Είναι καιρός να ασχοληθούμε σοβαρά με την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.
Η Ρωσία συνεχίζει να αναλαμβάνει δραστηριότητες που έχουν σκοπό να εκφοβίσουν τους συμμάχους του ΝΑΤΟ και να υπονομεύσουν τη σταθερότητα των γειτονικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.
Ο ρωσικός στρατός βελτιώνει τις ικανότητές του να αναπτύσσει μεγάλες, συνδυασμένες ένοπλες δυνάμεις στα δυτικά σύνορά του και να πραγματοποιεί επιθέσεις σύντομης ειδοποίησης οπουδήποτε από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα.
Από Daniel Goure*
Αναπτύσσει επίσης μια σειρά από αεροπορικές και πυραυλικές ικανότητες ακριβείας που θα μπορούσαν να καταστρέψουν τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, τις βάσεις, την εφοδιαστική και άλλες υποδομές. Η αυξανόμενη ρωσική στρατιωτική απειλή θέτει ένα πλεονέκτημα στην ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων των κρατών που βρίσκονται υπό την άμεση απειλή της συμβατικής ρωσικής επιθετικότητας. Υποστηρίζει επίσης την ανάπτυξη πρόσθετων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην ανατολική πλευρά της συμμαχίας, όπου θα ήταν καλύτερα να αντισταθούν σε μια ρωσική επίθεση από την αρχή των εχθροπραξιών.
Η Μόσχα αναλαμβάνει μια επίθεση «ολόκληρης της κυβέρνησης» εναντίον του ΝΑΤΟ. Σε αυτήν την προσπάθεια, ο ρωσικός στρατός έχει σχεδιαστεί για να αποτελεί όργανο πολιτικού εξαναγκασμού καθώς και μέσο επίτευξης των ρωσικών στόχων με τη βία. Τον περασμένο Απρίλιο, κατά τη διάρκεια ενός πολιτικού αναστατώματος με την Ουκρανία, η Μόσχα συγκέντρωσε γρήγορα στρατεύματα στα σύνορά της με τη χώρα αυτή.
Επιπλέον, η Μόσχα ανακοίνωσε πρόσφατα ότι δημιουργεί 20 νέες στρατιωτικές μονάδες στο δυτικό τμήμα της Ρωσίας για να αντιταχθεί στο ΝΑΤΟ. Την επόμενη εβδομάδα, η Ρωσία και η Λευκορωσία θα πραγματοποιήσουν μια μεγάλη στρατιωτική άσκηση, την ZAPAD («ΔΥΤΙΚΗ»), η οποία έχει σχεδιαστεί για να δοκιμάσει τις ικανότητές τους να «αμυνθούν» έναντι απειλής από το ΝΑΤΟ. Αυτή η άσκηση δεν διακρίνεται από τις αναπτύξεις που είναι απαραίτητες για τη διεξαγωγή επίθεσης εναντίον των κρατών της Βαλτικής, της Πολωνίας ή της Ουκρανίας.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, η Ρωσία συμμετέχει σε μια μαζική και δαπανηρή προσπάθεια εκσυγχρονισμού σχεδόν ολόκληρου του στρατιωτικού, συμβατικού και πυρηνικού της. Αυτό το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού έχει επικεντρωθεί ιδιαίτερα στις ρωσικές δυνατότητες στα δυτικά για να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία έχει αυξήσει σημαντικά την ανάπτυξη της ξηράς, της θάλασσας, του αέρα και των πυραύλων σε αυτήν την περιοχή τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Έχει επίσης ενισχύσει τους κρίσιμους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών, της επιτήρησης και της αναγνώρισης (ISR), της εντολής, του ελέγχου και των επικοινωνιών (C3) και της εφοδιαστικής.
Αυτές οι βελτιώσεις στις συμβατικές στρατιωτικές δυνατότητες της Ρωσίας αποτελούν άμεση και έμμεση απειλή για το ΝΑΤΟ. Όπως κατέληξε μια μελέτη RAND , μια σημαντική συνέπεια αυτών των προσπαθειών είναι να μειωθεί ο στρατηγικός χρόνος προειδοποίησης που διαθέτει η συμμαχία. Μια τέτοια προειδοποίηση είναι κρίσιμη για να μπορέσει το ΝΑΤΟ να απαντήσει σε ρωσική επίθεση κατά μήκος της ανατολικής πλευράς. Χωρίς επαρκή προειδοποίηση, η συμμαχία δεν θα είναι σε θέση να κινητοποιήσει και να μετακινήσει δυνάμεις προς τα ανατολικά.
