χωρίς καμία δεύτερη σκέψη ή παρατήρηση ότι η συμπεριφορά της έδειχνε ένα άτομο ικανό για όλα, ένα άτομο πρόδηλα διαταραγμένο και αδίστακτο προκειμένου να πετύχει το σκοπό του ..

Το ίδιο και ο σύζυγος ..ο αθώος … Υποτίθεται τον τύλιξε με το πρώτο παιδί και παρότι δεν ήθελε της έκανε και δεύτερο και τρίτο ..

..και δεν υποψιάστηκε τίποτα ο “άμοιρος” επίσης ψύχραιμος πατέρας τριών πεθαμένων παιδιών ότι κάτι δεν πάει καλά .. οκ τι έγινε ; Χάσαμε ένα παιδί η ζωή συνεχίζεται πάμε στο voice μήπως κάνουμε καριέρα
Η γυναίκα για ένα οποιονδήποτε ψυχίατρο είναι καθαρά και επικίνδυνα ψυχασθενής

Από εκείνους τους ψυχασθενείς που δεν φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού αλλά αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι , γιατί αν μπλεχτεί και με το χαρακτήρα το μείγμα είναι θανατηφόρο ..

Κανείς δεν είδε τα σημάδια δεν άκουσε ..

Απλά είπε κρίμα ..και γύρισε πλατη ο νοικοκύρης που κλαίει με κροκόδειλια και αφορίζει τη φόνισσα γράφοντας συνθήματα έξω απ’ τα παράθυρα της για να εξιλεωθεί προφανώς για τα δικά του κρυφά κρίματα ..
Η αρρώστια της δεν την απαλλάσσει από την τραγωδία που προκάλεσε ούτε της δίνει ελαφρυντικά καταρχήν γιατί το μητρικό ένστικτο είναι πολύ πιο ισχυρό από την πιο βαριά αρρώστια ..φαντάσου λοιπόν πόσο βαριά είναι η αρρώστια που ξεπερνάει τα όρια της ψυχανωμαλιας ( όρος ψυχιατρικής αν δεν απατώμαι)

Μια κακή μάνα στη χειρότερη να εγκαταλείψει τα παιδιά της στο έλεος του Θεού και να φύγει …

Μια κακή μάνα δεν θα σκότωνε

Θα σκότωνε μόνο μια βαρειά άρρωστη μάνα, μια Μηδεια που η ιστορία δεν έχει δείξει πολλές μετα απ αυτή αντίστοιχες περιπτώσεις …και ένας φοιτητής ιατρικής στο μάθημα ψυχιατρική διδάσκεται ότι οι βαρειά ψυχασθενείς δεν έχουν συναισθήματα ..διακατέχονται από εμμονές καθοδηγούνται από εσωτερικές παρορμήσεις προβαίνουν σε πράξεις που το άρρωστο μυαλό τους θεωρεί ότι επιτελούν ένα σκοπό ..αυτό λέγεται αρρώστια …

Τι τον κάνεις αυτόν τον άρρωστο και πως δεν τον έχεις διακρίνει ολααυτα τα χρόνια με τόσες ενδείξεις είτε είσαι η μάνα η αδερφή ο γείτονας ο σύντροφός;

Ποιος φταίει για το θάνατο τριών παιδιών εν τέλει και ποιος πρέπει να δικαστεί και να καταδικαστεί με τη χειρότερη των ποινων για αυτό ;

Ακούω γνώμες ..