Αν πεις σε κάποιο Κρητικό ότι δεν έχεις πάει Κρήτη, στην καλύτερη θα σε κοιτάξει με καχυποψία στη χειρότερη με… περιφρόνηση! «Πώς είναι δυνατόν να μην έχει επισκεφτεί κάποιος το ομορφότερο μέρος του κόσμου», θα αναρωτηθεί συνειρμικά (και εντελώς… αντικειμενικά) στο κεφάλι του.
«Να… ξέρεις, για να πας Κρήτη πρέπει να διαθέσεις τουλάχιστον δύο εβδομάδες κι έτσι δεν έτυχε…», θα του πεις διαβάζοντας τη σκέψη του. Είναι το γνωστό κλισέ, ότι για τη Μεγαλόνησο δεν αρκούν ποτέ οι μέρες και ως εκ τούτου ξεφεύγει και το μπάτζετ των διακοπών.
Τα κλισέ είναι όμως για να καταρρίπτονται. Δεν γίνεται να μην γνωρίζει κανείς τι εστί Κρήτη, επειδή του φαίνεται… βουνό (ενώ στην πραγματικότητα είναι ΤΟ ΝΗΣΙ) να τη γυρίσει.
Φιλική συμβουλή: αν δεν έχεις ένα μήνα στη διάθεσή σου (και από ένα φίλο για να σε… φιλοξενήσει σε κάθε νομό) επικεντρώσου σε έναν, το πολύ… ενάμιση. Κάθε νομός από τους τέσσερις διαθέτει τα πάντα σε πλεόνασμα – ένας αυτόνομος μικρός «παράδεισος» με πρόκληση δική σου να βρεις τα κλειδιά του. Στο παρόν κείμενο θα σε βοηθήσουμε να βρεις αυτά του νομού Ρεθύμνου.
Αν δεν έχεις σχεδιάσει ακόμα τις διακοπές σου, σε βλέπουμε ήδη με το… μπρελόκ στο χέρι.
Η ποσότητα και η ποικιλομορφία των εικόνων που θα σου αφήσουν τα αξιοθέατα, οι παραλίες, η ιδιαιτερότητα κάποιων χωριών, τα αρχιτεκτονικά και πολιτιστικά μνημεία δημιουργούν την αίσθηση ότι οι διακοπές σου διήρκεσαν πολύ περισσότερο από την πραγματικότητα.
Και δεν μιλάμε καν για την εντυπωσιακή από κάθε άποψη πόλη του Ρεθύμνου (αυτή είναι από μόνη της ξεχωριστό θέμα), θα επικεντρωθούμε στο φυσικό πλούτο του νομού, που έχει σήμα κατατεθέν τον Ψηλορείτη και την ενθουσιώδη για κάθε «εραστή» της υπαίθρου εναλλαγή τοπίου.
Το πιο περιβόητο θαύμα της φύσης είναι (με το… σπαθί της) η λιμνοθάλασσα Πρέβελη: η παραλία του Φοίνικα και η ασυναγώνιστης ομορφιάς λιμνοθάλασσα βρίσκεται στο σημείο που ο Μεγάλος Ποταμός (Κουρταλιώτης) εκβάλλει στο Λιβυκό πέλαγος και απολήγει το Κουρταλιώτικο φαράγγι.
Στο δρόμο προς τη Μονή Πρέβελη, λίγο πριν το μοναστήρι, ένα μονοπάτι στα αριστερά οδηγεί σ’ ένα πάρκινγκ. Είναι το σημείο που οδηγεί στην αμμώδη παραλία με τους αναρίθμητους φοίνικες, ένα απρόσμενο τροπικό τοπίο στη μέση της Μεσογείου!
Ο ποταμός που εκβάλλει μέσα στη θάλασσα και η οργιώδης βλάστηση προσδίδουν ένα παραδεισένιο χρώμα στην παραλία, άλλοτε στέκι των χίπις στα 70’s. Αλλά θα μπορούσε όλο αυτό το θέαμα να συνοψιστεί σε λίγες λέξεις: «και θάλασσα και ποταμός και λιμνοθάλασσα μαζί!»
Περίπου 80 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης του Ρεθύμνου, πάνω στον Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 1400 μέτρων, βρίσκεται το οροπέδιο της Νίδας, με τα περίφημα «μιτάτα», τα πέτρινα θολωτά ποιμενικά καταλύματα. Οι τριγύρω κορυφές είναι χιονισμένες συχνά έως τις αρχές του καλοκαιριού, δημιουργώντας ένα υπέροχο τοπίο. Ο πιο συνήθης (και βατός) δρόμος πρόσβασης είναι μέσω του διασημότερου χωριού του νομού, των γραφικών Ανωγείων, όπου το τοπικό έδεσμα (αντικριστό) μπορεί να κάψει την… καρδιά ακόμα και του πιο φανατικού vegan και τα παραγόμενα από ντόπιο (κατσικίσιο) γάλα παγωτό και γαλακτομπούρεκο στην κεντρική πλατεία μένει εσαεί στη μνήμη του ουρανίσκου.
Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
