Λένε ότι η μουσική είναι μια παγκόσμια «γλώσσα» και σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, ο ισχυρισμός αυτός κρύβει μια πολύ μεγάλη αλήθεια, ενώνοντας τους διάφορους πολιτισμούς του κόσμου.

Ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι είτε ένας πυγμαίος από τα τροπικά δάση του Κονγκό, είτε ένας χίπστερ στην «καρδιά» της βρετανικής πρωτεύουσας, μπορεί να λατρέψουν και να συγκινηθούν από την ίδια μουσική με τον ίδιο τρόπο.

Ορισμένοι συνδυασμοί από νότες σε κάποια δημοφιλή κομμάτια μουσικής, που έχουν ακουστεί σε για παράδειγμα σε ταινίες, μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς να αισθανθούν παρόμοιο αίσθημα ηρεμίας ή ενθουσιασμού.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Technische Universität του Βερολίνου, το πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και το McGill στο Μόντρεαλ του Καναδά, κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό μετά την πραγματοποίηση ταξιδιών στα βάθη των τροπικών δασών της Κεντρικής Αφρικής, όπου έπαιξαν μουσική σε εκπροσώπους της φυλής Mbenzélé Pygmies, μια απομονωμένη ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν καμία πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, οι ερευνητές συνέκριναν τον τρόπο με τον οποίοι οι Mbenzélé αντιδρούσαν στη μουσική του δικού τους πολιτισμού, αλλά και άγνωστων, δυτικών κομματιών, καθώς επίσης και το πώς αντέδρασε μια ομάδα Καναδών στα ίδια μουσικά κομμάτια.

Η ομάδα ανακάλυψε, ότι παρότι οι δύο ομάδες ένιωσαν διαφορετικά συναισθήματα ως προς το αν τα μουσικά κομμάτια τους προκάλεσαν θετικά ή αρνητικά αισθήματα, ωστόσο συμφώνησαν στο ότι η μουσική τους έκανε να νιώσουν ηρεμία ή ενθουσιασμό.

Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Frontiers in Psychology.