Η αλήθεια για το Τι βρήκαν και Τι αφήνουν…

Του Θανάση Κ.

Ένα από τα πιο κραυγαλέα ψέματά που λέει ο Τσίπρας αφορά το «τι βρήκαν» όταν ήλθαν τον Ιανουάριο του 2015 και «τι αφήνουν» τώρα που φεύγουν (Ιούλιο του 2019):

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

• Τον Ιανουάριο του 2015 η Ελλάδα ήταν έτοιμη να βγει από τα μνημόνια! Το μόνο που έμενε ήταν να υπογράψει την τελευταία (πέμπτη) αξιολόγηση.

Ο λόγος που δεν υπογράφηκε τότε, ήταν γιατί ο Τσίπρας, μαζί με τον Καμμένο και τη Χ.Α έριξαν την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το Δεκέμβριο του 2014.

Και επέμεναν ότι η νέα κυβέρνηση μετά τις εκλογές έπρεπε να υπογράψει την τελευταία αξιολόγηση. Πράγμα που δέχθηκαν και οι δανειστές τότε.

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου όμως, είχε μειώσει τη διαφορά (με τους δανειστές) σε 700 εκατομμύρια για να υπογραφεί η αξιολόγηση εκείνη και είχε εξασφαλίσει πιστοληπτική γραμμή στήριξης για να βγει η χώρα ομαλά στις αγορές.

1. Με τις τράπεζες πλήρως κεφαλαιοποιημένες τότε (από τον περασμένο Νοέμβριο, του 2014).
2. Με το εργοτάξιο στο Ελληνικό έτοιμο να ξεκινήσει.
3. Με τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια έτοιμα να ξεκινήσουν.

Δηλαδή η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, πριν την ρίξουν, είχε κάνει όλη την προεργασία για να βγει εύκολα άνετα και αμέσως η χώρα από τα μνημόνια.

Με απλή συναίνεση της επόμενης κυβέρνησης. Η οποία όμως τα τίναξε όλα στον αέρα…

• Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν υπέγραψε την τελευταία αξιολόγηση τον Ιανουάριο του 2015, πήγε σε ρήξη με τους δανειστές, κι αναγκάστηκε να υπογράψει νέο Μνημόνιο για άλλα τρία χρόνια, με πρόσθετα μέτρα λιτότητας όχι 700 εκατομμύρια, αλλά πάνω από 10 δισεκατομμύρια! (κι άλλα 3,8 που υπέγραψαν μεν πέρσι, αλλά δεν εφάρμοσαν – μεταξύ των οποίων νέα πρόσθετη μείωση συντάξεων και νέα μείωση του αφορολόγητου).

Το εργοτάξιο στο Ελληνικό δεν έχει ξεκινήσει ακόμα.

Και οι τράπεζες έκλεισαν στους έξη μήνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, στη συνέχεια επιβλήθηκαν capital controls που ακόμα δενέχουν αρθεί πλήρως, ενώ έφυγαν πάνω από 40 δισεκατομμύρια καταθέσεων από τις τράπεζες (που ακόμα, τα περισσότερα δεν έχουν επιστρέψει) και χάθηκαν 20 δισεκατομμύρια τουλάχιστον από το τραπεζικό χαρτοφυλάκιο του δημοσίου, που μηδενίστηκε, ενώ χρειάστηκαν κι άλλα 5 δισεκατομμύρια πρόσθετη ανακεφαλαίωση των τραπεζών, που επιβάρυνε το χρέος.

Χαμός!

Λέει ο Τσίπρας (και ο Τσακαλώτος) πως όταν ήλθαν βρήκαν δήθεν «άδεια ταμεία». Ενώ τώρα αφήνουν, τάχα… «πλεονάσματα»!

