Στα ακραία όρια του συνταγματικού τόξου οδηγεί με πλήρη συνείδηση του ρόλου που έχει αναλάβει να επιτελέσει ο Αλέξης Τσίπρας τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην επιλογή του αυτή δεν ασχολείται καν με τις επιπτώσεις των αποφάσεων του, έχει αποδεχθεί την εργαλειοποίηση ακόμη και της ελάχιστης ευκαιρίας που του προσφέρεται από τις εξελίξεις και την πανδημία και έχει ενστερνιστεί πλήρως την ανάγκη του να συνεργαστεί ανοιχτά, χωρίς καμία αίσθηση πολιτικής τσίπας, με ό,τι εγκληματικό στοιχείο κατοικοεδρεύει στον εκτός συντάγματος πολιτικό χώρο.
Του Χρήστου Υφαντή
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει εξαφανίσει από την καθημερινότητα του κάθε διάθεση ή επιθυμία να αποδείξει ότι είναι σε θέση να λειτουργήσει εντός των ορίων της αστικής δημοκρατίας, ζει και κινείται εκτός αυτής, την απειλεί ευθέως (και το δηλώνει περήφανος) και δεν πρόκειται για το χατίρι κανενός «βολεμένου» (στο δικό του μυαλό) να σταματήσει αυτή την ακτιβιστική δράση, τη στηριγμένη στην αλόγιστη βία και στην υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών της χώρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας βρήκε, επιτέλους, τον εαυτό του, τα έχει καλά «με τον Αλέξη», ζει τον δεύτερο επαναστατικό του μύθο και έχει εγγράψει εκεί που δεν πιάνει μελάνι τις κυβερνητικές υποδείξεις και τις πολιτικές δεσμεύσεις που η θέση του ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης δημιουργεί.
Ελέγχει πολιτικά το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, είναι σε καθημερινή επαφή μαζί του, συνομιλεί άνετα με τους «ηγέτες» των διάφορων ατάκτων και προσφέρει αφειδώς την πολιτική του κάλυψη ακόμη και σε κραυγαλέες απόπειρες ανθρωποκτονίας υπερασπιζόμενος, εμμέσως πλην σαφώς, ακραίες εκδηλώσεις βίας των χουλιγκάνων με τη λογική «η βία φέρνει βία».
Για τον Τσίπρα (και δείχνει να το πιστεύει βαθύτατα στην πλήρη πνευματική ανημπόρια του) την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν την έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεπώς οι καταληψίες των δρόμων, των πλατειών και των πανεπιστημιακών χώρων είναι απλοί πολίτες που έχουν αγανακτήσει από την άσκηση της κυβερνητικής βίας και αντί να προσφύγουν στη δικαιοσύνη όταν παραβιάζονται τα δικαιώματα τους αρπάζουν από ένα τσεκούρι, μια μπετόβεργα και μερικά στειλιάρια και όποιον πάρει ο χάρος.
Είναι εξαιρετικά πιθανό στο μυαλό του η ακραία απόπειρα ανθρωποκτονίας του ειδικού φρουρού από τα ακροαριστερά τάγματα εφόδου σε συνεργασία με τα χουλιγκάνια του Μενιδίου να συνιστά μια απλή «κακιά στιγμή», όπου η καλή βία του λαού ξέφυγε, αλλά τι να κάνουμε, αυτά έχουν οι συγκρούσεις!!!
Ο κ. Τσίπρας έχει μετατρέψει το προσωπικό του αδιέξοδο, εξαιτίας της αδυναμίας του να αντιληφθεί τι συμβαίνει στη χώρα και στην ευρύτερη περιοχή και της ανικανότητας του κόμματος του να ακουστεί από την κοινωνία, σε πολιτική δραστηριότητα, που την εξελίσσει ανεξάρτητα από το κόστος των ενεργειών του και τις επιπτώσεις της κάλυψης που προσφέρει αφειδώς σε επαγγελματίες του μίσους επίδοξους δολοφόνους.
Ο κ. Τσίπρας είναι επικίνδυνος για την αστική δημοκρατία δυτικού τύπου: έχει στοχεύσει στον σκληρό πυρήνα της που είναι το κράτος και η νόμιμη, έως ενός ελεγχόμενου από τη δικαιοσύνη και τους νόμους ορίου, βία του, αρνείται συστηματικά να υποστείλει τις σημαίες της τοξικής ταξικής πάλης και του δηλητηρίου που αυτή παράγει, επενδύει την πολιτική του ύπαρξη στο ψέμα και στην καταστροφή, ψάχνει εναγωνίως ακροατήριο και «πληρώνει» αδρά για να το βρει.
Όσα συμβαίνουν στη χώρα το τελευταίο δίμηνο και εκφεύγουν της συνταγματικής τάξης έχουν τη σφραγίδα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ: αν δεν τα έχει προκαλέσει τα έχει υιοθετήσει ή δικαιολογήσει εκ των υστέρων εξαιτίας της κατεπείγουσας ανάγκης του να αποκτήσει κανονικό πολιτικό ακροατήριο, όταν δεν υπάρχουν γεγονότα κατασκευάζονται από τα πληρωμένα troll του ΣΥΡΙΖΑ και διάφορων υποομάδων του στα social media ή ευλογούνται από διάφορες μεγαλοκυρίες των βορείων προαστίων που έμαθαν στα εβδομήντα τους την επανάσταση και πολύ το χάρηκαν το καινούργιο κοσκινάκι τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα σταματήσει για κανένα λόγο το «εργάκι» που ξεκίνησε, όταν αντιλήφθηκε (με την κατάλληλη βοήθεια) ότι για την κανονική ελληνική κοινωνία είναι ως μη υπάρχων. Θα το συνεχίσει και θα το εξελίξει σε κανονικό «ανταρτοπόλεμο» (από τον οποίο τόσο δυνατά έλκεται ώστε να στέλνει κάτι βουτυρομπεμπέδες στον Γράμμο να τιμήσουν, οι ταλαίπωροι, τον Δημοκρατικό Στρατό) κυρίως εκτός κέντρου πλέον, στις γειτονιές της Αττικής με πρόσχημα διάφορα δήθεν επεισόδια, μερικούς «αυτόπτες μάρτυρες» που ήταν υποψήφιοι στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ ή μέλη των τοπικών οργανώσεων του και τις κάμερες έτοιμες να γράψουν και να υπερασπιστούν το σενάριο της Κουμουνδούρου.
Το σχέδιο χρειάζεται «ενεργό και απειλούμενο κοινό» κι οι νοικοκυραίοι των διάφορων δήμων του Λεκανοπεδίου είναι μια πολύ καλή μαγιά για να εξαπλωθεί μια αντίδραση, το κέντρο έχει καταναλωθεί πλέον ως χώρος και συμβολική έννοια και δεν προσφέρει ουσιαστικά στην εξέλιξη του «κινήματος».
Για τον κ. Τσίπρα η Νέα Σμύρνη ήταν μια πετυχημένη απόπειρα: βοήθησε να γενικευθεί η λαϊκή αντίδραση, να έρθει η επανάσταση κοντά στους κατοίκους, να γίνει αισθητή από την μεσαία τάξη και να προκαλέσει ταυτίσεις μαζί της από τον κίνδυνο που προκύπτει για τη ζωή και την περιουσία των νοικοκυραίων.
Ετοιμαστείτε προσεχώς για νέα επεισόδια μακριά από το Σύνταγμα στους τόπους κατοικίας «των αντεπαναστατών αστών».
