Μπορεί ένας κροταλίας και χιλιάδες άλλα δηλητηριώδη ζώα να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, αλλεργιών ή του διαβήτη;
Έρευνες έχουν δείξει ότι το ίδιο δηλητήριο που μπορεί να μας σκοτώσει, θα μπορούσε επίσης τελικά να μας βοηθήσει στην θεραπεία του διαβήτη, των καρδιαγγειακών παθήσεων, αλλεργιών ή ακόμα και της παχυσαρκίας.
«Εξάγω το δηλητήριο από αυτήν την μεξικανική χονδρωτή σαύρα, που προέρχεται από την Κεντρική Αμερική και είναι δηλητηριώδης.
Το δηλητήριο από ένα είδος που μοιάζει με αυτήν την σαύρα έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για να αναπτυχθεί μια θεραπεία κατά του διαβήτη», εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος της «ALPHA Biotoxin» Ρουντι Φουρμί.
Η συγκεκριμένη σαύρα φιλοξενείται σε ένα ασυνήθιστο αγρόκτημα στο Νότιο Βέλγιο, όπου υπάρχουν περίπου 200 εξαιρετικά δηλητηριώδη είδη. Όλα αυτά τα ζώα εκτρέφονται με μεγάλη προσοχή και με την φιλοδοξία να αποδώσει καρπούς μια εν εξελίξει έρευνα.
Μέχρι σήμερα μελετούσαμε αυτά τα δηλητήρια για να βρούμε αντίδοτα. Αλλά αυτό προφανώς αλλάζει. Ο Ρουντι Φουμί απαντά: «Ναι. Αυτή τη στιγμή, χρησιμοποιούμε τη βασική έρευνα για να αναγνωρίσουμε μέσα σε αυτές τις δηλητηριώδεις ουσίες συστατικά, των οποίων τις τοξικές ιδιότητες θα μπορούσαμε να τις μετατρέψουμε σε θεραπευτικές δυνατότητες».
Ο Λοϊκ Κεντίν, βιολόγος χημικός στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης, προσθέτει αναφορικά με την διαδικασία: «Αυτό το δηλητήριο προέρχεται από μια επικίνδυνη οχιά από τη Νότια Αμερική.
Είναι ένα πολύ ενεργό και ισχυρό δηλητήριο, ένα πολύπλοκο χημικό κοκτέιλ. Και θέλουμε να προσδιορίσουμε ποια από αυτά τα συστατικά έχουν την δυναμική για να αναπτυχθούν τελικά νέα φάρμακα».
Οι επιστήμονες από ένα ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα χρησιμοποίησαν φασματομετρία μάζας και άλλες σύνθετες τεχνικές για να προσδιορίσουν τις τοξίνες από 203 δηλητηριώδη είδη. Πρόσφατα ταξινομήθηκαν πάνω από 4.000 από αυτές τις μίνι πρωτεΐνες.
«Αυτό που παρατηρούμε στην οθόνη του υπολογιστή είναι μια γραφική περιγραφή της μοριακής σύνθεσης του κάθε δείγματος δηλητηρίου που αναλύουμε. Οι διάφορες συνιστώσες αναγνωρίζονται και ταξινομούνται ανάλογα με τη μάζα τους. Κάθε κορυφή σχετίζεται με μια τοξίνη», εξηγεί ο Λοϊκ Κεντίν.
Μόλις εντοπιστούν και αναγνωριστούν, στη συνέχεια αυτές οι τοξίνες παράγονται μέσω εξαιρετικά πολύπλοκων βιολογικών και συνθετικών διαδικασιών.
Ο χημικός Ζιλ Μουριέ αναλύει: «Στο τέλος της διαδικασίας μας, παίρνουμε μια ρητίνη. Από αυτήν την ρητίνη λαμβάνουμε ένα συνθετικό προϊόν, από το οποίο στη συνέχεια λαμβάνεται η τοξίνη που τελικά θα δοκιμαστεί στα εργαστήρια».
Οι ληφθείσες τοξίνες στην συνέχεια πράγματι εξετάστηκαν και έγινε διαλογή και σύγκριση με επιλεγμένους μοριακούς στόχους.
Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, λένε οι ερευνητές. Τα φάρμακα κατά ορισμένων ασθενειών τα οποία βασίζονται στο δηλητήριο δεν είναι πλέον θέμα Επιστημονικής Φαντασίας.
Ο φαρμακολόγος Νικολά Ζιλ εξηγεί: «Έχουμε επιλέξει να εστιάσουμε σε ασθένειες όπως ο διαβήτης ή ηπαχυσαρκία. Σε αυτές τις δύο περιοχές χρειαζόμαστε ακόμα να αναπτύξουμε νέα φάρμακα».
Όσο για το ποια είναι η συνέχεια στην έρευνα; Ο ίδιος απαντά: «Οι διαδικασίες της ανακάλυψης και του χαρακτηρισμού μπορεί να πάρουν δύο με τρία χρόνια.
Στην συνέχεια χρειαζόμαστε επιπλέον 10 με 15 χρόνια για να αναπτύξουμε, να δοκιμάσουμε και να πιστοποιήσουμε τα νέα φάρμακα, πριν από την τελική τους διάθεση στο εμπόριο».
Και καθώς αυτό θα είναι καλό για την υγεία μας, οι ερευνητές ελπίζουν ότι η δουλειά τους θα οδηγήσει σε αλλαγή της στάσης μας απέναντι σε πλάσματα που προκαλούν μεν φόβο, αλλά ίσως να είναι ευεργετικά για την αντιμετώπιση ασθενειών.
Ο Ρουντι Φουμί καταλήγει: «Τα περισσότερα από αυτά τα είδη βρίσκονται σε κίνδυνο. Έχουν να αντιμετωπίσουν το παράνομο κυνήγι ενώ παράλληλα καταστρέφονται τα φυσικά τους οικοσυστήματα.
Εάν καταφέρουμε να δείξουμε ότι αυτά τα ζώα θα μπορούσαν επίσης να είναι χρήσιμα σε εμάς, ίσως να τα προσέχουμε περισσότερο, έτσι ώστε να μπορέσουν με την σειρά τους να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την υγεία μας στο μέλλον».
ΠΗΓΗ: euronews.com
