Ο Marx κάνει θεωρία αντιγράφοντας την πνευματικότητα όπως εγώ αισθάνομαι τώρα το σακάκι μου. Δηλαδή τίποτα δεν έχω να προσθέσω πάνω στο σακάκι μου. Δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να φτιάξω καλύτερο σακάκι στον κόσμο. Να μου έρθει ας πούμε μια ιδέα να φτιάξω ένα καλύτερο σακάκι. Απλώς το βλέπω και με βλέπει και τελειώσαμε.

Εάν η σχέση μου με το ποτήρι είναι σχέση αισθητηριακή, καταργείται ακριβώς το σύμβολο που μετατρέπει το ποτήρι σε εικόνα στον εγκέφαλό μου, για να καταφέρω να το ενσωματώσω και να το κατανοήσω. Δηλαδή η ξερή σχέση νόηση και πράγματα, στη σχέση αισθάνομαι το αισθητό, παραβλέπει και αφαιρεί κάτι, ότι η σχέση με τα πράγματα βασίζεται στα σύμβολα.

Και για αυτό χωρίς λέξη ρολόι, δεν μπορώ να καταλάβω ρολόι, χωρίς λέξη ποτήρι δεν μπορώ να καταλάβω το ποτήρι. Έχει σημασία μεγάλη αυτό το πράγμα, γιατί ακριβώς το σύμβολο, ως δυνατότητα ενός τόπου η ενός πράγματος, δηλώνει πάντοτε το αλλιώς ( η ζυγαριά δηλώνει τη ζυγαριά, αλλά και την ισορροπία, το περιστέρι δηλώνει το περιστέρι, αλλά και την ειρήνη ), είναι ο τρόπος με τον οποίο βγαίνουμε από τη φύση και μπαίνουμε στον πολιτισμό.

Τι μας λέει δηλαδή ο Marx, ότι η πραγματικότητα μας είναι φυσική πραγματικότητα, και ο πολιτισμός μας πρέπει να εννοηθεί μόνο, ως σύστημα φυσικών σχέσεων. Το σύστημα όμως των φυσικών σχέσεων είναι το σύστημα της επαναλήψεως, το σύστημα όμως των συμβόλων, είναι το σύστημα της ανανεώσεως και της υπερβάσεως. Δηλαδή ξεκινώντας ήδη από αυτό, μας λέει ότι πρέπει να γίνετε ζώα, ήδη από αυτό.

Γατί χωρίς σύμβολο δεν υπάρχει η μετάβαση από το φυσικό στο αξιακό επίπεδο, από το κατώτερο στο ανώτερο, καθώς ο κόσμος των συμβόλων είναι ο τόπος των αξιών, ο τόπος που με βγάζει από τη φύση και με πάει στον πολιτισμό.

Χωρίς σύμβολο δεν υπάρχει πολιτισμός.

Δεν υπάρχει δηλαδή η αξιακή μετάβαση από το κατώτερο στο ανώτερο, από το μη ανθρώπινο στο ανθρώπινο.

Δηλαδή η απόφανση, ότι είμαι άνθρωπος που αισθάνεται και έχω απέναντι μου πράγματα αισθητά, σημαίνει ότι εγώ και ένα καγκουρό είμαστε το ίδιο πράγμα, γιατί η διαφορά των
ανθρώπων από τα ζώα, είναι ότι τα ζώα μόνο αισθάνονται, ενώ οι άνθρωποι μιλάνε, τα κάνουν κάτι τα ζώα, και πρώτα από όλα τα ονομάζουνε.

Για τον Marx άνθρωποι και πράγματα αλληλοκαθορίζονται απόλυτα.

Αλλά τι σημαίνει αλληλοκαθορισμός ανθρώπων και πραγμάτων. Σημαίνει αδυναμία υπερβάσεως, γιατί όταν καθορίζονται όλα μεταξύ τους επαναλαμβάνονται, δεν μπορεί να αλλάξει κάτι. Μόνο με την εμβάθυνση στον πυρήνα της θεωρίας του Marx θα μπορέσουμε να καταλάβουμε, γιατί όπου εφαρμόστηκαν αυτά τα πράγματα, άφησαν ερείπια και πτώματα.

