Από το Νταβός όπου διεξάγεται το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας Αλεξάντερ Σταμπ έδειξε μια τάση να μαλακώσει τη στάση του προς την Ελλάδα.
Όπως σημειώνουν οι Financial Times, με τις δηλώσεις του ουσιαστικά άνοιξε την πόρτα στην Ελλάδα για επαναδιαπραγμάτευση των όρων του ελληνικού χρέους. Συγκεκριμένα, η πρόταση του Σταμπ είναι να εξεταστεί η χρονική επέκταση του χρέους και οι αλλαγές στους όρους που συνδέονται με αυτό, αλλά εξακολουθεί να λέει «όχι» σε άφεσή του. Επ’ αυτού συμφώνησε και ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Έντα Κέρι.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, αυτή η κίνηση είναι σημαντική από τη στιγμή που η Φινλανδία ήταν μια από τις χώρες που μέχρι τώρα κρατούσε εχθρική στάση προς την Ελλάδα και ήταν πλήρως αντίθετη σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση μαζί της. Το μαλάκωμα της στάσης της αντανακλά τη γενικευμένη προσδοκία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Ο κ. Σταμπ επέμεινε στο ότι δεν προσπαθεί να παρέμβει στις ελληνικές εκλογές και σημείωσε: «Η φινλανδική θέση είναι ότι θα συνεννοηθούμε με οποιαδήποτε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση θα έχει η Ελλάδα και ότι θα είναι πολύ δύσκολο για εμάς να συγχωρήσει οποιαδήποτε δάνεια ή να αναδιαρθρώσουμε χρέη σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή. Μπορούμε να δούμε διαφορετικά είδη επεκτάσεων, όπως μπορούμε να δούμε και διάφορα είδη προγραμμάτων».
Οι FT σημειώνουν πως είναι φανερή η ηπιότερη διατύπωση των δηλώσεων του Σταμπ, παρά το γεγονός ότι παλαιότερα είχε χρησιμοποιήσει βαριά ρητορική αναφέροντας πως δεν σπαταληθούν τα χρήματα των Φιλανδών πολιτών. «Νομίζω πως έχει υπάρξει πολλή συμπάθεια και αλληλεγγύη σε όλη την Ευρώπη. Έχουμε λάβει εκτεταμένα μέτρα για να σταθεροποιήσουμε την Ευρωζώνη. Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία έχουν επιστρέψει στις αγορές, ενώ και η Ελλάδα προσπαθεί να επιστρέψει. Όλοι μας έχουμε λάβει πολύ δύσκολες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».
Παράλληλα δεν θέλησε να κάνει καμία πρόβλεψη για τη διαπραγμάτευση που θα τεθεί εν ισχύ άμεσα. Απάντησε πως υπάρχουν τρία βασικά σενάρια: «Το πρώτο είναι ότι τα πράγματα θα συνεχίσουν ως έχουν, το δεύτερο ότι θα πάμε σε μια παρατεταμένη περίοδο αστάθειας επαναδιαπραγματευόμενοι κάτι, όχι τα ποσά του χρέους, αλλά τα διαρθρωτικά πρόγραμμα και τρίτον μια ”βρόμικη” έξοδο που νομίζω πως θα πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο».