Η τελευταία φορά που βρυχήθηκε η Λίμνη Αγκασίζ αλλά και η Μαύρη Θάλασσα – Βόρεια Αμερική και Ανατολική Ευρώπη
Η ασίγαστη Λίμνη Αγκασίζ έδωσε για τελευταία φορά σημεία ζωής πριν από 8.200 χρόνια περίπου. Μετά την προτελευταία δραστηριότητά της που αναφέραμε πρωτύτερα, ο πάγος κάλυψε και πάλι τη λίμνη και έπειτα από 1.200 χρόνια, με τις θερμοκρασίες να έχουν ανέβει ξανά, η Αγκασίζ βγήκε για άλλη μια φορά στην επιφάνεια.
Αυτή τη φορά είχε συγχωνευτεί όμως με μια εξίσου μεγάλη γειτονική λίμνη και τα μανιασμένα νερά και των δυο τους βρήκαν τώρα διέξοδο στον Κόλπο Χάντσον. Αυτό το γεωλογικό φαινόμενο κράτησε μόλις 150 χρόνια, μια στιγμή δηλαδή σε γεωλογικούς όρους, η ξαφνική έκλυση νερού όμως στον Αρκτικό Ωκεανό ανέβασε για άλλη μια φορά τη στάθμη της θάλασσας, αυτή τη φορά κατά 4 μέτρα.
Το αποτέλεσμα; Τεράστιες πλημμύρες σε όλες τις γωνιές του κόσμου, από την Αμερική και την Ευρώπη μέχρι την Αφρική, τη Νότια Ασία και τα νησιά του Ειρηνικού! Αναρίθμητοι βυθισμένοι ανθρώπινοι οικισμοί έχουν εντοπιστεί παντού στην υδρόγειο και χρονολογούνται από αυτή ακριβώς την εποχή. Η ίδια περίοδος, μας λένε οι αρχαιολόγοι, γέννησε ενδεχομένως όλους τους μύθους περί κατακλυσμού που συναντάμε σε τόσους και τόσους πολιτισμούς.
Η μεγαλύτερη πλημμύρα έλαβε ωστόσο χώρα στη Μαύρη Θάλασσα, που εκείνη την εποχή δεν ήταν παρά μια σχετικά μικρή λίμνη. Η άνοδος της στάθμης των νερών έκανε τον Βόσπορο να υποχωρήσει και το νερό της Μεσογείου όρμησε μέσα στη λίμνη, γεννώντας στην πορεία την τεράστια Μαύρη Θάλασσα. Η Μαύρη Θάλασσα γέμιζε νερό για τους επόμενους τρεις αιώνες, καταπίνοντας ολοένα και περισσότερη στεριά εντός της, αν και δεν υπάρχει επιστημονική συναίνεση ούτε για την ποσότητα των υδάτων ούτε για την ταχύτητα με την οποία έλαβε χώρα ο κατακλυσμός…Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