Γιατί εντελώς αθώοι άνθρωποι μπορούσαν να γίνουν εγκληματίες πολύ άνετα.

Η Εγελιανή διαλεκτική αρχίζει με τη σκέψη η οποία κατευθύνεται. Σκέφτομαι το ποτήρι με το νερό, κι αναρωτιέμαι τι πράγμα είναι. Α, αυτό που κοιτάζω και λέω τι πράγμα είναι, γυρνάει πίσω με δυο λέξεις, ποτήρι με νερό. Πάει δηλαδή προς το ποτήρι η σκέψη, αναρωτιέται, και φέρνει πίσω δύο λέξεις. Είναι αυτή η κίνηση (προς κάτι, και επιστροφή).

Ο Μαρξ αρχίζει εντελώς διαφορετικά.

Ο Μαρξ λέει το ποτήρι έρχεται σε μένα και εγώ το αντιλαμβάνομαι παθητικά με τα αισθητήρια μου. Αρχίζει δηλαδή από τη φύση και πηγαίνει στη σκέψη. Παλινδρομεί δηλαδή στον πιο κλασσικό Διαφωτισμό του 17ου αιώνος στους εγκυκλοπαιδιστές, σ αυτήν την ιστορία, γιατί δεν μπορεί να σκεφθεί με ένα τρόπο σύνθετο.

Δηλαδή τι τον εμποδίζει και πάει σ αυτή την θεώρηση. Τον εμποδίζει η ανυπαρξία υποκειμένου. Όταν υπάρχει υποκείμενο σκέφτεται, όταν δεν υπάρχει υποκείμενο τα πράγματα, του έρχονται επάνω.

Πολύ σημαντικό. Η ανυπαρξία του υποκειμένου είναι η νομοθεσία της απόλυτης παθητικότητας του ανθρώπου.

Δεν υπάρχει ηθική υποστηρίζει ο Μαρξ γιατί όλα είναι οικονομικές σχέσεις

Αυτή η οικονομική ανάλυση η οποία βασίζεται σε ένα ανύπαρκτο οικονομικό υποκείμενο, γιατί είναι η κοινωνία όπως γράφει το υποκείμενο, και η οποία έχει ένα ηθικό στόχο, μια δικαιότερη αταξική κοινωνία τη στιγμή που δεν πιστεύει στη ηθική, είναι η καλύτερη υπαρξιακή προϋπόθεση για να γίνει ένας κανονικός άνθρωπος τέρας.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει Γκουλάγκ. Αυτός είναι ο συνδυασμός που απλούς ανθρώπους τους έκανε τέρατα. Και μπορούσαν να εξοντώνονται εκατομμύρια άνθρωποι, τεχνητοί λιμοί στην Ουκρανία, μεγάλα άλματα προς τα εμπρός και 30.000.000 νεκροί στα καλά καθούμενα στην Κίνα, κάτι τερατώδη πράγματα, 70.000.000 νεκροί στα Γκουλάγκ.

Ποιος μπορούσε να τα κάνει αυτά, μόνο αύτη η δικαίωση.

Οι αριθμοί είναι αληθείς, μπείτε στο internet στα θύματα του Σοβιετικού καθεστώτος και βρείτε τους αριθμούς.

Ο Ρώσος ανθρωπολόγος Κουρσάτωφ είπε έπρεπε να είμαστε 300.000.000 άνθρωποι και είμαστε 200.000.000.
Έχει σημασία να καταλάβουμε το μυστήριο. Την ηθική δύναμη, από που την αντλεί και τι αποενοχοποιητικούς μηχανισμούς προς την τερατωδία αναπτύσσει, αυτό το σύστημα.

Είναι τα συστήματα του ολοκληρωτισμού, όπως δίπλα στη Γερμανία, στο όνομα της βιολογίας, μπορούσε να γίνει το ίδιο.