Eνα βήμα πριν αποκαλύψει ποιοι μπούκωναν με δισεκατομμύρια τα μεγάλα κόμματα, για να παίρνουν τις μεγάλες κρατικές δουλειές και να ληστεύουν το δημόσιο χρήμα, βρίσκεται ο εισαγγελέας Παναγιωτόπουλος, που γράφει ιστορία
Λεφτά στους κουμπαράδες έβαζε και η ZΗΜΕΝΣ, που ήταν συνέταιρος του Κόκκαλη, για να λαδώνονται οι Ελληνες πολιτικοί
Μία εντυπωσιακή εξέλιξη έχουν οι αποκαλύψεις της Κυριακάτικης kontranews ότι συγκεντρώνονται χρήματα από επιχειρηματικούς κύκλους προκειμένου το σχετικό ποσό να τεθεί στη διάθεση της κυβέρνησης για να εξαγορασθούν ψήφοι για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και την αποτροπή, έτσι, πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, που είναι αναπόφευκτη αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος στην τρίτη ψηφοφορία.
Ο Αντεισαγγελέας Εφετών κ. Π. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος διεξάγει προκαταρκτική εξέταση για τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης, εκτός από την κυβερνητική εκπρόσωπο έχει καλέσει ως μάρτυρες να καταθέσουν δύο επιχειρηματίες. Τον μεγαλοεφοπλιστή Ανδρέα Μαρτίνο και τον κρατικοδίαιτο μεγαλοεπιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη. Κι αυτό διότι, όπως είχε αποκαλύψει η εφημερίδα, στη δεξίωση που οι δύο συμπέθεροι έδωσαν για το γάμο των παιδιών τους άρχισε ο «έρανος» για τη συγκέντρωση ενός σημαντικού ποσού, για «ιερό σκοπό» όπως είχε ειπωθεί. Όπου ο «ιερός σκοπός», εξηγήθηκε σε αυτούς των οποίων εζητείτο ο οβολός, ποιος ήταν και σε τι απέβλεπε.
Ο διαχρονικός ρόλος Κόκκαλη
O κ. Αντεισαγγελέας, ειδικώς ως προς τον μάρτυρα Σωκράτη Κόκκαλη, έχει την ευκαιρία να ξεσκεπάσει όλη τη διαχρονική διαπλοκή του πολιτικού συστήματος, σημερινή κατάληξη της οποίας είναι και η ανάδυση στην επιφάνεια της υπόθεσης που εξετάζεται. Κι αυτό διότι ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο οποίος φέρει και το προσωνύμιο του «εθνικού προμηθευτή», γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα για τις οικονομικές ενισχύσεις των κομμάτων από επιχειρηματίες, αφού και αυτός είχε προσωπική συμμετοχή στη χρηματοδότηση των κομμάτων καθώς και σε άλλες παροχές. Με άλλα λόγια είναι και γνώστης της διαδικασίας που ακολουθείτο στην πολιτικοεπιχειρηματική διαπλοκή.
Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό επί οικουμενικής κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Ξενοφώντα Ζολώτα ότι, σε σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς που τον στήριζαν, τον Κώστα Μητσοτάκη, τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Χαρίλαο Φλωράκη ετέθη το θέμα της προκήρυξης διαγωνισμού για την προμήθεια της χώρας με δίκτυο τηλεφωνικών κέντρων. Όταν ανήγγειλε ο Ζολώτας ότι επρόκειτο να γίνει διεθνής διαγωνισμός για την προμήθεια αυτή, ο αρμόδιος υφυπουργός είπε μπροστά στον εμβρόντητο πρωθυπουργό ότι πως είναι δυνατόν να προκηρυχθεί διαγωνισμός όταν και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί του είχαν ανακοινώσει δημοσίως ότι το ζήτημα της προμήθειας 470.000 τηλεφωνικών κέντρων είχε αποφασιστεί και είχε συμφωνηθεί και από τους τρεις ομόφωνα να ανατεθεί η προμήθεια στον Σ. Κόκκαλη, χωρίς διεθνή διαγωνισμό!
Αν μιλήσει…
Από την εποχή εκείνη συντηρείται το ερώτημα πόσο είχε στοιχίσει στον Κόκκαλη το γεγονός ότι είχε κατορθώσει να πάρει αυτός την προμήθεια. Και βεβαίως είναι πρωτοφανές, τουλάχιστον στα πολιτικά χρονικά της χώρας να έχουν…ομονοήσει τρεις αντίπαλοι πολιτικοί αρχηγοί και μάλιστα για μία απ’ ευθείας ανάθεση!
