Ο Λάκης Λαζόπουλος επέστρεψε με το ένα ακόμη «Τσαντίρι» ,σ’ ένα χώρο γνώριμοαρκετά γνώριμο για εκείνον το θέατρο Βέμπο.

Κατά την διάρκεια της εκπομπής, ο Λάκης Λαζόπουλος παρουσίασε φωτογραφίες του από διάφορες θεατρικές παραστάσεις που έχουν ανέβει στο θέατρο Βέμπο. Την στιγμή που θυμήθηκε ένα περιστατικό που συνέβη κατά την διάρκεια μιας θεατρικής παράστασης και τον οδήγησε στο νοσοκομείο, δεν άντεξε ο ίδιος και δάκρυσε.

Ήταν το 1981, στα πρώτα επαγγελματικά του βήματα, που ο Λάκης Λαζόπουλος έπαιζε στο Θέατρο Βέμπο. 33 χρόνια μετά ανέβηκε πάλι στην ίδια σκηνή με το τελευταίο “Αλ Τσαντίρι Νιουζ” του 2014.

«Θυμάμαι τα πάντα εδώ μέσα. Νομίζω μου είναι τόσο οικείος ο χώρος. Έχω πολλά να γράψω στο βιβλίο για την περίοδο αυτή. Είναι φοβερό να είσαι μετά από τόσα χρόνια… Πώς κάνει η ζωή ένα κύκλο και σε φέρνει στο σημείο…», είπε βουρκωμένος ο Λάκης Λαζόπουλος.

Στη συνέχεια, ο ηθοποιός θέλησε να μοιραστεί με τους θεατές και τους τηλεθεατές μια περιπέτεια που είχε με την υγεία του τότε. Ο ηθοποιός χρειάστηκε να διακόψει αρκετές φορές την αφήγησή του, καθώς ήταν πολύ συγκινημένος.

«Θυμήθηκα όταν είχα πάθει γαστροραγία, στο διάλειμμα ήρθε ο γιατρός, μου έκανε εξέταση και μου είπε “πρέπει να διακόψεις τώρα την παράσταση”. Του λέω “όχι, έχω ένα κείμενο να παίξω στο τέλος”. Ήταν το φορείο εκεί και θυμάμαι είχε πέσει ο αιματοκρίτης μου, δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου. Κράτησα το μικρόφωνο είκοσι λεπτά και με τη δύναμη που έπαιρνα από τον κόσμο, δεν έπεσα. Δεν κατάλαβα πώς στάθηκα. Είπα όλο το κείμενο απέξω κι εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι ο κόσμος έχει τέτοια δύναμη να σου δώσει, που η δικιά μου ήταν τόσο ασήμαντη. Όταν βγήκα έξω, έπεσα στο φορείο κι έβγαινα μαζί με τους θεατές. Ακόμη θυμάμαι πόση δύναμη μου έδιναν σαν μην καταλάβαιναν, αλλά είμαι σίγουρος ότι ένιωθαν. Πολλές φορές χωρίς να σας λέω κάτι, ξέρετε από μέσα πως είμαι».