Ιστορικές στιγμές είναι αυτές που διανύουμε τις τελευταίες ημέρες, στιγμές που θα σημαδέψουν την παγκόσμια ιστορία, εξαιτίας των όσων συμβαίνουν και όσων θα συμβούν μετέπειτα. Μαθήματα διπλωματίας υψηλού επιπέδου, γεωπολιτικά παιχνίδια, οικονομικές κυρώσεις, ενεργειακά παζάρια και πολλές απειλές σε ένα παγκόσμιο τραπέζι, στρωμένα όλα μαζί.
Εκτός αυτών, στο τραπέζι υπάρχει και ένας αστάθμητος παράγοντας για όλες τις κυβερνήσεις, επίσημες ή μυστικές, η λαϊκή γνώμη, αυτή που τρέμουν περισσότερο απ” όλους οι εμπνευστές των μεγάλων ιμπεριαλιστικών σχεδίων, αυτοί που αναζητούν και επιδιώκουν εδώ και δεκαετίες τον παγκόσμιο ολοκληρωτικό έλεγχο. Αυτή η λαϊκή γνώμη λοιπόν που γίνεται όλο και πιο δύσκολα ελεγχόμενη, εξαιτίας του ανεξέλεγκτου διαδικτύου και της υπερπληροφόρησης.
Θέλει έτσι ο μυστικός πράκτορας της κάθε εθνικής υπηρεσίας να ενεργήσει ελεύθερος και βρίσκεται πίσω του τυχαία μία κάμερα να τον παρακολουθεί. Πραγματοποιούν τα κράτη παράνομες δραστηριότητες, αθετούν συμφωνίες και εκεί ακριβώς βρίσκονται πίσω τους άλλες κάμερες που αλλάζουν την ιστορία και ανατρέπουν τα σχέδιά τους. Για όλα αυτά έχουμε πολλά παραδείγματα, με πιο πρόσφατο το ξεμπρόστιασμα των Τούρκων από τον Βλαντιμίρ Πούτιν με τα βίντεο που έδωσε στο φως.
Να μεταφερθούμε όμως στα τρέχοντα και στα πολύ πρόσφατα γεγονότα, η υπόθεση που εκτυλίσεται σηκώνει ώρες ανάλυσης, ώρες που χρησιμεύουν ώστε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το τι ακριβώς συμβαίνει στη Μέση Ανατολή και κυρίως στην περιοχή της Συρίας. Κι αυτό διότι εμπλέκονται σχεδόν όλες οι δυτικές χώρες που διαδραματίζουν κάποιο σημαντικό ρόλο στη Δύση και όλες οι ανατολικές χώρες οι οποίες βράζουν πια κυριολεκτικά. Δεν είναι τυχαίο που πλέον πολλοί μιλούν για παγκόσμια σύρραξη, είναι οι λόγοι τέτοιοι που προκαλούν φόβους για μία μεγάλη και γενικευμένη σύρραξη.
Ας αναλύσουμε όμως παρακάτω εν συντομία τη στάση των χωρών της Δύσης. Έχουμε από τη μια τις ΗΠΑ, οι οποίες το 2001 προκάλεσαν(;) το μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα διαμέσου της οργάνωσης Αλ Κάιντα και σκόρπισαν τον πανικό παγκοσμίως. Δημιούργησαν δε τις συνθήκες για επέμβαση στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Αυτή τους η κίνηση είχε στόχο τον άμεσο έλεγχο στα πετρέλαια της περιοχής ώστε να μεγαλώσει η εκεί επιρροή της. Οι επεμβάσεις όμως αυτές προκάλεσαν πολλά δεινά στους λαούς. Οι δε απώλειες του αμερικανικού στρατού ήταν πολλές. Κατάφεραν τελικά να διαλύσουν το Ιράκ και να δημιουργήσουν εκούσια τις συνθήκες ώστε να προκύψουν νέες τρομοκρατικές οργανώσεις, καθώς οι τότε σουνίτες κυβερνητικοί του Ιράκ είναι τώρα οι διωγμένοι τρομοκράτες του ISIS, οι οποίοι μετατράπηκαν έπειτα και σε ισλαμικό κράτος.
Σήμερα οι ΗΠΑ, με την οικονομική κρίση, με τον λανθασμένο χειρισμό στο Ιράκ, με την οικονομική ενίσχυση στον ISIS μέσω της συνεργασίας με την Τουρκία αλλά και την αντιπολίτευση της Συρίας, η οποία συνεργάζεται άμεσα με το ισλαμικό κράτος και ελέγχουν τα πετρέλαια της περιοχής, έχει χάσει την αξιοπιστία της. Ο αμερικανικός λαός έχει γίνει καχύποπτος προς τους ηγέτες του και αρχίζει να παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις κινήσεις του Πούτιν. Η αμερικανική κυβέρνηση υπό την πίεση αυτή μετριάζει τη στάση της διπλωματικά και θυσιάζει ουσιαστικά όσα έχτιζε χρόνια στο εξωτερικό.
