Γιατί οι Τούρκοι και από πότε άρχισαν το παιχνίδι και τις αξιώσεις στο Αιγαίο,εξηγεί η ανάλυση του καθηγητή Θεόδωρου Καρυώτη στο site του Μιχάλη Ιγνατίου που αξίζει κανείς να την διαβάσει.
Οι Νεοθωμανοί έχουν βάλει για στόχο τις θάλασσές μας αλλά εμείς, πάσχοντας από το φοβικό σύνδρομο, δεν αντιδρούμε. Από την Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 μέχρι το 1973, το Αιγαίο Πέλαγος ελέγχει το και κυριαρχεί το, από στρατιωτική, οικονομική και πολιτιστική άποψη, από την Ελλάδα.
Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, η Τουρκία ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτή την κατάσταση και ποτέ δεν αμφισβήτησε το ισχύον νομικό καθεστώς. Αυτή η κατάσταση άλλαξε δραματικά το 1973, όταν ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου έξω από την νήσο Θάσο από την αμερικανική εταιρεία Oceanic Exploration. Εκείνη την περίοδο, βασικά για λόγους πολιτικής εσωτερικής κατανάλωσης, οι δικτάτορες που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1967 μέχρι το 1974 ανακοίνωσαν ότι τα κοιτάσματα είχαν μεγάλη εμπορική αξία, χωρίς να συνειδητοποιήσουν τις διεθνείς επιπτώσεις αυτής της πράξης τους. Η Τουρκία αμέσως αντέδρασε και την 1η Νοεμβρίου 1973 έδωσε στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων TRAO δικαιώματα εξερεύνησης υδρογονανθράκων στο Ανατολικό Αιγαίο. Η περιοχή στην οποία η Τουρκία έδωσε δικαιώματα εξερεύνησης ξεκάθαρα επικάλυπτε της περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας των νησιών Λήμνου, Σαμοθράκης, Αγίου Ευστράτιου, Λέσβου και Χίου.
Έτσι ξεκίνησε η τελευταία τραγωδία του Ελληνισμού απέναντι σε δόλιους γείτονες, που θέλουν να επιβάλουν την νεοωθομανική ηγεμονία του στην Ανατολική Μεσόγειο και τους οποίους οι Ευρωπαίοι εταίροι μας καλοπιάνουν λέγοντάς τους ότι σύντομα θα είναι αδέλφια μας στην τραγική πλέον Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευτυχώς που αυτοί που οραματίστηκαν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης δεν ζουν πλέον, διαφορετικά θα είχαν αυτοκτονήσει.
Έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες από το 1973, αλλά σε μας επικρατεί η αντίληψη ότι στις διπλωματικές σχέσεις η Τουρκία είναι αποτελεσματικότερη από την Ελλάδα, και σήμερα με την εξέλιξη στο προσφυγικό/μεταναστευτικό αυτή η εντύπωση έχει γίνει βεβαιότητα. Οι Τούρκοι υπογράφουν πολύ εύκολα ό,τι τους ζητηθεί, γιατί αργότερα δεν πρόκειται ποτέ να σεβαστούν την υπογραφή τους, ενώ οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι αδιαφορούν γι’ αυτή την εξευτελιστική συμπεριφορά του μεγάλου συμμάχου τους.
Τον περασμένο μήνα πραγματοποιήθηκε μιά μεγάλη διάσκεψη των 28 της ΕΕ με την Τουρκία και «Τελικά οι Τούρκοι πήραν τα λεφτά κι εμείς πήραμε τους πρόσφυγες !» Αυτό ήταν το πικρόχολο σχόλιο ενός διπλωμάτη, όταν έπεσαν οι υπογραφές στις Βρυξέλλες. Και τώρα οι Ευρωπαίοι αδελφοί μας έκλεισαν τα σύνορά τους με την Ελλάδα και εγκλώβισαν δεκάδες χιλιάδες σε μία χώρα, που δυσκολεύεται να ταΐσει τον λαό της.
Σκεφτείτε τι θα είχε γίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, εάν η Πολιτεία του Τέξας δεν μπορούσε να σταματήσει την είσοδο των λαθρομεταναστών από το Μεξικό και η Ουάσιγκτον αποφάσιζε να κλείσει τα σύνορά της αφήνοντας το Τέξας έξω από αυτά! Ο Αμερικανός πρόεδρος θα έφευγε νύχτα από την Ουάσιγκτον.
Όπως σωστά γράφτηκε πρόσφατα:
«Oι ερασιτέχνες που μας κυβερνούν από την αρχή του 2015 δεν είχαν πάρει χαμπάρι τίποτα. Έτσι, οι «μαγκιές» που έκαναν με τις διαπραγματεύσεις οδήγησαν τη χώρα σε νέο οδυνηρό Μνημόνιο και ανυπολόγιστο κόστος και τους ίδιους σε πολιτικό αδιέξοδο, το οποίο τώρα αρχίζει να φαίνεται. Στο εξωτερικό τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τις φτερούγες της Μέρκελ (η οποία, ευτυχώς, δεν πήρε τοις μετρητοίς τα «go back» του Αλέξη Τσίπρα). Και στο εσωτερικό δεν μπορούν πλέον να πάνε πουθενά να μιλήσουν χωρίς αστυνομική προστασία.»
Η Ελλάδα κινδυνεύει, περισσότερο από ποτέ, από τους Νέοθωμανούς, αλλά ο Έλληνας πρωθυπουργός, ένας απλός απόφοιτος του Πολυτεχνείου, με ύφος μεγάλου διπλωμάτη, γελούσε όταν τον παγίδευε ο Νταβούτογλου και τον ανάγκαζε να μοιράζει τριαντάφυλλα στις γυναίκες δημοσιογράφους λίγες ημέρες μετά την έφοδο του Σουλτάνου σε τουρκικές εφημερίδες.
Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα
