Η Κυπριακή ΑΟΖ
Η Τουρκία με καθυστέρηση δώδεκα ετών προσπαθεί να βρει κάθε τρόπο να διορθώσει το μεγάλο λάθος της, όταν ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε την ΑΟΖ της Κύπρου και εκείνη, ουσιαστικά, αντέδρασε χλιαρά, δηλώνοντας απλώς, ότι δεν αναγνωρίζει την ΑΟΖ του μαρτυρικού νησιού. Οι Τούρκοι το φυσάνε και δεν κρυώνει.
Στην τελευταία ανακοίνωση της τουρκικής κυβέρνησης φαίνεται καθαρά το συνεχιζόμενο μίσος της για τις τρεις αυτές λέξεις, Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, όταν αναφέρει ότι «η Τουρκία θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να προστατεύσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της στην υφαλοκρηπίδα της».
Οι Τούρκοι ποτέ δεν αναφέρουν την ΑΟΖ σε τέτοια ανακοινωθέντα, γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν την μεγάλη ήττα τους το 1982, όταν δημιουργήθηκε το UNCLOS, που αποτελεί το Σύνταγμα των Θαλασσών και των Ωκεανών του πλανήτη μας δίδοντας πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ στα νησιά όπως και στα χερσαία εδάφη.
Η Αθήνα παρακολουθεί αμήχανα την αποθράσυνση της Άγκυρας που προσπαθεί, εντελώς απροκάλυπτα, να διεκδικήσει ένα σημαντικό τμήμα όχι μόνο της κυπριακής αλλά και της ελληνικής ΑΟΖ, έχοντας σαν προκάλυμμα τις νατοϊκές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Οι Νεοθωμανοί, με ηγέτη στα θέματα θαλάσσιων επεκτατικών σχεδίων τον Νταβούτογλου, επιχειρούν την νατοποίηση της Ανατολικής Μεσογείου με κύριο στόχο το Καστελόριζο και ο Νίκος Κοτζιάς δεν αντιδρά δημόσια στην απειλή αυτή για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας.
Έτσι ο Νταβούτογλου βλέποντας να μη καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο που συνεχώς αυξάνεται στις θάλασσές μας έσπευσε να αναγγείλει και νέο γύρο ερευνών με το ωκεανογραφικό σκάφος Tubitak Marmara στην υφαλοκρηπίδα της Ρόδου και του Καστελόριζου μια και εμείς έχουμε, έτσι και αλλιώς, υπαινιχθεί δια στόματος πρωθυπουργού ότι δεν έχουμε θαλάσσια σύνορα.
Οι Τούρκοι, ταυτόχρονα, επιχειρούν για πολλοστή φορά να ανατρέψουν την ήττα τους από τον διορατικό Τάσσο Παπαδόπουλο, σχετικά με την κυπριακή ΑΟΖ και χαρακτηρίζουν τουρκική υφαλοκρηπίδα ένα σημαντικό τμήμα του Οικοπέδου 6 της κυπριακής ΑΟΖ. Οι Τούρκοι έχουν πλέον αντιληφθεί τη μεγάλη αξία των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις ελληνικές θάλασσες και τα μεγάλα οφέλη της Κύπρου και της Ελλάδας από την αξιοποίησή τους και είναι πανικόβλητοι μετά την ανακάλυψη του τεράστιου αιγυπτιακού κοιτάσματος Zohr, που κείται μόνο 3 ν.μ. από την οριοθετημένη ΑΟΖ της Κύπρου. Έτσι, εκτός από τις αξιώσεις να μη γίνουν διαγωνισμοί αδειοδότησης ερευνών στα Οικόπεδα 6, 8 και 10 στην Κυπριακή ΑΟΖ, προσπαθούν να εκφοβίσουν ξένες πετρελαϊκές εταιρίες, για να μη συμμετάσχουν σε αυτούς τους διαγωνισμούς.
Οι Νεοθωμανοί προσπαθούν να προλάβουν μία οριοθέτηση των ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Αίγυπτο , διότι γνωρίζουν ότι έτσι χάνουν το τραίνο, μια και δεν θα έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και ο πλούτος της Ανατολικής Μεσογείου θα ανήκει στην Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα.