Η Ρωσία και ο Πούτιν κρατούν μια σταθερή πολιτική εδώ και χρόνια, εξάλλου η Συρία ειναι ο αιώνιος σύμμαχός τους από τα ψυχροπολεμικά χρόνια, τότε που μόνο αυτή της έστελνε πραγματική βοήθεια, οικονομική και στρατιωτική. Οι Ρώσοι στηρίζουν την κυβέρνηση Άσαντ και τη βούληση πια του λαου για νέες εκλογές, τιμωρούν σκληρά τις παράνομες τρομοκρατικές οργανώσεις των ισλαμιστών και δείχνουν να έχουν δουλέψει χρόνια σε επίπεδο πληροφοριών αφού γνωρίζουν απόλυτα αυτούς που υποθάλπουν τους τρομοκράτες. Έτσι φαντάζουν οι ιδιοι δίκαιοι, αμερόληπτοι αλλά και σκληροί τιμωροί.
Η δε στάση της Τουρκίας τους τελευταίους μήνες τούς δικαιώνει και τούς δίνει κάθε δικαίωμα να συνεχίσουν μέχρι να καθαρίσουν την περιοχή. Η Ρωσία και ο Πούτιν με την εξαιρετική τεχνική του στη διπλωματία έχει ήδη κερδίσει την ρωσική αλλά και την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο Ρώσος Πρόεδρος είναι πλέον επίσημα ο νέος πλανητάρχης. Φυσικά αυτό η νέα τάξη δεν θα το αφήσει να περάσει έτσι, διότι τα σχέδιά τους ανατρέπονται και αυτή η ήττα θα τους κάνει ακόμη πιο σκληρούς.
Να δούμε όμως και το ρόλο των μουσουλμανικών χωρών στην περιοχή. Από τη μια τα πετρέλαια και η παράνομη πώλησή τους. Η κατάσταση τώρα γίνεται έκρυθμη, οι γείτονες Τούρκοι πλουτίζουν με φθηνό παράνομο πετρέλαιο και συγχρόνως, ενώ γιγαντώνουν την οικονομία τους, καθιστούν ισχυρότερο το ισλαμικό κράτος που αποκτά μεγαλύτερη πολεμική και οικονομική ισχύ.
Παίζονται όμως και άλλα παιχνίδια, σε άλλα δύο σημεία, εξίσου σημαντικά, που αφορούν όλους στην Ανατολή. Σε εκείνη λοιπόν την περιοχή υπάρχει πολύ νερό, τεχνητά φράγματα καθώς και χιλιάδες τόνοι σιτηρών. Δεν θα μπορούσαν λοιπόν ποτέ οι Τούρκοι, οι οποίοι παγιδεύθηκαν από τις πολιτικές τους να μην είναι επιθετικοί πλέον με οποιονδήποτε εχθρό επιδιώκει κάτι στο συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, τη στιγμή μάλιστα που έχει μαζευτεί στη γύρω περιοχή το μεγαλύτερο ποσοστό των Κούρδων. Οι Κούρδοι σύντομα θα αρχίσουν πιο οργανωμένες και ισχυρές μάχες με τον τουρκικό στρατό καθώς πλέον με συμμάχους το Ισραήλ και τη Ρωσία έχει ανοίξει ο δρόμος για την ίδρυση επίσημου ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Έτσι εξηγείται ο θυμός των Τούρκων και οι επιθετικές κινήσεις τους.
Τέλος στην Ευρώπη της λιτότητας και των ισχνών αγελάδων, οι πνιγμένοι οικονομικά Γάλλοι δημιούργησαν συνθήκες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα ώστε να εμπλακούν και αυτοί άμεσα στην περιοχή για να γλιτώσουν και να εξαιρεθούν από τις γερμανικές πιέσεις και την πολιτική φτώχειας που θα έφερνε ακόμη μεγαλύτερη κρίση στο Παρίσι. Η Γερμανία απομονώνεται οικονομικά και εξαιτίας του προσφυγικού ζητήματος αλλά και της απροκάλυπτης στήριξης των Τούρκων. Το ΝΑΤΟ κινδυνεύει με διάλυση καθώς είναι εμφανές ότι αρκετές χώρες δεν θα στηρίξουν τη σύμμαχο Τουρκια σε ενδεχόμενη εμπλοκή με τη Ρωσία, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.
Η Γερμανία και η Αμερική θα προσπαθήσουν, ως ύστατη προσπάθεια, να τονώσουν τις σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία για να βρεθεί η Ρωσία ξανά μόνη και να εμφανιστεί αυτή ως το κακό παιδί του πλανήτη.
Ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως πριν, οι λόγοι ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου ειναι πια προφανείς και η κάθε χώρα θα χρειαστεί τον κατάλληλο ηγέτη για να διαχειριστεί την κρίση και να ανταπεξέλθει στην πίεση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΚΑΣ
Στρατιωτικός