Ο αυνανισμός και η ψυχική υγεία δεν συνδέονται με τη συχνότητά του, έδειξε νέα μελέτη.
Αντίθετα, οι αντιλήψεις των ατόμων για τον αυνανισμό και η πραγματική και επιθυμητή συχνότητά του παίζουν ρόλο. Τα νέα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Archives of Sexual Behavior.
Όπως διαβάζουμε στο oloygeia.gr προηγούμενη έρευνα υπαινίσσεται μια περίπλοκη σχέση μεταξύ αυνανισμού και ψυχικής υγείας. Ενώ ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει ότι ο αυνανισμός μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στη μείωση της κακής διάθεσης και του στρες, άλλες έχουν εγείρει ανησυχίες για τον υπερβολικό ή προβληματικό αυνανισμό και τις πιθανές συνδέσεις του με τη συναισθηματική δυσφορία. Αυτά τα αντικρουόμενα ευρήματα οδήγησαν τους επιστήμονες να ξεκινήσουν μια πιο ολοκληρωμένη έρευνα.
«Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι ο αυνανισμός μπορεί να παίξει ρόλο στην αντιμετώπιση ορισμένων σεξουαλικών δυσλειτουργιών, ενώ άλλες μελέτες υποστηρίζουν ότι ο αυνανισμός μπορεί να εξελιχθεί σε καταναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά με τη συμβολή της πορνογραφίας» αναφέρει η συγγραφέας της μελέτης Sijia (Leslie) Huang, υποψήφια μεταπτυχιακός στην κλινική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Columbia Teachers.
«Επίσης, σε πολλούς πολιτισμούς και θρησκείες, το σεξ εκτός αναπαραγωγικών σκοπών, όπως ο αυνανισμός, αποθαρρύνεται έντονα. Επομένως πώς μπορεί να οριστεί ο «προβληματικός αυνανισμός» και πώς σχετίζεται με την ψυχική υγεία των ατόμων;».
Τι έδειξε η μελέτη
Οι ερευνητές διεξήγαγαν τη μελέτη τους χρησιμοποιώντας ένα δείγμα 12.271 διδύμων Φινλανδών και των αδερφών τους ηλικίας μεταξύ 18 και 49 ετών. Τα δεδομένα για αυτήν τη μελέτη συλλέχθηκαν από δύο ξεχωριστές συλλογές δεδομένων το 2005 και το 2006.
Οι συμμετέχοντες συμμετείχαν στο έργο Genetics of Sex and Aggression, το οποίο είχε ως στόχο να διερευνήσει διάφορες πτυχές της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής συμπεριφοράς και των παραλλαγών της, καθώς και ψυχοπαθολογία, όπως το άγχος και η κατάθλιψη.
Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για τη συχνότητα αυνανισμού. Ρωτήθηκαν επίσης για την επιθυμητή συχνότητα αυνανισμού, παρέχοντας πληροφορίες για τις προσωπικές τους προτιμήσεις. Η σεξουαλική δυσφορία των συμμετεχόντων μετρήθηκε χρησιμοποιώντας μια κλίμακα που αξιολογούσε τα συναισθήματα άγχους, ενοχής, στρες, ανεπάρκειας, τύψεων, αμηχανίας και δυσαρέσκειας που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητά τους.
Ένα από τα πιο εκπληκτικά ευρήματα είναι ότι το πόσο συχνά αυνανίζεται κάποιος δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ψυχική του ευεξία. Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι άνδρες, κατά μέσο όρο, αυνανίζονταν πιο συχνά από τις γυναίκες. Οι άνδρες, κατά μέσο όρο, αυνανίζονταν περίπου 3,18 φορές την εβδομάδα, ενώ οι γυναίκες ανέφεραν μέση συχνότητα 1,62 φορές την εβδομάδα. Αυτή η διαφορά στη συχνότητα ήταν στατιστικά σημαντική.
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες που αυνανίζονταν περισσότερο ή λιγότερο από το επιθυμητό έτειναν να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα σεξουαλικής δυσφορίας. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν είναι η απλή πράξη αυνανισμού, αλλά η αντίληψη του ελέγχου των σεξουαλικών συμπεριφορών κάποιου που επηρεάζει την ψυχική ευεξία.
Οι άνδρες είχαν ένα ελαφρώς αρνητικό χάσμα μεταξύ της πραγματικής και της επιθυμητής συχνότητας αυνανισμού (-0,47), που σημαίνει ότι αυνανίστηκαν ελαφρώς λιγότερο από το επιθυμητό κατά μέσο όρο. Οι γυναίκες είχαν σχεδόν μηδενικό χάσμα μεταξύ της πραγματικής και της επιθυμητής συχνότητας αυνανισμού (-0,01), υποδεικνύοντας ότι ήταν πιο κοντά στην επιθυμητή συχνότητα.
Η μελέτη αποκάλυψε ότι ο ορισμός του «προβληματικού αυνανισμού» μπορεί να είναι δύσκολος και εξαρτάται από διάφορα κριτήρια. Διαφορετικές εκτιμήσεις, όπως συχνότητα υψηλότερη από την επιθυμητή, συχνότητα υψηλότερη από το μέσο όρο ή εμπειρία σεξουαλικής δυσφορίας οδήγησαν σε διαφορετικά ποσοστά ατόμων που κατηγοριοποιήθηκαν ως άτομα με προβληματικό αυνανισμό.
Μάλιστα, το 6,3% των ανδρών και το 2,1% των γυναικών που αυνανίζονταν λιγότερο συχνά από τον μέσο όρο εξακολουθούσαν να θεωρούν τον αυνανισμό τους ως προβληματικό.
«Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι απλώς αυνανίζονται πιο συχνά από όσο θα ήθελαν και μπορεί να αισθάνονται την αδυναμία ελέγχου της συμπεριφοράς τους», εξηγούν οι ερευνητές.
Η μελέτη διερεύνησε επίσης τον αντίκτυπο του παιδικού τραύματος και του οικογενειακού υπόβαθρου στον αυτο-αντιλαμβανόμενο προβληματικό αυνανισμό. Διαπίστωσε ότι τα άτομα που είχαν βιώσει σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία ήταν πιο πιθανό να αντιληφθούν τις συνήθειες αυνανισμού τους ως προβληματικές. Αντίθετα, το να μεγαλώνεις σε ένα θετικό για το σεξ οικογενειακό περιβάλλον φάνηκε να μειώνει τα συναισθήματα αγωνίας που σχετίζονται με τον αυνανισμό.
«Με την αυξανόμενη χρήση της πορνογραφίας, η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να επικεντρωθεί στον τρόπο με τον οποίο η πορνογραφία σχετίζεται με τον προβληματικό αυνανισμό και τη σεξουαλική δυσφορία», ανάφεραν οι ερευνητές.
