Όπως σημειώνει το γερμανόφωνο Russia Today:
Η κατάληψη της Marjinka, μιας δορυφορικής πόλης του Ντόνετσκ, από τις ρωσικές δυνάμεις και περαιτέρω κέρδη σε εδάφη κοντά στο Artemowsk (Μπακχμούτ) θα μπορούσαν να επιτρέψουν νέες επιθέσεις κατά των ουκρανικών δυνάμεων στο Donbass (σ.σ. δημιουργώντας μια ΝΕΑ ΓΡΑΜΜΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑΣ στον πόλεμο).
Τις τελευταίες ημέρες, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν σημειώσει σημαντικά κέρδη σε δύο τομείς του μετώπου: στην Marjinka, η οποία σε οκτώ χρόνια έχει γίνει σύμβολο μαχών στην άμεση γειτνίαση με το Ντόνετσκ, και στο Soledar, το δεύτερο πιο σημαντικό οχυρωμένο μέρος βόρεια του Αρτεμόβσκ (Μπαχμούτ). Η σημασία αυτών των εξελίξεων υπερβαίνει την πραγματική κατάληψη των πόλεων.
Αφού ενίσχυσαν την πίεση στις ουκρανικές θέσεις, οι ρωσικές δυνάμεις απώθησαν τις κύριες δυνάμεις του Κιέβου από το κέντρο της Marjinka στην DPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ). Τώρα σκάβονται και οι τελευταίοι θύλακες αντίστασης στο κέντρο της πόλης.
Σύμφωνα με τον αναπληρωτή αρχηγό της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, Ντένις Πουσίλιν, οι ουκρανικές μονάδες απωθήθηκαν πίσω σε ένα τμήμα της πόλης που ουσιαστικά καταστράφηκε ολοσχερώς, συμπεριλαμβανομένου του ενός τέταρτου μονοκατοικιών. Σύμφωνα με τον Pushilin, οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχουν πλέον το 80 τοις εκατό της επικράτειας της Marjinka. Ο επικεφαλής του DPR ανέφερε ότι αυτή η επιτυχία θα μπορούσε να επεκταθεί περαιτέρω επειδή οι ουκρανικές μονάδες έχουν λίγες πιθανότητες να οχυρωθούν στο κατεστραμμένο τμήμα της Marjinka.
Ο λόγος για αυτό είναι ότι σε εκείνα τα μέρη της Marjinka, όπου ο ουκρανικός στρατός έπρεπε να υποχωρήσει, δεν είχαν απομείνει άθικτα κτίρια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως κάλυψη. Επιπλέον, οι ουκρανικοί σχηματισμοί δέχονται αμέσως επίθεση από πυροβολικό και αεροπορικές δυνάμεις μόλις προσπαθούν να δημιουργήσουν οχυρώσεις σε ορισμένα ερείπια.
Η πυκνότητα των πυρών είναι τόσο μεγάλη που η ανασυγκρότηση είναι εξίσου δύσκολη με την οργάνωση μιας αποτελεσματικής άμυνας. Επιπλέον, οι δρόμοι πρόσβασης προς την Marjinka βομβαρδίζονται από τις κατευθύνσεις Ugledar και Kurachowo.
Οι δηλώσεις του Puschilin θα πρέπει να αναλυθούν λίγο πιο συγκεκριμένα. Μέχρι πρόσφατα, οι ουκρανικές βάσεις στην Maryinka βρίσκονταν σε πολυκατοικίες στο κεντρικό και νότιο τμήμα της πόλης, σε κοντινή απόσταση από την διάσημη χωματερή του ορυχείου Shchurov.
Οι μάχες για τη Marjinka συνεχίστηκαν το 2014/2015 με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Και ακόμη και το 2016, η DPR προσπάθησε να πάρει τον έλεγχο αυτής της δορυφορικής πόλης του Ντόνετσκ. Εκείνη την εποχή, ορισμένες γνωστές μονάδες του DPR κατάφεραν να προχωρήσουν στο κέντρο της πόλης, αλλά η χωματερή έγινε εμπόδιο (σ.σ. την είχαν οχυρώσει οι Ουκρανοί με νάρκες).