Λένε ψέματα και στα δύο σκέλη αυτού του ισχυρισμού – και γι’ αυτά που βρήκαν το 2015 και γι’ αυτά που αφήνουν τώρα:

• Όταν οι δανειστές έλεγαν (όπως λένε ακόμα) ότι η Κυβέρνηση Σαμαρά ήταν έτοιμη να βγει από τα μνημόνια στις αρχές του 2014, μεταξύ άλλων εννοούν ότι οι ταμειακές της ανάγκες τα επόμενα δύο χρόνια ήταν πλήρως καλυμμένες (με μια ελάχιστη απόκλιση που θα τη δούμε αμέσως…)

Ποιες ακριβώς ήταν οι «ταμειακές ανάγκες» της Ελλάδας τότε και πώς ακριβώς ήταν «καλυμμένες»;

Οι εκθέσεις της Τρόϊκας εκείνη την εποχή τα αποκαλύπτουν πλήρως:

Η Ελλάδα χρειαζόταν τότε για τα επόμενα δύο χρόνια (σε πληρωμές χρεολυσίων) 21 δισεκατομμύρια ευρώ.

• Από αυτά τα 7,2 δισεκατομμύρια της τα έδιναν αμέσως μόλις έκλεινε η τελευταία αξιολόγηση (η τελευταία «δόση»).
• Τα 2,8 της τα χρώσταγαν ήδη από τα Anfa’s και SMP’s, δηλαδή τις «επιστροφές υπερκερδών» των ελληνικών ομολόγων που διακρατούσαν οι κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης και είχαν ήδη εξοφληθεί από την Ελλάδα. Τα χρήματα αυτά θα καταβάλλονταν αμέσως, μαζί με την τελευταία δόση, μόλις έκλεινε η πέμπτη αξιολόγηση.

Σύνολο μέχρι στιγμής 7,2+2,8=10 δισεκατομμύρια…

• Επί πλέον, άλλα 4,5 δισεκατομμύρια η Ελλάδα τα είχε μαζέψει και βρίσκονταν στον «ειδικό ταμείο» (segregated account) μετά τις επιτυχημένες δύο εξόδους στις αγορές (Απρίλιος και Ιούλιος του 2014).

Έτσι το ποσό φτάνει μέχρι στιγμής: 10 δισεκατομμύριο από τα προηγούμενα συν 4,5 δισεκατομμύρια = 14,5 δισεκατομμύρια…

• Επί πλέον, άλλα 1,8 δισεκατομμύριο υπήρχε ήδη στο ειδικό Ταμείο από τις αποκρατικοποιήσεις που είχαν ήδη γίνει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
• Κι άλλα 2,2 δισεκατομμύρια από τις επόμενες επιστροφές υπερκερδών των κεντρικών τραπεζών, δηλαδή τα Αnfa’s και SMP’s (για τις χρονιές 2015-16).

Σύνολο μέχρι στιγμής: 14,5 δισεκατομμύρια από τα προηγούμενα συν 1,8 συν 2,2 = 18,5 δισεκατομμύρια…

• Τέλος αναμένονταν άλλα 3 δισεκατομμύρια από τα πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από τις πληρωμές τόκων (μισό δισεκατομμύριο για το 2015 και 2,5 για το 2016, που θα πήγαιναν για «μείωση χρέους» δηλαδή για πληρωμή τοκοχρεολυσίων χωρίς νέο δανεισμό.

Με αυτό το ποσό υπερκαλυπτόταν και ο στόχος των 21 δισεκατομμυρίων. (18,5 + 3 = 21,5)

Όλα τα άλλα υπήρχαν στο ταμείο ή στα «βεβαιωμένα προς είσπραξιν». Έλειπαν μόνον 2,6 δισεκατομμύρια (από τα 3 των πλεονασμάτων). Κι αυτά επέμεναν να καλύψουμε πριν υπογραφεί η τελευταία αξιολόγηση.

Το Νοέμβριο του 2014 το ποσό αυτό έπεσε ακόμα πιο χαμηλά γιατί από τη σύμβαση παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, συμφωνήθηκε τίμημα πολύ υψηλότερο από ό,τι είχε προϋπολογιστεί: 1,4 δισεκατομμύρια, αντί για μόλις 400 εκατομμύρια (Δηλαδή υπέρβαση προσδοκωμένων εσόδων κατά 1 δισεκατομμύριο).

