Όλοι οι χάρτες λένε ψέματα. Και όλοι οι χάρτες είναι λάθος. Όπως ισχυρίζεται ο γεωγράφος Μαρκ Μονμονιέ, “Δεν είναι μόνο εύκολο να λες ψέματα με τους χάρτες, αλλά και απαραίτητο.
Οι χάρτες και οι υδρόγειοι σφαίρες, όπως οι ομιλίες ή οι πίνακες ζωγραφικής, συντάσσονται από ανθρώπους και υπόκεινται σε στρεβλώσεις.
Αυτές οι στρεβλώσεις μπορούν να προκύψουν μέσω αλλαγών στην κλίμακα, τα σύμβολα, την προβολή, την απλοποίηση και τις επιλογές γύρω από το περιεχόμενο του χάρτη.
Μονμονιέ συνεχίζει: “Για να αποφύγουμε την απόκρυψη κρίσιμων πληροφοριών σε μια ομίχλη λεπτομερειών, ο χάρτης πρέπει να προσφέρει μια επιλεκτική, ελλιπή άποψη της πραγματικότητας”. Αυτό είναι το χαρτογραφικό παράδοξο: για να παρουσιάσει μια αληθινή εικόνα, ένας χάρτης πρέπει να λέει ψέματα.
Το να λέμε ότι οι χάρτες και οι σφαίρες είναι λάθος δεν σημαίνει ότι καλλιεργούμε κυνισμό ή δυσπιστία, αλλά ότι προωθούμε ένα υγιές αίσθημα περιέργειας και κριτικής σκέψης σχετικά με αυτά που μας δείχνουν οι χάρτες. Εδώ θα εξετάσουμε δύο τρόπους με τους οποίους οι χάρτες και οι υδρόγειες σφαίρες μπορεί να είναι λάθος: με τα πολιτικά σύνορα και άλλες μορφές αλλοιωμένων απεικονίσεων της Γης.
ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΣΎΝΟΡΑ
Τα πολιτικά σύνορα είναι μία από τις πιο συνηθισμένες διαμάχες για τους χάρτες. Είναι σπάνιο ένας χάρτης να μπορεί να εξηγήσει την περιπλοκότητα των πολιτικών συνόρων, ιδίως σε αμφισβητούμενες περιοχές. Και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αμφισβητούμενα εδαφικά σύνορα μεταξύ της πλειονότητας των χωρών της Γης. Ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αμφισβητούμενα σύνορα, με ενεργές διαφωνίες με τον Καναδά, τις Μπαχάμες, την Κούβα και την Κολομβία, μεταξύ άλλων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι χάρτες είναι σημαντικοί και πολύτιμοι – κάνουν δηλώσεις ισχύος και συχνά αντανακλούν τα συμφέροντα εκείνων που τους δημιουργούν. Ο χαρτογράφος και συγγραφέας Denis Wood γράφει: “Δεν είναι ότι ο χάρτης είναι σωστός ή λάθος (δεν είναι θέμα ακρίβειας), αλλά ότι παίρνει θέση ενώ προσποιείται ότι είναι ουδέτερος σε ένα θέμα για το οποίο οι άνθρωποι είναι διχασμένοι”. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα αυτών των διαιρέσεων και των χαρτών που παίρνουν πολιτική θέση.
ΙΣΡΑΉΛ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑ
Ένας χώρος βαθιάς διαίρεσης και διαφωνίας είναι η εδαφική διαμάχη γύρω από το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Στον πυρήνα της, η διαμάχη είναι μεταξύ δύο ομάδων, οι οποίες διεκδικούν τον αυτοπροσδιορισμό και διεκδικούν την ίδια γη. Το αποτέλεσμα είναι ένας περίπλοκος χάρτης εδαφικών διεκδικήσεων που μπορεί να αλλάξει φαινομενικά εν μία νυκτί και δεν έχει καταλήξει ακόμη σε έναν οριστικό πολιτικό χάρτη της περιοχής. Οι χάρτες προπαγάνδας αφθονούν και άλλοι παγκόσμιοι παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων άλλων χωρών, διαδραματίζουν έναν βαθιά συνυφασμένο ρόλο στη νομιμοποίηση και την απονομιμοποίηση των διεκδικήσεων τόσο των φιλοϊσραηλινών όσο και των φιλοπαλαιστινιακών συμφερόντων. Αυτό περιλαμβάνει εξωτερικές δυνάμεις που επιλέγουν να χαρτογραφήσουν δικαιώματα γης μόνο στο Ισραήλ, μόνο στην Παλαιστίνη ή εδαφικές διεκδικήσεις και των δύο μερών. Δεν υπάρχει κανένας χάρτης της περιοχής στον οποίο να μπορούν να συμφωνήσουν όλοι.
ΣΎΝΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΣΜΊΡ
Ένα δεύτερο βαθιά στρατιωτικοποιημένο και αμφισβητούμενο σύνορο είναι το Κασμίρ, το οποίο διεκδικούν ταυτόχρονα τόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν, με πρόσθετες επιπλοκές από την Κίνα. Αυτές οι αμφισβητούμενες διεκδικήσεις καθιστούν την περιοχή διαβόητα δύσκολο να χαρτογραφηθεί με ακρίβεια. Τα σημερινά πολιτικά σύνορα δεν έχουν συμφωνηθεί, και ακόμη και στις περιοχές όπου υπάρχει συμφωνία, τα σύγχρονα σύνορα δεν αντικατοπτρίζουν την πολύπλοκη ιστορία της περιοχής, τον αντίκτυπο της αποικιακής παρέμβασης ή την κατανομή των διαφορετικών ομάδων ανθρώπων στην περιοχή. Πού θα τραβήξουμε τα όρια όταν τρεις διαφορετικές δυνάμεις διεκδικούν τον ίδιο χώρο;
ΜΟΡΌΚΟ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΉ ΣΑΧΆΡΑ
Άλλα συγκεχυμένα παγκόσμια σύνορα περιλαμβάνουν τα σύνορα του Μαρόκου με τη Δυτική Σαχάρα. Συνήθως, τα διαχωριστικά σύνορα μεταξύ των δύο περιοχών σημειώνονται με μια διακεκομμένη γραμμή, μια πραγματική σπανιότητα στους παγκόσμιους χάρτες και τις υδρόγειες σφαίρες. Ποια είναι η σημασία αυτής της διακεκομμένης γραμμής; Η απάντηση μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το με ποιον μιλάτε για την αμφισβητούμενη περιοχή. Τη γη διεκδικούν τόσο το Μαρόκο όσο και το χωρίς ιθαγένεια Μέτωπο Πολισάριο, ένα κίνημα για τα δικαιώματα των ιθαγενών που μάχεται για την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας. Από το 1991, υπάρχει μια εκεχειρία των Ηνωμένων Εθνών που έχει μεσολαβήσει στην περιοχή, εν αναμονή ενός δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία, το οποίο δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί. Επί του παρόντος, η Δυτική Σαχάρα δεν είναι αυτοδιοικούμενη, εξ ου και η σύνδεση της με το γειτονικό Μαρόκο, που διεκδικείται μεν, αλλά ουσιαστικά βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Η ΓΡΑΜΜΉ ΤΩΝ ΕΝΝΈΑ ΠΑΎΛΑΣ ΤΗΣ ΚΊΝΑΣ
Η “γραμμή εννέα σημείων” της Κίνας, γνωστή και ως “γλώσσα της αγελάδας”, στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι επίσης ένα ενδεχομένως παραπλανητικό διακεκομμένο παγκόσμιο σύνορο.
Πηγές:
RealLifeLore
https://.medium.com