Εκείνη την εποχή, οι δυνάμεις του DPR δεν ήταν αρκετές για να χτίσουν οχυρώσεις στο κέντρο της Marjinka. Η ουκρανική πλευρά, από την άλλη, θα μπορούσε εύκολα να φέρει ενισχύσεις μέσω του Κουράχοβο – ενός σημαντικού κόμβου μεταφορών δυτικότερα, όπου βρισκόταν για πολλά χρόνια η έδρα της Ομάδας Ουκρανικού Στρατού “Ανατολή” και οι θέσεις διοίκησης των εφεδρειών του πυροβολικού. Οι πρώτες επιθέσεις με πυραύλους Totschka-U συντονίστηκαν από το Κουράχοβο την άνοιξη και εν μέρει το καλοκαίρι, σε όλα τα μέρη.
Τώρα, για ευνόητους λόγους, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Ο ουκρανικός στρατός δεν μπορεί πλέον να υπερασπιστεί μια μοναχική χωματερή ναρκοπεδίων – εν μέρει επειδή οι ρωσικές δυνάμεις έχουν παρακάμψει τη Marjinka από το νότο μέσω του δρόμου M-15 και ασκούν συνεχή πίεση στην Krasnogorovka βόρεια της πόλης. Η ουκρανική φρουρά, η οποία είχε υποχωρήσει στο δυτικό τμήμα της Marjinka με τις μονοκατοικίες, στην πραγματικότητα δεν διαθέτει εφόδια και θέσεις όπου μπορούν να οχυρωθούν.
Θα μπορούσε κανείς τώρα να διαφωνήσει για τις λεπτομέρειες για το εάν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ελέγχουν το 80 ή 79 τοις εκατό της Marjinka. Αλλά το βασικό σημείο είναι σαφές: η Marjinka καταλήφθηκε, ακόμα κι αν η εκκένωση της γειτονιάς των μονοκατοικιών κοντά στην οδό Kashtanovaya θα διαρκέσει κάποιο χρόνο.
Τίθεται το ερώτημα: Δεν είναι καιρός, παράλληλα με την εκκένωση των μονοκατοικιών, να επεκταθούν τα πυρά του πυροβολικού στο Κουράχοβο;
Ναι, η Marjinka είναι σύμβολο των μαχών για το Ντόνετσκ, η πόλη θα μπορούσε εύκολα να βομβαρδιστεί από εκεί, αλλά το Κουράχοβο είναι ένας πολύ πιο ελκυστικός στόχος από στρατηγική άποψη.
Η κατάληψη της Marjinka από μόνη της είναι επιτυχία. Συχνά, όμως, συνέβαινε ακόμη και οι βαθύτατα συμβολικές τοπικές τακτικές επιτυχίες να ακολουθούνται από μια παύση των προελάσεων που έδινε στον εχθρό την ευκαιρία να ενισχύσει έναν απειλούμενο τομέα του μετώπου (σ.σ. στο πλαίσιο της σκόπιμης στρατηγικής της Ρωσίας να παρατείνει τον πόλεμο αφενός για να μην προβεί σε μεγάλο πόλεμο, κάτι που θα στρατικοποιούσε και άρα θα έπληττε την αναπτυσσόμενη ρωσική οικονομία, αφετέρου για να καταστραφεί ακόμα περισσότερο η αυτοκτονική οικονομία της Δύσης). Και αυτό συμβαίνει ήδη, γιατί το Κίεβο μεταφέρει επειγόντως εκείνες τις μονάδες που έχουν μείνει κενές στον νότιο τομέα του μετώπου της Χερσώνας στο Κουράχοβο και στα μέτωπα κοντά στο Αρτέμοβσκ και στο Σολεντάρ.
Η κατάσταση στο μέτωπο κοντά στο Artemowsk, το Soledar και το Seversk, δηλαδή στην τελευταία ουκρανική γραμμή άμυνας πριν από τα αστικά κέντρα Kramatorsk και Slavjansk, ήταν κάπως διαφορετική τις τελευταίες ημέρες. Η προέλαση στο Soledar έγινε παράλληλα με την επίθεση στο Artjomowsk, αλλά τα ρωσικά στρατεύματα επίθεσης σταμάτησαν μπροστά από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου KNAUF. Στο ίδιο το Soledar, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχτισαν ένα σοβαρό αμυντικό σύστημα με βάση αλατωρυχεία αιώνων. Χρειαζόταν μια εναλλακτική παραλλαγή που αντικαθιστά έναν μετωπικό πυργίσκο από το εργοστάσιο της KNAUF.
