Στο διαφωτιστικό άρθρο του με τίτλο «Με τη “διευθέτηση” του Κυπριακού ο Ταγίπ θα βάλει πόδι και στην ΑΟΖ: Εθνικό καθήκον το “Όχι”», που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Μιχάλη Ιγνατίου, ο Δημήτρης Απόκης αναφέρεται στους μεγαλοϊδεατισμούς Ερντογάν στην ανατολική Μεσόγειο, στους σχεδιασμούς του «δημοκρατικού» στρατοπέδου των Ομπάμα-Κλίντον, που επειδή έχασαν τις εκλογές -πράγμα που δεν το περίμεναν- πίεσαν για μια λύση στο Κυπριακό σύμφωνα με όπως τα είχαν «κανονίσει», εξηγεί γιατί η Ελλάδα είναι καλό να περιμένει να αναλάβει η διακυβέρνηση Τραμπ και αποσαφηνίζει γιατί η «λύση» στο Κυπριακό που προωθείται είναι άκρως επικίνδυνη για τον ελληνισμό συνολικά.
Από το άρθρο δημοσιεύουμε το ακόλουθο απόσπασμα που αναφέρει όσα εισαγωγικά σημειώσαμε:
Για να επιστρέψουμε στην ουσία της εκκολαπτόμενής εθνικής ήττας, μια ρεαλιστική και σοβαρή ματιά στις εξελίξεις στην περιοχή μας και διεθνώς μέσα στη χρονιά που πέρασε, καταδεικνύει με σαφήνεια ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, αποτελεί μια διαρκή και απρόβλεπτη απειλή για τον ελληνισμό, Ελλάδος και Κύπρου.
Παίζει καλά το παιχνίδι του εθνικού συμφέροντος της Τουρκίας, και παρά το γεγονός ότι σφάχτηκε με τον πρώην Πρωθυπουργό και μέντορα του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, Νταβούτογλου, ακολουθεί πιστά το όραμα του.
Είναι διακαής ο πόθος του να γίνει ο Σουλτάνος της ευρύτερης περιοχής (και με την επικύρωση του Τουρκικού Κοινοβουλίου μάλιστα), και να αποτελέσει την ηγετική προσωπικότητα στην υπό διαμόρφωση νέα γεωπολιτική εικόνα της Μέσης Ανατολής.
Ο Σουλτάνος έχει αντιληφθεί ότι οι εξελίξεις στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή θα οδηγήσουν σε πιθανή απώλεια εδαφών (Κουρδικό κράτος) για την Τουρκία, την οποία σχεδιάζει, μέσω της αναθεωρητικής στρατηγικής του, να αντισταθμίσει με νέα εδάφη, αλλά και έλεγχο σε Κύπρο, Αιγαίο, Ανατολική Θράκη, και ένας Θεός ξέρει τι άλλο έχει βάλλει στο νεοοθωμανικό μεγαλοϊδεατικό μυαλό του.
Η Τουρκία βρίσκεται (δυστυχώς για την Κύπρο και την Ελλάδα) σε κομβικό σημείο των νέων στρατηγικών σχεδιασμών και του επερχόμενου ανταγωνισμού για την επίτευξη αυτών των σχεδιασμών (έλεγχος Νέου Δρόμου του Μεταξιού, όπως έχουν γράψει έγκυροι αναλυτές), χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, αλλά και τους δικούς του λόγους που έχουν να κάνουν με την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ.
Αυτό του δίνει κάποια πλεονεκτήματα, και αυτός είναι και ο λόγος που έχει προχωρήσει σε κινήσεις επαναπροσέγγισης με τη Μόσχα, το Ισραήλ, αλλά και σε παιχνίδι με τον Ιράν.
Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η στρατηγική του δεν έχει αδύνατα σημεία τα οποία Κύπρος και Ελλάδα, δεν μπορούν έξυπνα να εκμεταλλευτούν.
Σε λίγες ημέρες από τώρα στην Ουάσιγκτον αναλαμβάνει καθήκοντα ο νέος Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ και η κυβέρνησή του.
Πρόσφατα εδόθη άδεια στην Exxon Mobil για το Οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ.
Στην εν λόγω εταιρία αφεντικό είναι ο υποψήφιος Υπουργός Εξωτερικών του κ. Τράμπ, Ρέξ Τίλλερσον, γεγονός που, στην περίπτωση που καταλάβει τελικά την θέση, δίνει (πολύ πιθανόν) ένα δυνατό χαρτί διαπραγμάτευσης και ασφάλειας την Κυπριακή Δημοκρατία, δημιουργώντας ταυτόχρονα μεγάλο πρόβλημα στις επιδιώξεις του Ερντογάν.
Και όσοι βιαστούν να πουν ότι μια απόρριψη από την Κυπριακή Δημοκρατία της τουρκοβαρούς λύσης που προωθείται στη Γενεύη, θα φέρει την Κύπρο και την Ελλάδα σε δύσκολη θέση, λόγω της χρέωσης της αποτυχίας και μπαράζ αναγνωρίσεων του ψευδοκράτους, πλανώνται οικτρά.
Δεν πρόκειται για τη συντέλεια του κόσμου.
Αντιθέτως, η αποδοχή της λύσης που προωθείται, θα καταστήσει τον Ερντογάν και την Τουρκία κυρίαρχο του παιχνιδιού, διότι μέσω της λύσης αυτής θα βάλει πόδι στην ΑΟΖ της Κύπρου, θα μπει από την πίσω πόρτα, μη δίνοντας τίποτα στην ΕΕ, και θα έχει υπό τον έλεγχο του τη στρατηγική κατάσταση.
Και ακόμα χειρότερα αμέσως μετά θα προσχωρήσει πιο ενισχυμένος και πιο ξεδιάντροπα στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Στην ουσία θα διευκολυνθεί να ικανοποιήσει τη μεγάλη επιθυμία του να γίνει Κεμάλ στη θέση του Κεμάλ, δημιουργώντας τη νέα και πιο ενισχυμένη Τουρκία, στη θέση αυτής που δημιούργησε ο Ατατούρκ.
Σαφώς ο λαός της Κύπρου και ολόκληρος ο Ελληνισμός, επιθυμεί μια λύση του Κυπριακού ζητήματος.
Αλλά μια λύση η οποία θα αποδίδει δικαιοσύνη στο έγκλημα της εισβολής και κατοχής της Μεγαλονήσου.
Μια λύση, η οποία όχι μόνο δεν θα διασφαλίζει κάτι τέτοιο, αλλά στην ουσία θα επικροτεί το έγκλημα, δεν είναι επιζήμια μόνο για τον λαό της Κύπρου, αλλά και για ολόκληρο τον Ελληνισμό.
Ο χρόνος μόνο προς όφελος της Κύπρου και του συνόλου του Ελληνισμού λειτουργεί.
Ας ελπίσουμε ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, αλλά και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, να το κατανοήσουν αυτό και να προασπίσουν τα εθνικά συμφέροντα.