Κι έτσι το «χρηματοδοτικό κενό» που υπολόγιζε η Τρόϊκα μειώθηκε κατά ένα δισεκατομμύριο: από 2,6 σε 1,6 δισεκατομμύρια.

(Για την ακρίβεια ήταν ακόμα πιο χαμηλό, γιατί δεν υπολόγιζαν τότε και τους τόκους που είχαν συσσωρευτεί στο ΤΧΣ από τα 10 δισεκατομμύρια που λίμναζαν εκεί και δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιηθούν στην τελευταία ανακεφαλαίωση των τραπεζών, το Νοέμβριο του 2014. Έτσι το πραγματικό «χρηματοδοτικό κενό» ήταν λιγότερο από 800 εκατομμύρια. Και η κυβέρνηση Σαμαρά τους το είχε ήδη υπερκαλύψει (εξασφαλίζοντας 960 εκατομμύρια)!

Αλλά οι δανειστές ήταν πια αποφασισμένοι να υπογράψουν την έξοδο από το μνημόνιο με την επόμενη κυβέρνηση, αφού ο Τσίπρας (μαζί με τη ΧΑ) ανέτρεπε την κυβέρνηση Σαμαρά.

Ουσιαστικά, όλοι γνώριζαν τότε (τέλη 2014) ότι η Ελλάδα μπορούσε να βγει από τα μνημόνια. Και γι’ αυτό της έδωσαν την πιστοληπτική γραμμή στήριξης.

Κι από τότε οι δανειστές, δεν έχουν σταματήσει να το διακηρύσσουν.

• Όταν «βγήκε» ο ΣΥΡΙΖΑ από τα μνημόνια (πέρσι τον Αύγουστο), τα πράγματα ήταν πολύ- πολύ διαφορετικά:
• Πρώτον, είχε υπογράψει την υποθήκευση ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές για 99 χρόνια (μέχρι το έτος 2114!)Κάτι που ούτε διανοήθηκαν να ζητήσουν από την κυβέρνηση Σαμαρά, ούτε χρειαζόταν να ζητήσουν, γιατί στα τέλη του 2014 βγαίναμε, όπως έβγαιναν κι όλες οι άλλες χώρες που είχαν περάσει από «μνημόνια».
• Δεύτερον, δεν έδωσαν στον Τσίπρα πιστοληπτική γραμμή – όπως είχαν κάνει στην κυβέρνηση Σαμαρά – αλλά ο Τσίπρας έχει υπογράψει ενισχυμένη εποπτεία μέχρι το 2022, πολύ πιο «ενισχυμένη» απ’ όλες τις άλλες χώρες που βγήκαν από τα μνημόνια (και απ’ ό,τι υπέγραψε ο Σαμαράς).

Ουσιαστικά ο Τσίπρας υπέγραψε και τέταρτο Μνημόνιο για να βγει από το Τρίτο.

Ακόμα το «χρηματοδοτικό κενό» για τα επόμενα 2 χρόνια είναι τώρα 24,1 δισεκατομμύρια. Από τα οποία:

Τα 14,5 τα δίνουν οι Ευρωπαίοι και τα 9,6 είναι από τα πλεονάσματα που έχει συμφωνήσει να βγάλει η Ελλάδα το 2019 και 2020 (πάνω από τις πληρωμές τόκων) συν ό,τι είχε περισσέψει από το «υπέρ-πλεόνασμα» του 2018, συν τα Anfa’s και SMP’s. (Αυτά τα τελευταία, τα έδιναν στο Σαμαρά, τα έκοψαν στον Τσίπρα, και τώρα τα ξαναδίνουν…)

Αλλά το πακέτο των 14,5 δισεκατομμυρίων που βάζουν οι Ευρωπαίοι είναι conditional – υπό την προϋπόθεση διαδοχικών αξιολογήσεων – ενώ τα πλεονάσματα που θα εισφέρει η Ελληνική πλευρά βρίσκονται πια υπό ευθεία αμφισβήτηση, καθώς πρώτον, ο Τσίπρας μοίρασε πολλά προεκλογικά και δεύτερον, η ανάπτυξη τρέχει πολύ λιγότερο – άρα τα πλεονάσματα θα είναι μικρότερα.

