Έχουμε δει το διάστημα, τους πλανήτες και τα περισσότερα ουράνια σώματα, από όλες σχεδόν τις οπτικές γωνίες και έχουμε μία πολύ συγκεκριμένη άποψη για το τι συμβαίνει «εκεί έξω». Τις γενικές αυτές γνώσεις έρχονται να συμπληρώσουν μαρτυρίες αστροναυτών και ερευνητών, για τη μυρωδιά του διαστήματος.
Σύμφωνα με τον αστροναύτη της NASA Ντον Πέτιτ, στο Διάστημα υπάρχει μια αμυδρή, αλλά διαπεραστική μυρωδιά. «Είναι μια μεταλλική αίσθηση, που θυμίζει τη μυρωδιά από τους καπνούς συγκόλλησης», ενώ άλλοι λένε ότι η μυρωδιά τους θυμίζει ψημένο κρέας.
Ο λόγος που κυριαρχεί αυτή η μυρωδιά, είναι γιατί οι αστροναύτες μύριζαν πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες (PAH), ενώσεις οι οποίες παράγονται κατά τον σχηματισμό πλανητών και άστρων. Οι ίδιες ενώσεις, σύμφωνα με τον Τζεφ Οισι, ερευνητή στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης, παράγονται και στη Γη, όταν κάνουμε μπάρμπεκιου, οπότε η «σύνδεση» είναι εμφανής.
Ωστόσο, 26.000 ετών φωτός μακριά, στο κέντρο του γαλαξία, η μυρωδιά είναι εντελώς διαφορετική. Στον Sagittarius B2 η μυρωδιά που κυριαρχεί είναι βατόμουρα και ρούμι.
Όπως παρατήρησαν οι ερευνητές, μεταξύ των χημικών ενώσεων που εντοπίστηκαν στο κέντρο του Γαλαξία, ήταν ο μεθανικός αιθυλεστέρας (C3H6O2), που δίνει τη χαρακτηριστική μυρωδιά στα βατόμουρα και την αμτίστοιχη γεύση στο ρούμι.
Όπως εξηγεί ο Οισι, στο διάστημα υπάρχουν μεγάλες ποσότητες αλκοολών. Για παράδειγμα ο αστερισμός Aquila περιέχει τόσο μεγάλες ποσότητες αλκοολών, που αν υγροποιούνταν θα μπορούσαν να γεμίσουν 400 τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων ποτήρια μπύρας.
