Δεν είναι σωστό να ονομάζουμε τους ανθρώπους της Λίθινης Εποχής «ανθρώπους των σπηλαίων». Ο όρος δεν χρησιμοποιείται πια από σύγχρονους ιστορικούς και αρχαιολόγους.

Οι άνθρωποι της Παλαιολιθικής Εποχής ήταν νομάδες τροφοσυλλέκτες που έμεναν περιστασιακά σε σπηλιές.

Στην Ευρώπη έχουν ανακαλυφθεί 277 σπηλιές σε διαφορετικές τοποθεσίες, ενδεικτικά αναφέρουμε την Αλταμίρα στην Ισπανία, το Λασκό στη Γαλλία και το Κρέσγουελ Κραγκς στο Ντέρμπισερ. Εκεί βρέθηκαν βραχογραφίες και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι εκεί οι ένοικοί τους άναβαν φωτιά, μαγείρευαν, έκαναν θρησκευτικές τελετές και ενταφιασμούς, αλλά οι σπηλιές αυτές δεν προορίζονταν για μόνιμες κατοικίες. Υπολογίζεται ότι οι πρώτες ευρωπαϊκές βραχογραφίες έγιναν πριν από 40.000 χρόνια, όμως πολύ δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί ακριβής χρονολόγησή τους. Οι χρωστικές ουσίες δεν είναι οργανικές, επομένως η ηλικία τους δεν μπορεί να προσδιοριστεί με τη μέθοδο του άνθρακα.

Αλταμίρα

Η πιο πειστική εξήγηση για το ποια ήταν η χρησιμότητά τους βρίσκεται στις πιο πρόσφατες σπηλαιολογραφίες τροφοσυλλεκτών της Νότιας Αφρικής και της Αυστραλίας. Πρόκειται για έργα σαμάνων, οι οποίο έμπαιναν σε σκοτεινές και συχνά απομονωμένες σπηλιές για να επικοινωνήσουν με τον κόσμο των πνευμάτων. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, οι σπηλαιολογραφίες ήταν απλώς γκράφιτι των εφήβων της Λίθινης Εποχής. Εκτιμάται ότι σήμερα στη βόρεια Κίνα, 40 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε σπίτια – σπηλιές που ονομάζονται yaodong. Αν σκεφτεί κανείς ότι το 8000 π.Χ. ο πληθυσμός του πλανήτη ήταν κατά πάσα πιθανότητα μόλις 5 εκατομμύρια, ο αριθμός των ανθρώπων που ζει σήμερα σε σπηλιές είναι οκταπλάσιος από τον συνολικό αριθμό των ανθρώπων που υπήρχαν τότε, είτε ζούσαν σε σπηλιές είτε όχι.

ΠΗΓΗ:«Το Βιβλίο της Ολικής Άγνοιας», Τζον Λόυντ & Τζον Μίτσινσον, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Πηγή