Από τους θύλακες του βόρειου Λονδίνου έως το Queens της Νέας Υόρκης και από το Oakleigh και το Northcote στη Μελβούρνη: ένα ολόκληρο έθνος ζει στην «εξορία» και κρατάει την ανάσα του ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου.
Για κάποιους η ψηφοφορία είναι τόσο σημαντική που σκοπεύουν να πάρουν το πρώτο αεροπλάνο και να επιστρέψουν στην Ελλάδα μόνο και μόνο για να ψηφίσουν. Ο Guardian έψαξε και βρήκε Έλληνες ανά τον κόσμο, ανθρώπους που άφησαν τα πατρώα εδάφη αναζητώντας μια καλύτερη ευκαιρία στα… ξένα και τους ρώτησε για το αν ενδιαφέρονται για τα πολιτικά τεκταινόμενα της πατρίδας. Αν και βρίσκονται μίλια μακριά, φαίνεται πως το βάσανο της Ελλάδας δεν φεύγει.
Ο Ίκαρος Ματσούκας είναι 34 ετών και είναι σύμβουλος διαχείρισης της BHP Billiton. Ανήκει στη γενιά της «εξόδου». Είναι ένας από τους 200.000 νέους που έφυγαν από την Ελλάδα όταν ξέσπασε η κρίση. Αισθάνεται τόσο έντονα τις εκλογές που σκέπτεται πολύ σοβαρά θα έρθει αεροπορικώς στην Ελλάδα μόνο και μόνο για να ψηφίσει. Λέει στον Guardian: «Πιστεύω πως είναι οι πιο σημαντικές εκλογές των τελευταίων ετών στην Ελλάδα. Είναι ώρα για κάτι νέο, καθώς τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού κυβερνούσαν την Ελλάδα εδώ και 40 χρόνια και μας οδήγησαν σε αυτή την τραγική κατάσταση. Οι τρέχουσες πολιτικές οδηγούν την Ελλάδα κατευθείαν σε ένα παγόβουνο».
Ο Ίκαρος Ματσούκας
Ο 30χρονος Στέφανος Λίβος που εργάζεται στην East London NHS σκοπεύει να μεταβεί στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ζάκυνθο, την Παρασκευή αλλά ακόμη δεν έχει αποφασίσει τι θα ψηφίσει: «Έκλεινα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είμαι χαρούμενος με τη ψήφο μου, αλλά από την άλλη βλέπω πως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάτι εκεί έξω για να το ψηφίσω και να νιώσω ευτυχής και ικανοποιημένος. Είναι δύσκολη απόφαση, καθώς οι διαφορές ανάμεσα στα κόμματα είναι ελάχιστες, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μετριοπαθής. Γι’ αυτό κάποιοι νιώθουν άβολα με τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή βλέπουν τι πρόκειται να συμβεί».
Στη Νέα Υόρκη
Δύο χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα, η Ελένη Ξαρ, ζει στο Queens και η ιστορία της ζωής της ομοιάζει αρκετά με αυτές άλλων Ελλήνων της νέας γενιάς. Κοινώς: αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα λόγω της οικονομικής κατάρρευσης. «Όλοι οι άνθρωποι της ηλικίας μου φεύγουν από την Ελλάδα». Αυτή τη στιγμή δουλεύει σε ένα μαγαζί που πουλάει φέτα, ελιές και άλλα ελληνικά προϊόντα. Όταν την ρωτούν τι θα ψηφίσει απαντάει δίχως περιστροφές: «ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσω», αν και παραδέχεται πως ανήκε στη Νέα Δημοκρατία από την οποία απογοητεύτηκε.
«Ο βασικός μισθός για ένα άτομο της ηλικίας μου είναι 400 ευρώ. Δεν μπορείς να ζήσεις με αυτά τα χρήματα, ενώ την ίδια στιγμή οι πολιτικοί βγάζουν τόσα χρήματα. Οι περισσότεροι φίλοι μου ζουν με τους γονείς τους και δεν έχουν δουλειά». Ο άνδρας της είναι μηχανολόγος μηχανικός και εργάζεται μαζί της. Θα ψήφιζε κι εκείνος ΣΥΡΙΖΑ, αν μπορούσε, καθώς δεν έχουν χρήματα για να κάνουν ένα ταξίδι ως την Ελλάδα με σκοπό να ψηφίσουν.
