Από τις πιο τραγικές είναι και η οικογενειακή ιστορία της Έλλης Λαμπέτη. Η αξέχαστη ηθοποιός το 1944 έχασε τη μητέρα της, στα Δεκεμβριανά, η οποία χτυπήθηκε από τυφλά πυρά. Ενώ τρία χρόνια πριν είχε πεθάνει ο δίδυμος αδελφός της από φυματίωση!
Επίσης, η Λαμπέτη είχε χάσει τις αδελφές της από καρκίνο του μαστού, αρρώστια από την οποία τελικά “έφυγε” και η ίδια. Και σα να μην έφτανε αυτό, για την Έλλη η ιστορία που την καταρράκωσε, ήταν η δικαστική περιπέτεια για την υιοθεσία της μικρής Ελίζας. Μία δικαστική απόφαση την υποχρέωσε να επιστρέψει το παιδί, μετά από παρέλευση 4 χρόνων, στους φυσικούς γονείς του, κάτι που της στοίχισε ψυχικά.
Απίστευτη είναι και η οικογενειακή ιστορία του Ανδρέα Γεωργίου. Η μητέρα του, πέθανε από AIDS που της κόλλησε ο πατέρας του, ενώ όσο έπασχε από την ασθένεια έφερε στον κόσμο ένα παιδί, που επίσης είναι φορέας του AIDS. Ο Ανδρέας έχει άλλα δύο αδέλφια και ουσιαστικά αυτός και η γιαγιά του φροντίζουν την οικογένεια. Ο πατέρας του έφυγε πριν λίγα χρόνια. Όσο για τον αδελφό του, ο Γεωργίου ξεκαθαρίζει:
«Είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος. Είναι πολύ δυνατός και υγιής. Ζει μια φυσιολογικότατη ζωή. Είμαστε πολύ κοντά. Δουλεύουμε μαζί”
Η τραγική και ιδιαίτερα συγκινητική ιστορία της Χρύσας Ρώπα έγινε μέχρι και βιβλίο. Η ηθοποιός έμαθε στα 12 της τυχαία ότι είναι υιοθετημένη κι έπαθε σοκ. Όσο για τη βιολογική της μητέρα και τον τρόπο που έγινε η υιοθεσία, έχει αποκαλύψει: “Ήταν μία γυναίκα που είχε μείνει για 15η φορά έγκυος και ο παπάς αρνήθηκε να την κοινωνήσει γιατί είχε κάνει αμβλώσεις.
Έτσι η γυναίκα αυτή έφερε στον κόσμο δίδυμα κοριτσάκια. Μία άλλη γυναίκα ήρθε τότε , έκοψε μια κλωστή από τον ποδόγυρό της και το έδεσε στο χεράκι του ενός κοριτσιού. Επέλεξε δηλαδή αυτό που ήθελε να υιοθετήσει”.
Ο Θανάσης Βισκαδουράκης έχει μιλήσει ανοιχτά για το δικό του οικογενειακό δράμα. “Ήμουν 4-5 όταν πέθανε η μητέρα του, αλλά το έμαθα αργότερα. Δεν έχω πει ποτέ τις λέξεις “μαμά”, “μπαμπά”, “αδέλφια”.
Με το θάνατο της διαμελίστηκε όλη η οικογένεια. Το μεγαλύτερο σοκ για εμένα ήταν όταν ο πατέρας μου με έδιωξε για δεύτερη φορά από το σπίτι. Όταν ήμουν μωρό και δραπέτευσα από τις καλόγριες στη Θήβα για μια καλύτερη ζωή» έχει αποκαλύψει. Όσο για τα αδέλφια του;
Έμαθε τυχαία για την ύπαρξη τους, ενώ οι δύο αδελφοί του είναι κωφοί
Ο Δημήτρης Μακαλιάς πρόσφατα αποκάλυψε ότι έχασε πριν πέντε χρόνια τον μεγαλύτερο αδελφό του, από ανακοπή σε ηλικία 30 ετών. “Το έπαθε έτσι ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, μέσα στο αυτοκίνητο, κάτω από το σπίτι. Μόλις είχε γυρίσει από τη δουλειά του – ήταν ιδιωτικός υπάλληλος σε μια εταιρεία.
Δεν πρόλαβε καν να βγει από το αμάξι, τόσο απρόσμενα. Με τον αδελφό μου μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο, τις ίδιες ανησυχίες για τη ζωή. Ήμασταν πολύ δεμένοι. Όταν συνέβη αυτό ήταν συνταρακτικό όπως θα ήταν άλλωστε και για κάθε οικογένεια…» αποκάλυψε.
Για την ιστορία με τον πατέρα του, ο οποίος πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του, στη φυλακή, έχει μιλήσει ο Χρήστος Βασιλόπουλος.
«Ο μπαμπάς μου ανήκε σε κάποια παράνομα κυκλώματα, τα οποία ενεργούσαν και είχαν να κάνουν πιο πολύ με κλοπές, με διακίνηση ναρκωτικών. Τον συνέλαβαν πολλές φορές, κι εγώ τον έβλεπα όταν ήταν έξω. Εκείνος μου έδωσε το παράδειγμα για το τι δεν πρέπει να γίνω στη ζωή μου.
Ήταν το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγήν. Αισθανόμουν θυμό, γιατί δεν ήταν μαζί μου. Με έχει πάρει μία φορά τηλέφωνο στη ζωή μου και δεν ήξερα πώς ήταν η φωνή του, νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα» έχει εξομολογηθεί στο παρελθόν.
Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
