Όπως οι τυφλοπόντικες έτσι και οι άνθρωποι μετά από εκπαίδευση μπορούν να αντιλαμβάνονται τα εμπόδια χωρίς να βλέπουν.
Η ηχοτοποθέτηση ή «αίσθηση ραντάρ» η οποία βοηθά στον προσανατολισμό μας όταν η όρασή μας είναι ελλιπής, είναι έμφυτη σε όλους μας, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Psychological Science και πραγματοποιήθηκε από καθηγητές ψυχολογίας των πανεπιστημίων του Ontario και του Heriot-Watt d’Édimbourg.
Μερικοί άνθρωποι είναι ικανοί να προσδιορίσουν την θέση τους και τον όγκο των εμποδίων χάρη στους υπέρηχους που στέλνουν τα αντικείμενα γύρω τους, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας απλός θόρυβος όπως το χτύπημα των δακτύλων» λέει ο Gavin Buckingham, ένας από τους ερευνητές και λέκτορας ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Για την έρευνα χρειάστηκαν 9 εθελοντές οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: άτομα με προβλήματα όρασης που χρησιμοποιούσαν αυτή την μέθοδο, άτομα με προβλήματα όρασης που δεν την χρησιμοποιούσαν και κάποιοι που έβλεπαν κανονικά.
Οι ερευνητές τους ζήτησαν να αξιολογήσουν το βάρος τριών κύβων ίδιας μάζας αλλά διαφορετικού μεγέθους, σηκώνοντάς τους με τη βοήθεια ενός σκοινιού. Μόνο εκείνοι που είχαν προβλήματα όρασης αλλά δεν χρησιμοποίησαν την ηχοτοποθέτηση απάντησαν σωστά. Οι περισσότεροι από τις υπόλοιπες ομάδες έπεσαν στην παγίδα μεγέθους- βάρους.
«Η απόδειξη ύπαρξης των ικανοτήτων ηχοτοποθέτησης των ανθρώπων είναι κάπως παράδοξη καθώς συμβάλει στην λάθος αντίληψη των αντικειμένων από τους τυφλούς που χρησιμοποιούν αυτή την μέθοδο για να προσανατολιστούν», λέει ο Melvyn Goodale, διευθυντής στο τμήμα της ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Ontario.
Οι ερευνητές κατέληξαν ότι η ηχοτοποθέτηση είναι μια πρακτική αίσθηση που αργότερα μπορεί να αντικαταστήσει την όραση αλλά ταυτόχρονα όπως η όραση μπορεί να μπερδέψει αυτούς που βλέπουν το ίδιο μπορεί να κάνει και η αίσθηση ραντάρ στους τυφλούς.