Κάπου πιο εκεί, στην 30η οδό της 31 Avenue είναι το Cafe Boulis στο οποίο εργάζεται η Μαρουλίτσα Τσορώνη. Γεννήθηκε στο Long Island, αλλά η μητέρα της είναι από την Αθήνα και ο πατέρας της από την Καλαμάτα. Η ζωή της είναι δομημένη στην Αστόρια, μια περιοχή που κατακλύζεται από Έλληνες. Σκέφτεται τη συζήτηση γύρω από τη δραχμή και την έξοδο από το ευρώ και λέει πως θα μπορούσε να είναι καλύτερα για τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, αλλά όχι και για εκείνους που μένουν στην πατρίδα. «Θα ήταν εγωϊστικό θα το θέλω αυτό», συμπληρώνει με νόημα.
Στην Αυστραλία
Πιο μακριά ακόμη, στην Αυστραλία, οι Έλληνες έχουν δημιουργήσει τη δική τους κοινότητα. Από τον εμφύλιο πόλεμο και μετά δεν σταμάτησε το κύμα των μεταναστών να έρχεται σε αυτά τα μέρη. Τώρα πλέον έχουν ενταχθεί στο σύστημα της χώρας, ενώ η Μελβούρνη θεωρείται η πόλη που διαθέτει τους περισσότερους Ελληνες από οποιαδήποτε άλλη πόλη εκτός Ευρώπης.
Οι Έλληνες της Αυστραλίας παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις. Από τη συγκυβέρνηση, την κρίση, την Τρόικα, μέχρι την άνοδο του λαϊκισμού, την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ και την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής. Ο Γιώργος Βάρδας, γραμμαUntitledτέας του Εθνικού Συμβουλίου της Αυστραλίας, λέει: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την Αθήνα του 2012. Δεν μπορούσα να πιστέψω την κατάθλιψη που έβλεπα. Οι Ελληνες αγαπούν τη δημοκρατία τους γι’ αυτό και εδώ υπάρχουν οργανώσεις όλων των κομμάτων και γίνονται συζητήσεις για τις εκλογές». Ο ίδιος παραδέχεται: «Για πρώτη φορά ένα αριστερό κόμμα θα αναλάβει την κυβέρνηση. Αυτές οι εκλογές είναι βαρυσήμαντες. Νομίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πιο συντηρητικός ως κυβέρνηση από ότι ως αντιπολίτευση. Και αυτό διότι θα συνειδητοποιήσει πως έχει μεγάλες ευθύνες».
Η Κρίσι Βερένη
Ο Νικόλαος Παππάς, επίτιμος γραμματέας του Ελληνικού Ορθόδοξου Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου της Αυστραλίας, συμφωνεί: «Δεν είμαι τόσο μοιρολάτρης όσο κάποιοι άλλοι που βλέπουν το τέλος του κόσμου σε περίπτωση που εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι συμφωνούν πως η Ελλάδα χρειάζεται κάποια μέτρα λιτότητας, αλλά νομίζω πως μέχρι τώρα έχουν εφαρμοστεί άδικα και κάπως ωμά σε ένα έθνος που δεν έχει συνηθίσει σε ένα αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα».
Η Ελένη Σαρδή
Η Κρίσι Βερένη που έχει διπλή υπηκοότητα λέει πως εναι καλό να ψηφίζουν όσοι ζουν στη χώρα. Το μισό χρόνο ζει στην Αυστραλία και τον άλλο μισό στην Ελλάδα. Αν ψήφιζε, θα επέλεγε τον ΣΥΡΙΖΑ. «Νομίζω πως ο Σαμαράς είχε την ευκαιρία του. Οι άνθρωποι λένε πως ο Τσίπρας δεν έχει σχέδιο. Δεν το πιστεύω αυτό. Γνωρίζουμε το σχέδιο του Σαμαρά και έχουμε δει αποτελέσματά του: έφερε ανθρωπιστική κρίση». Η Ελένη Σαρδή από την πλευρά της ζει στη Μ. Βρετανία από το 2008 και αναρωτιέται αν θα επιστρέψει ποτέ στην Ελλάδα. Ίσως γι’ αυτό δεν ασχολείται με την άμεση κατάσταση και θέλει να ξέρει τι θα σημαίνουν αυτές οι εκλογές στο μέλλον. «Όχι σε ένα χρόνο, αλλά σε 10, 15 και 20 χρόνια από τώρα», παραδέχεται.
