Άγνωστες πτυχές της προετοιμασίας των βομβαρδιστικών αεροσκαφών που επιχειρούσαν από την 115 Πτέρυγα Μάχης για την ανάληψη αποστολών στην ελληνοτουρκική κρίση του ’96!
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπράκης
Φωτογραφίες: Αρχείο Ν. Τσακίρη
Πρόσθετα στοιχεία: Μαρία Γιαμπουλάκη
Είχαν ως αποστολή να πετάξουν χαμηλά και να χτυπήσουν σκληρά! Ήταν η ώρα όπου η σκληρή εκπαίδευση τον καιρό της ειρήνης, θα ξεχώριζε τον νικητή από τον νικημένο, όπως γίνεται πάντα στον πόλεμο. Και εκείνη τη φορά, ο πόλεμος ζύγωσε για τα καλα! Η στιγμή της αλήθειας για κάθε βομβαρδιστή… Ή στιγμή της αλήθειας για τα πληρώματα της 345 Μοίρας Βομβαρδισμού και τα θρυλικά Α-7Η Corsair ήρθε στη κρίση των Ιμίων!
To defenceline.gr, σας παρουσιάζει τις άγνωστες πτυχές της προετοιμασίας των βομβαρδιστικών αεροσκαφών που επιχειρούσαν από την 115 Πτέρυγα Μάχης για την ανάληψη αποστολών στην ελληνοτουρκική κρίση του ’96, η οποία κλιμακώθηκε την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου και κορυφώθηκε την 31η του μήνα οπότε και οι δύο χώρες έφτασαν στα πρόθυρα του πολέμου.
Μέσα από την αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε ο τότε Σμηναγός (Ι) και μετέπειτα Αξιωματικός Επιχειρήσεων της 345 Μοίρας Νικόλαος Τσακίρης, μεταφερόμαστε νοερά στο κέντρο επιχειρήσεων της πολεμικής Μοίρας εκεί όπου σχεδιάστηκαν οι αποστολές βομβαρδισμού και δόθηκαν οι εντολές στους ιπτάμενους, αλλά και στα υπόστεγα συντήρησης όπου οι τεχνικοί της 115 Πτέρυγας Μάχης προετοίμασαν και φόρτωσαν τα αεροσκάφη με προορισμό τον προαιώνιο εχθρό του Γένους.
Ο -τότε- Αξιωματικός Επιχειρήσεων της 345 Μοίρας Επισμηναγός (Ι) Νικόλαος Τσακίρης.
Επίσης, για την πληρότητα του ρεπορτάζ, χρησιμοποιούμε αποσπάσματα από το κείμενο του Αντιπτεράρχου ε.α. και τότε Διοικητή της 345ΜΒ Γεώργιου Κωτσίδη, ο οποίος με έναν συγκλονιστικό τρόπο περιγράφει εκείνες τις κρίσιμες ώρες.
Παράλληλα, μέσα από φωτογραφικό υλικό που βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, παρουσιάζουμε μοναδικά ντοκουμέντα εκείνων των κρίσιμων ημερών, τότε που οι ιπτάμενοι της 345ΜΒ χωρίς τα σήματα και τα διακριτικά από τις φόρμες πτήσης τους, ήταν έτοιμοι από στιγμή σε στιγμή για απογείωση με κατεύθυνση ανατολικά…
Οι ιπτάμενοι της 345 Μοίρας Βομβαρδισμού την εποχή της κρίσης των Ιμίων.
Defenceline.gr: Πριν από 20 ακριβώς χρόνια, την 31η Ιανουαρίου 1996, Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν μια ανάσα από την πολεμική αναμέτρηση. Πότε αρχίσατε να καταλαβαίνετε ότι αυτή δεν θα ήταν μία συνηθισμένη κρίση;
Νίκος Τσακίρης: Μία εβδομάδα νωρίτερα, είχε αρχίσει να κλιμακώνεται σταδιακά η ένταση. Υπήρχαν μετασταθμεύσεις αεροσκαφών, κινήσεις πλοίων του στόλου, ενώ για περίπου μία εβδομάδα υπήρχε αυξημένη ετοιμότητα, ήμασταν συνεχώς στη Μοίρα και κοιμόμασταν μέσα στην Μονάδα. Πάντα υπήρχε ένα αριθμός αεροπλάνων σε επιφυλακή, φορτωμένα με βόμβες και απλά άλλαζε η στοχοποίηση. Την τελευταία ημέρα, στις 31 Ιανουαρίου 1996, η 345 Μοίρα Βομβαρδισμού είχε σαν αποστολή είχε να χτυπήσει τις τουρκικές αποβατικές δυνάμεις. Ήταν ένας σχηματισμός δέκα αεροπλάνων Α-7H Corsair, όπου με τη συνοδεία μαχητικών F-16 που θα πηγαίναμε να χτυπήσουμε την αποβατική δύναμη.