Αυτή είναι η εικόνα: Όταν έβγαινε ο Σαμαράς από το μνημόνιο όλα ήταν καλυμμένα, υπήρχε «αμφισβήτηση» μόλις για μισό με ένα δισεκατομμύριο – και τέλος.

Κι ούτε αυτή η ελάχιστη απόκλιση θα υπήρχε, αν δεν έριχναν την κυβέρνηση Σαμαρά τότε.

Τώρα που «βγήκε» ο Τσίπρας – και η χώρα παραμένει δεμένη χειροπόδαρα – κανείς δεν γνωρίζει πόση είναι η «τρύπα» που αφήνει.

Μόνο για φέτος (2019) μπορεί να είναι 1-2 δισεκατομμύρια.

Για τη διετία είναι πάνω από 4 δισεκατομμύρια!

Οι ίδιοι δανειστές ειδοποιούν ότι θα στείλουν τη «λυπητερή» από τη διαχείριση της κυβέρνησης Τσίπρα στην επόμενη κυβέρνηση.

• Χώρια η ΔΕΗ,
• χώρια τα συγκεκαλυμμένα ελλείμματα των υπόλοιπων ΔΕΚΟ (ΕΛΤΑ κλπ.),
• χώρια οι 200 χιλιάδες συντάξεις που δεν πληρώνονται,
• χώρια τα αναδρομικά από τα χιλιάδες συντάξεις που δεν πληρώνονται,
• χώρια οι αποφάσεις των δικαστηρίων για περικοπές συντάξεις και τα αναδρομικά που έχουν συσσωρευτεί!

Το 2014 όταν βγαίναμε από τα μνημόνια ξέραμε που βαδίζαμε.

Τώρα κανείς δεν ξέρει που πατάει η χώρα, που βρίσκεται και που πηγαίνει…

Πέρα από όλα τα άλλα, τα έκαναν μαντάρα και στην οικονομική διαχείριση…

Όχι μόνο στην αρχή (επί Βαρουφάκη).

Και στη συνέχεια – και μέχρι τέλους (επί Τσακαλώτου)!

Ιδιαίτερα στο τέλος…

(Και δεν τελειώνει ο «εξάψαλμος»… Αύριο έχει και δεύτερο μέρος!)

ΥΓ. Όποιος νομίζει ότι η Τσίπρας θα χάσει, θα πάει σπίτι του να ηρεμήσει κι ύστερα θα έλθει από Σεπτέμβρη φρέσκος-φρέσκος και ανανεωμένος, να αρχίσει πάλι εμπρηστικές αντιπολιτευτικές κορώνες είναι γελασμένος. Πολύ γελασμένος…

Όταν μαθευτεί η αλήθεια για το τι άφησε πίσω του, δεν θα ξέρει πού να σταθεί. Η μάλλον, πού να κρυφτεί…

Η μεγάλη αποδόμηση του Τσίπρα δεν θα είναι η ήττα του την Κυριακή.

Η μεγάλη αποδόμηση του δεν θα είναι «στιγμιαία».

Θα εξελιχθεί σε τρεις φάσεις:

1. Άρχισε με την βαριά ήττα του στις ευρωεκλογές.
2. Θα συνεχιστεί με την πολύ βαρύτερη ήττα του στις εθνικές εκλογές.
3. Και θα ολοκληρωθεί όταν μαθευτεί η αλήθεια για το τι ακριβώς έκανε.

Και τότε όλοι θα αντιληφθούν πως μέχρι στιγμής ο κόσμος ξέρει τα μισά από τα δεινά που μας άφησε πίσω του στην Οικονομία: Αυτά που έγιναν το πρώτο εξάμηνο του 2015…

Που μας κόστισαν γύρω στα 100 δισεκατομμύρια!

Όταν μαθευτεί και η υπόλοιπη αλήθεια, για όσα έγιναν μετά – όχι επί Βαρουφάκη πλέον – και κυρίως όσα έγιναν τους τελευταίους 12 μήνες, ο κόσμος θα φρίξει.

Και θα φρικάρει…