Με ολόκληρο τον πλανήτη να παραληρεί για την τελευταία ταινία του «Πολέμου των Άστρων», ουδείς μπορεί να ξεφύγει από τον μαγνητισμό της… «Δύναμης», ούτε καν ο αμερικανικός στρατός.
Από το ομώνυμο αμυντικό σύστημα του Ρόναλντ Ρίγκαν μέχρι τα πολυβόλα λέιζερ, ο Πόλεμος των Άστρων έχει λειτουργήσει ως πρότυπο για τις αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις, οι οποίες ετοιμάζονται να προσθέσουν στο οπλοστάσιό τους ένα υγρόψυκτo, στερεάς κατάστασης λέιζερ σε μαχητικά αεροπλάνα μέχρι το 2020.
Κάθε φαν του Star Wars που σέβεται τον εαυτό του θυμάται το τετραπλό πολυβόλο λέιζερ με το οποίο αντιμετώπιζε τους εχθρούς το Millennium Falcon. Σε μερικά χρόνια από τώρα, τα αμερικανικά μαχητικά θα διαθέτουν ανάλογους πυργίσκους, που θα περιστρέφονται κατά 360 μοίρες και άρα θα μπορούν να πετυχαίνουν στόχους προς όλες τις κατευθύνσεις.
Οι πυργίσκοι αυτοί θα μπορούν ακόμη να δημιουργήσουν μια ασπίδα προστασίας γύρω από το αεροσκάφος, σαν να βρίσκεται μέσα σε μια αόρατη «φούσκα».
Χρήση
Η Lockheed Martin, η οποία μάλιστα στον ιστότοπό της διαφημίζει τα νέα της οπλικά συστήματα συγκρίνοντάς τα με τον οπλισμό των διάσημων ηρώων από την πρώτη τριλογία, πραγματοποίησε ήδη 60 δοκιμαστικές πτήσεις αεροσκαφών με τον συγκεκριμένο εξοπλισμό, που δεν θα αφορά ανθρώπινους στόχους. Η Συνθήκη της Γενεύης απαγορεύει τη χρήση λέιζερ ως όπλων κατά προσωπικού και ως εκ τούτου τα περισσότερα προορίζονται για χρήση εναντίον οχημάτων, ή για αυτοπροστασία απέναντι σε πυραύλους, βλήματα, όλμους κ.λπ.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «η Δύναμη είναι ισχυρή με αυτή την τεχνολογία» και εξηγεί ότι ακόμη και οι ελιγμοί που πραγματοποιεί ο Χαν Σόλο με το Millennium Falcon για να ξεφύγει από τα ραντάρ των αυτοκρατορικών δυνάμεων, αποτελεί αντικείμενο έρευνας για να εφαρμοστεί από τον αμερικανικό στρατό και να καταστήσει αόρατα τα αμερικανικά μαχητικά.
Η πρώτη φορά που οι αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις πειραματίστηκαν με όπλα λέιζερ για αεροσκάφη ήταν το 1984, έναν χρόνο μετά την προβολή της «Επιστροφής των Τζεντάι» στους κινηματογράφους.
Στον ψυχρό πόλεμο
Η υπηρεσία που είχε αναλάβει την ανάπτυξη πυραυλικών αμυντικών συστημάτων -μεταξύ των οποίων και τα λέιζερ- ήταν το πνευματικό τέκνο του Ρόναλντ Ρίγκαν, ο οποίος προσπαθούσε να πείσει την αμερικανική κοινή γνώμη για την ανάγκη προστασίας των ΗΠΑ από τη σοβιετική απειλή.
Ο Τεντ Κένεντι είχε κατηγορήσει τότε τον Ρίγκαν πως χρησιμοποιεί «παραπλανητικές τρομολαγνικές τακτικές με φόβητρο τους Ρώσους και αστόχαστα σχέδια που παραπέμπουν στον Πόλεμο των Αστρων». Την επόμενη ημέρα η «New York Post» είχε πρωτοσέλιδο τίτλο «Σχέδιο Πόλεμος των Αστρων για να εξουδετερωθούν τα κόκκινα πυρηνικά».
Ο Τζορτζ Λούκας και η εταιρεία του κατέθεσαν στη συνέχεια αγωγή εναντίον μιας οργάνωσης που αντιμάχονταν το πρόγραμμα, επειδή το αποκαλούσαν επανειλημμένως «Πόλεμο των Αστρων», όμως ήταν αργά. Το πρόγραμμα του Ρίγκαν είχε καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως «Πόλεμος των Αστρων».
Για την ιστορία, ο Λούκας έχασε τη δίκη. Η… Δύναμη ήταν παρούσα και στον Πόλεμο του Κόλπου, που αποκαλείται και πόλεμος των 100 ωρών, καθότι η κατάπαυση του πυρός επετεύχθη μόλις εκατό ώρες μετά την έναρξη των αμερικανικών χερσαίων επιχειρήσεων. Η ταχύτατη νίκη των Αμερικανών θεωρείται ότι οφείλεται σε σημαντικό βαθμό σε μια ομάδα πέντε κορυφαίων τακτικιστών, που αποκαλούντο «Ιππότες Τζεντάι».
Το παρατσούκλι «Τζεντάι» δίδεται στους αποφοίτους της Σχολής Ανώτατων Στρατιωτικών Σπουδών, ένα μονοετές πρόγραμμα για επίλεκτους αποφοίτους, που ειδικεύονται στην τακτική του πολέμου. Εκτοτε, αρκετοί στρατιωτικοί αναλυτές και ιστορικοί έχουν αποδώσει τη στρατιωτική επιτυχία των ΗΠΑ στη Δύναμη των πέντε «Τζεντάι» του στρατηγού Νόρμαν Σβάρτσκοπφ.
Πηγή: Έθνος