Αν επομένως αποφασίσει να μιλήσει ο Κόκκαλης για το πλαίσιο της διαπλοκής στην Ελλάδα το βέβαιο είναι ότι θα αποκαλυφθούν πολλά ονόματα επιχειρηματιών εμπλεκομένων σε υποθέσεις «ενίσχυσης» των κομμάτων με συγκεκριμένα ανταλλάγματα, κομματικών στελεχών και, ασφαλώς τα ονόματα όσων οι πολιτικοί αρχηγοί τους είχαν αναθέσει τα οικονομικά και το Ταμείο των κομμάτων τους. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι –για να φέρουμε ένα παράδειγμα- η περίπτωση Τσουκάτου που ομολόγησε ότι πήρε για το ΠΑΣΟΚ, επί Σημίτη, από τη Ζημενς το ποσό του 1 εκατομμυρίου ευρώ, με την οποίαν Ζημενς ο Σ. Κόκκαλης ήταν συνέταιρος και είχαν πάρει μαζί όλες τις προμήθειες του ΟΤΕ.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις σχέσεις Κόκκαλη με πολιτικά κόμματα και κυρίως με το ΠΑΣΟΚ είναι και το ακόλουθο περιστατικό. Το 1993, όταν το διαλυμένο σήμερα ΠΑΣΟΚ ήταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση, δύο κορυφαία στελέχη του τα οποία εμπιστευόταν ο Ανδρέας και το «σύστημα» οι Λ.Π. και Γ.Χ. πήγαν στο γραφείο του Σωκράτη Κόκκαλη για να ζητήσουν οικονομική ενίσχυση, όπως γινόταν πάντοτε σε προεκλογικές και όχι μόνο περιόδους. Ο Κόκκαλης εκείνη την εποχή αισθανόταν τότε τόσο ισχυρός και θεωρούσε τόσο αδύναμο το ΠΑΣΟΚ που τους είχε αφήσει έξω από το γραφείο του να περιμένουν επί … δυόμισι ώρες!!!
Η διερεύνηση της υπόθεσης που αποκάλυψε η εφημερίδα μας, από δικαστικής πλευράς έχει τεράστια σημασία δεδομένου ότι μπορεί να αποκαλυφθεί ένα νήμα συνέχειας της διαπλοκής της εποχής εκείνης με το σήμερα, καθώς ούτε στη σημερινή εποχή λείπουν οι προφανώς αθέμιτες σχέσεις του πολιτικού συστήματος. Άλλωστε και ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ και σπουδαίος νομικός ο οποίος κλήθηκε και κατέθεσε και αυτός στον Αντεισαγγελέα, έχει αναφερθεί δημοσίως όσον αφορά τις «κινήσεις» που γίνονται ακόμη και σήμερα, σε παρασκηνιακές ενέργειες με «πιέσεις, παροχές και ανταλλάγματα» για να πεισθούν βουλευτές να ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η γίδα στην πλάτη
Ασφαλώς, ισχύει αυτό που είπε χαρακτηριστικά και ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος στη δική του κατάθεση για το ενδεχόμενο να έχουν προσεγγισθεί δικοί του βουλευτές: «Αν τους είχαμε πιάσει με τη γίδα στην πλάτη, θα το είχαμε καταθέσει». Και αυτό σημαίνει ότι στις συγκεκριμένες περιπτώσεις αθέμιτων συναλλαγών, στις οποίες συναινούν «και τα δύο μέρη», οι δουλειές δεν γίνονται με …προσημειωμένα χαρτονομίσματα! Γι αυτό τον παραπάνω λόγο έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία τι θα βγάλει η δικαστική έρευνα, έτσι ώστε να υπάρχει το φόβητρο των αποκαλύψεων και να μη ξανασυμβούν φαινόμενα που δηλητηριάζουν τον πολιτικό βίο και εκθέτουν το ήδη εκτεθειμένο πολιτικό σύστημα στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας. Κάτι που συνιστά πολύ επικίνδυνη προοπτική για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Ήδη η όλη υπόθεση και κυρίως η δημοσιοποίηση του παρασκηνίου που την περιβάλλει έχει δημιουργήσει μείζον ζήτημα στα μέλη του κοινοβουλίου, τα οποία έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν, ειδικότερα όσοι ήσαν εξ αρχής αποφασισμένοι να ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι, αδίκως, μπορεί να γίνουν αντικείμενο ανυπόστατων υποψιών και κακεντρεχών σχολίων. Όμως το ζήτημα της εκλογής Προέδρου το έθεσε πρόωρα η κυβέρνηση και, ειδικότερα ο κ. Σαμαράς, προεξοφλώντας μάλιστα, αφελώς, ότι υπάρχει και «μαξιλαράκι» ώστε να μην οδηγηθούμε σε εκλογές!!!