Στα ανατολικά και νοτιοανατολικά του Soledar βρίσκεται το χωριό Yakovlevka, μεγάλο για τα τοπικά πρότυπα, κάποτε ένα πλούσιο συλλογικό αγρόκτημα με τακτοποιημένα σπίτια, κήπους και ακόμη και ένα στάδιο. Πριν από λίγες μέρες, η Yakowlewka είχε καταληφθεί εντελώς. Θεωρητικά, παρακάμπτοντας τις οχυρωμένες θέσεις στο εργοστάσιο της KNAUF, αυτό προσφέρει την δυνατότητα επίθεσης στο Soledar ή ακόμα και απευθείας στο κέντρο αυτής της πόλης. Θεωρητικά, η σιδηροδρομική γραμμή, η οποία εξακολουθεί να τροφοδοτεί εν μέρει το Artemowsk, θα μπορούσε επίσης να διακοπεί.
Όχι μόνο ολόκληρη η Yakovlevka θα έπρεπε να τεθεί υπό ρωσικό έλεγχο, κάτι που έχει ήδη συμβεί, αλλά στα επτά χιλιόμετρα μέχρι το Soledar θα πρέπει να διασχιστούν ανοιχτές περιοχές και αγροτικές εκτάσεις. Ο ουκρανικός στρατός εξακολουθεί να έχει ελεύθερες εφεδρείες σε άμεση γειτνίαση με το μέτωπο, γεγονός που του δίνει την ευκαιρία να ελίσσεται πάνω από το Chasov Yar – ανάλογα με την κατάσταση απειλής. Υπάρχουν όμως και απειλές από τις οποίες κανένας ελιγμός δεν μπορεί να τους σώσει.
Συνοπτικά, όλα δείχνουν την εμφάνιση μιας νέας πρώτης γραμμής που μπορεί να χρησιμεύσει ως βάση για την επερχόμενη εκστρατεία τον χειμώνα του 2022 και την άνοιξη του 2023. Δεν πρόκειται για “βελτίωση θέσης”, αλλά για μια πραγματική προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών για επιθετικές ενέργειες στον τομέα του μετώπου στο Ντόνετσκ – αυτή την φορά από πιο ευνοϊκές αφετηρίες.
Θα μπορούσαν επίσης να αναφερθούν οι μάχες που διεξάγονται αυτή τη στιγμή γύρω από την Kleschchejewka νότια του Artemowsk. Η λήψη του Kleshcheyevka όχι μόνο θα επέτρεπε την προέλαση προς το Artemovsk από διαφορετική κατεύθυνση, αλλά θα έκοβε και τον δρόμο προς το Chasov Yar, κάτι που θα ήταν θεμελιώδους σημασίας. Και πολύ προς τα βόρεια, βρίσκεται σε εξέλιξη μια επιτυχημένη προέλαση προς το Kupyansk, η οποία, αν και δεν είναι μια πλήρης επίθεση, έχει ήδη καταστήσει δυνατή την ανάληψη νέων θέσεων στον ποταμό Oskol σε άμεση γειτνίαση με το Kupyansk.
Εν τω μεταξύ, παρά τις εμφανείς επιτυχίες των τελευταίων ημερών, υπάρχει το επείγον πρόβλημα να βασιστούμε στις επιτυχίες όσο το δυνατόν περισσότερο. Η δρομολόγηση των ουκρανικών ενισχύσεων γίνεται στην πραγματικότητα δυνατή από συγκοινωνιακούς κόμβους μόνο σε δύο ή τρεις πόλεις. Είναι όλα σε κοντινή απόσταση από το ρωσικό πυροβολικό και θα μπορούσαν να γίνουν στόχοι νέων επιθέσεων. Λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα των τελευταίων ημερών ως μέρος μιας τακτικής προετοιμασίας για επιθέσεις εναντίον αυτών των τοποθεσιών, μια τέτοια προσέγγιση φαίνεται απολύτως λογική.