Σε αυτό το πλαίσιο, πολλοί εμπειρογνώμονες και θεσμικά όργανα πολιτικής υποστήριξαν μια πιο δυναμική προσέγγιση για την αποτροπή των ρωσικών απειλών για την Ανατολική Ευρώπη. Πρόσφατα, μια τετράδα εμπειρογνωμόνων από το Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA) δημοσίευσαν ένα άρθρο στο War on the Rocks ζητώντας μια πιο συνεκτική πολιτική του ΝΑΤΟ για την υπεράσπιση της ανατολικής πλευράς της συμμαχίας. Αυτοί υποστήριξαν ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να λάβει άμεσα τέσσερα βήματα:
«Πρώτον, θα πρέπει να αναγνωρίσει τη στρατηγική σημασία της περιοχής του Εύξεινου Πόντου και να εξαλείψει την υπάρχουσα« κλιμακωτή »μελλοντική παρουσία, η οποία περιλαμβάνει« ενισχυμένη εμπροσθοβαρή παρουσία »στην περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας και προσαρμοσμένη Forward Presence» στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου. Στη συνέχεια, τα μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να βελτιώσουν την επίγνωση της κατάστασης και να προετοιμαστούν για γρήγορες πολιτικές και στρατιωτικές απαντήσεις στις προκλήσεις του Κρεμλίνου σε ολόκληρη την ανατολική πλευρά. Τρίτον, οι σύμμαχοι πρέπει να αναβαθμίσουν τις αεροπορικές και πυραυλικές δυνατότητες και να βελτιώσουν προγράμματα συνεργασίας, διαδικασίες και αναθέσεις προσωπικού σε θέματα ασφάλειας. Και τέλος, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να υποστηρίξει τους εταίρους του ΝΑΤΟ στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου – Ουκρανία και Γεωργία – ενώ θα αυξήσει τις επενδύσεις στην οικονομική τους ανάπτυξη ».
Υπάρχει όμως ένα πέμπτο βήμα που πρέπει να προσθέσει το ΝΑΤΟ: η ενίσχυση της ικανότητας των μελών του και άλλων κρατών να αμυνθούν στα ανατολικά. Η Πολωνία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για κάθε αποτελεσματική άμυνα του ΝΑΤΟ στα ανατολικά και φυσικός περιφερειακός ηγέτης. Προχωρά γρήγορα για να αντικαταστήσει τον παλιό σοβιετικό εξοπλισμό του με σύγχρονες δυτικές πλατφόρμες και συστήματα. Η Πολωνία αγόρασε τα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας Patriot και την πλατφόρμα πυραυλικού πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς πυραύλων High Mobility Artillery. Πιο πρόσφατα, υπέγραψε συμβόλαιο για μαχητικά F-35 και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποκτήσει εκατοντάδες αμερικανικής κατασκευής άρματα μάχης M1A2 Abrams.
Επειδή η Ουκρανία είναι σαφώς στο στόχαστρο της Μόσχας, η παροχή στο Κίεβο των μέσων για να αντισταθεί στις ρωσικές στρατιωτικές απειλές πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ. Η πρώην κυβέρνηση Τραμπ παρείχε στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων θανατηφόρων πυρομαχικών, όπως αντιαρματικών πυραύλων Javelin. Με βάση αυτήν την υποστήριξη, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε πρόσφατα την πρόθεσή της να παράσχει στρατιωτική βοήθεια περίπου 150 εκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των ραντάρ αντιπυροβολικού, εξοπλισμού επικοινωνιών και ηλεκτρονικού πολέμου, συστημάτων αντι-κηφήνων και εκπαίδευσης. Υποσχέθηκε επίσης περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια σε πρόσθετη βοήθεια κατά την επίσκεψη του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην Ουάσινγκτον.
Μια ακόμη πιο ουσιαστική βελτίωση θα ήταν η ανάπτυξη πρόσθετων δυνάμεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κοντά στα ανατολικά σύνορα της συμμαχίας. Όπως προτείνει το παραπάνω άρθρο της CEPA, η εκ περιτροπής ανάπτυξη των ομάδων μάχης του ΝΑΤΟ στις χώρες της Βαλτικής θα πρέπει να αντικατασταθεί με μόνιμη ανάπτυξη των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.
Η Πολωνία είναι το κλειδί για μια ενισχυμένη άμυνα του ΝΑΤΟ στην ανατολική της πλευρά. Επί του παρόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν μια πλήρη ομάδα μάχιμης ταξιαρχίας (ABCT) στην Πολωνία σε περιστροφική βάση. Με βάση μια πρόσφατη συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών, το Πεντάγωνο ετοιμάζεται να επεκτείνει αυτήν την ανάπτυξη με έδρα τμήματος, μονάδες logistics και μοίρα μη επανδρωμένων αεροσκαφών MQ-9 Reaper.
Ωστόσο, η καλύτερη λύση θα ήταν η μόνιμη παρουσία του αμερικανικού στρατού στην Ανατολική Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Πολωνία. Πρώτον, δεδομένης της ρωσικής απειλής μεγάλης εμβέλειας για χτυπήματα ακριβείας στις γραμμές επικοινωνίας στην ξηρά, μόνο οι δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στα ανατολικά είναι πιθανό να μπουν στον αγώνα. Μια βαριά ανάπτυξη των ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί γρήγορα και αποτελεσματικά από την αρχή των εχθροπραξιών. Κινητοί σχηματισμοί που χρησιμοποιούν πυρκαγιές μεγάλης εμβέλειας, προηγμένη αεροπορία και πολυεπίπεδη αμυντική και πυραυλική άμυνα θα διαταράξουν τη ρωσική επίθεση εδάφους και θα διαλύσουν τα δίκτυα αεράμυνας.
Ο Δρ Daniel Goure είναι Ανώτερος Αντιπρόεδρος στο Lexington Institute, μια μη κερδοσκοπική ερευνητική οργάνωση δημόσιας πολιτικής με έδρα το Άρλινγκτον της Βιρτζίνια. Συμμετέχει σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων ως μέρος του προγράμματος εθνικής ασφάλειας του ινστιτούτου. Ο Δρ Goure είναι επίσης νέος Contributing Editor στο 1945 επίσης.