DL: Που είχαν συγκεντρωθεί αυτές οι δυνάμεις;
ΝΤ: Βρισκόταν στα Ίμια και στην θαλάσσια περιοχή γύρω από τις βραχονησίδες. Αυτό που άλλαζε συνεχώς ήταν οι θέσεις των πλοίων και η προσπάθειά μας να τα ξεχωρίσουμε από τα δικά μας πλοία που βρίσκονταν στην ίδια περιοχή. Εδώ βέβαια υπήρχε ένα τακτικό σφάλμα, το ότι δηλαδή μαζεύτηκαν πάρα πολλές ναυτικές δυνάμεις σε έναν πολύ μικρό θαλάσσιο χώρο, γεγονός που δημιουργούσε πρόβλημα…. Πλεονέκτημα υπήρχε όταν ο τουρκικός στόλος κατέβαινε από τα Δαρδανέλια και σε όλη την φάση της διαδρομής του προς την περιοχή της κρίσης. Αν δινόταν εντολή ανά πάσα στιγμή θα τον βύθιζαν όλο, γιατί τα ελληνικά πλοία και κυρίως οι τορπιλάκατοι και οι πυραυλάκατοι ήταν αγκιστρωμένες σε μικρούς κόλπους όπου χωρίς να εκπέμπουν, παρακολουθούσαν τις τουρκικές κινήσεις και ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να ρίξουν.
Εμείς λοιπόν, αφού είχαν συγκεντρωθεί όλες αυτές οι δυνάμεις, είχαμε ως ημερήσια αποστολή να χτυπήσουμε τις δυνάμεις αυτές με δέκα συνολικά αεροπλάνα και ταυτόχρονα ήταν σε ετοιμότητα έξι ακόμα βομβαρδιστικά για νυχτερινή προσβολή στόχων που θα μας δίνονταν. Στη περιοχή υποχωρούσε… Θυμάμαι αξέχαστα πως πήγα σπίτι έκανα ένα μπάνιο και μετά ξάπλωσα να ξεκουραστώ. Μετά όμως από μισή ώρα, περίπου 11 το βράδυ, 11 και μισή, χτύπησε το τηλέφωνο όπου ένας Ανθυποσμηναγός με μια φωνή γεμάτη ένταση μας ειδοποίησε να μεταβούμε άμεσα στη Μονάδα.
Φεύγω λοιπόν – όπως και όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου – μπαίνω στη μονάδα, μόλις παρκάρω το αυτοκίνητο και ανοίγω την πόρτα ανατρίχιασα ακούγοντας τον ήχο των κινητήρων των αεροπλάνων! Νόμιζα ότι ήδη είχε δοθεί εντολή για απογείωση των βομβαρδιστικών! Εδώ πρέπει να αναφέρω πως στα αεροπλάνα αυτά πιλότοι ήταν 5 «πιτσιρικάδες» και ένας έμπειρος πιλότος της Μοίρας, αυτοί δηλαδή που είχαν μπει στο πρόγραμμα των νυχτερινών πτήσεων που σας περιέγραψα νωρίτερα, γιατί ήταν κάτι το οποίο δεν περιμέναμε να συμβεί!
Ιπτάμενοι της 345 Μοίρας Βομβαρδισμού έτοιμοι για να αναλάβουν αποστολές.
Για το κρίσιμο αυτό σημείο, ο -τότε- διοικητής της 345 Μοίρας Βομβαρδισμού Αντισμήναρχος (Ι) Γιώργος Κωτσίδης γράφει χαρακτηριστικά: «Οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν στο σχέδιο ανάκλησης τις βραδινές ώρες της 30ης Ιανουαρίου 1996 ήταν από τους νεαρότερους της Πολεμικής μας Μοίρας και με πλήρη συναίσθηση και ενθουσιασμό για τη δυσκολία της αποστολής, μετά από την απαραίτητη ενημέρωση, προωθήθηκαν στα αεροπλάνα, που σε εξαιρετικά σύντομο χρόνο προετοίμασαν και φόρτωσαν οι τεχνικοί με τους οπλουργούς και τους στρατεύσιμους της Μοίρας».
Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
