Συνεχίζει την απεργία πείνας ο τρομοκράτης και αρχηγός της 17 Νοέμβρη, Δημήτρης Κουφοντίνας. Συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, έφτασε λίγο πριν τις 12:30’ το μεσημέρι της Τετάρτης (20/1) στα Επείγοντα του Νοσοκομείου Λαμίας.
Ο καταδικασμένος για τα εγκλήματα της “17Ν”, έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 8 Ιανουαρίου για τη μεταγωγή του από τις αγροτικές Φυλακές στις Φυλακές Δομοκού και η υγεία του έχει επιβαρυνθεί σημαντικά.
Για την ασφαλή διακομιδή του στο Νοσοκομείο που έγινε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και την παραμονή του σε αυτό, συμμετέχουν πολλοί αστυνομικοί. Θυμίζουμε ότι είχε βρεθεί και πάλι στο Νοσοκομείο το Σάββατο 16 Ιανουαρίου, αλλά είχε αρνηθεί οποιαδήποτε παροχή βοήθειας και επέστρεψε λίγη ώρα αργότερα με ασθενοφόρο και πάλι στη Φυλακή. Ο “Λουκάς” της 17 Νοέμβρη βρίσκεται τα τελευταία 24ωρα σε ξεχωριστό κελί νοσηλείας, κάτι που έχει προκαλέσει αντιδράσεις σε αλληλέγγυους του αντιεξουσιαστικού χώρου. Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι αυτή είναι η 5η απεργία πείνας που πραγματοποιεί στα 18 χρόνια εγκλεισμού του στα Καταστήματα Κράτησης της χώρας
Κείμενο υπέρ του αρχιεκτελεστή της «17Ν» Δημήτρη Κουφοντίνα κατέθεσαν 15 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσά τους η πρώην βουλευτής Αννέτα Καββαδία, ο Πάνος Λάμπρου, ο Γιώργος Κυρίτσης, ο Νίκος Μανιός κ.α. Στο κείμενό τους, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που προέρχονται από διάφορες εσωκομματικές τάσεις, υποστηρίζουν ότι «η κυβέρνηση λειτουργεί σαν ένα υπέρτατο, άτυπο ασφαλώς, δικαστήριο, το οποίο ”διορθώνει” τα όποια δικαιωματικά… λάθη του κράτους δικαίου.
”Δικάζει” εκ νέου και τιμωρεί εκ νέου, ακόμη και αν έχουν περάσει 19 ολόκληρα χρόνια». Προσθέτουν δε πως η κυβέρνηση στην περίπτωση Κουφοντίνα «προχώρησε σε κινήσεις και ενέργειες που παραβιάζουν το νόμο, τον οποίο ψήφισε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει», καθώς ο «φαρμακοχέρης» της τρομοκρατικής οργάνωσης «με βάση το ΦΕΚ έπρεπε να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού και όχι Δομοκό». Επικαλούνται ακόμη τον κίνδυνο για τη ζωή του Κουφοντίνα, λόγω της απεργίας πείνας στην οποία έχει κατέλθει.
«Όμως, όταν η ζωή ενός ανθρώπου κινδυνεύει (λόγω της απεργίας πείνας και της επιβαρυμένης υγείας του), δεν μπαίνεις στη λογική ”οφθαλμός αντί οφθαλμού”, δεν παραπέμπεις στην πράξη, δεν ισοφαρίζεις τα αδικήματα, δεν εκδικείσαι», ισχυρίζονται.