Η Ελλάδα αγνοούσε και αγνοεί τις θέσεις μου για την αξία της ΑΟΖ, ενώ θα μπορούσε να είχε αρχίσει τον διεθνή διαγωνισμό που προκηρύχτηκε για την παραχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στα 20 θαλάσσια οικόπεδα σε ολόκληρο το Ιόνιο και νότια της Κρήτης της περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή από το 2004 μέχρι το 2009. Η τιμή του πετρελαίου τον Μάρτιο του 2005 ήταν $66 και έφτασε τον Ιούνιο του 2008 τα $145. Εάν είχαμε τότε αρχίσει την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μας, είμαι βέβαιος ότι θα είχαμε γλυτώσει όλα τα μνημόνια. Αλλά, δυστυχώς, η τότε ΥΠΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη αντιπαθούσε την έννοια της ΑΟΖ και είχε κηρύξει αμείλικτο πόλεμο στον Πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο για την πρωτοβουλία του να ανακηρύξει της Κυπριακή ΑΟΖ φοβούμενη την αντίδραση της Τουρκίας. Αλλά ο μεγάλος Κύπριος ηγέτης, διαθέτοντας 5 τανκς και 4 ελικόπτερα, ανακήρυξε την ΑΟΖ το 2004, αλλά ο νόμος αυτός ετέθη, αναδρομικά, σε ισχύ από τις 21 Μαρτίου 2003, διότι τότε είχε γίνει η οριοθέτηση αναμεσά στην Κύπρο και την Αίγυπτο.
Εμείς βέβαια κάνουμε διαρκώς τριμερείς διασκέψεις, αντί να οριοθετήσουμε τις θαλάσσιες ζώνες μας με την Ιταλία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και την Κύπρο, δηλαδή στις περιοχές που βρίσκεται η πλειοψηφία του ορυκτού μας πλούτου. Μόλις προχτές έγινε οριοθέτηση των ΑΟΖ Αιγύπτου και Σαουδικής Αραβίας, μια σημαντική εξέλιξη που δεν έχει πάρει χαμπάρι ο ΣΥΡΙΖΑ και θα έχει επιπτώσεις και στην Ελλάδα, διότι η Αίγυπτος παραχώρησε δυο νησιά της στη Σαουδική Αραβία για να γίνει αυτή η οριοθέτηση και ο Σίσι έχει κατηγορηθεί ότι έδωσε τα νησιά έναντι τεράστιου ποσού, που έλαβε από τους Σαουδάραβες.
Τώρα , ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, μια και δεν είναι αντιμέτωπος με τον μεγάλο Τάσσο, έχει βάλει στο μυαλό του να καταστρέψει την Κυπριακή ΑΟΖ ζητώντας όχι μόνο να σταματήσει κάθε δραστηριότητα σε αυτή, αλλά απαιτεί να χρησιμοποιηθούν τα έσοδα από το φυσικό αέριο σαν αποζημίωση για τις ελληνοκυπριακές περιουσίες, ώστε να παραμείνουν ανενόχλητοι οι Τουρκοκύπριοι καταπατητές.
Όπως, τόσο γλαφυρά, έγραφε ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος:
“Εδώ και ένα χρόνο δίνουμε τα πάντα στην Τουρκία και δεν παίρνουμε τίποτα. Παραμένουμε εγκληματικά απαθείς μπροστά στον κίνδυνο «αυτοκατάργησης» της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη λύση που μεθοδεύεται. Στο Αιγαίο χάνουμε και τα αυγά και τα πασχάλια. Η Άγκυρα χρησιμοποίησε τη νατοϊκή ναυτική επιχείρηση για το προσφυγικό για να καταγράψει εντός της Συμμαχίας με ακόμα πιο έντονο μελάνι τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, ενώ επιπροσθέτως ενθάρρυνε τις προσφυγικές ροές να κατευθυνθούν προς την Ευρώπη (για να αποσπάσει απ’ αυτήν, όπως αποδείχθηκε, όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη) μέσω της Ελλάδας, για να καταβάλει και να σαστίσει ακόμα περισσότερο μία ήδη καταπονημένη και σαστισμένη από την κρίση χώρα. Τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο υπουργός εξωτερικών, κ. Κοτζιάς, όμως αθώωσαν την Τουρκία στο θέμα αυτό (και σε πολλά άλλα βέβαια).Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
