Το κουμπί «check-in» του Foursquare που έδωσε στον Dennis Crowley χρήμα και δόξα

Έχεις μόλις τελειώσει τη δουλειά και γυρνάς κατάκοπος αργά το απόγευμα στο σπίτι. Το σώμα δηλώνει με κάθε τρόπο την κούραση του, αλλά το μυαλό τριγυρνάει στους φίλους. Να βρίσκονται άραγε κάπου που να μπορείς να πας και εσύ για ένα ποτό; Και ενώ πριν μερικά χρόνια θα έπρεπε να κάνεις αρκετά τηλέφωνα για να συνεννοηθείς, τώρα απλά μπορείς να ανοίξεις τις εφαρμογές του κινητού σου και να μπεις στο Foursquare.

Εκατομμύρια χρήστες το χρησιμοποιούν καθημερινά για να βρουν φίλους και να ανακαλύψουν νέα μέρη στο χάρτη, μέσω της διαδικασίας του check-in. Υπάρχουν επίσης και επιχειρήσεις που ανταμείβουν κάθε check-in με κάποια προσφορά ή έκπτωση, δίνοντας έτσι ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο στο χρήστη να χρησιμοποιήσει την εφαρμογή.

Ποιος βρίσκεται όμως πίσω από τη δημιουργία της δημοφιλούς mobile social εφαρμογής με τους πάνω από 50 εκατομμύρια χρήστες και τα σχεδόν 6 δισεκατομμύρια check-ins; Η ιστορία του Dennis Crowley δεν είναι αυτή ενός ανθρώπου με εκ γενετής έφεση στις νέες τεχνολογίες. Είναι μια ιστορία που ξεκίνησε από τα φοιτητικά χρόνια, κυρίως λόγω της κοινωνικής φύσης του δημιουργού της και μέσα από αρκετά εμπόδια και μπόλικο πείσμα έφτασε στην κορυφή, κάνοντας τον Crowley πλουσιότερο κατά 30 εκατομμύρια δολάρια!

Πώς δημιουργήθηκε το Foursquare Dennis Crowley (δεξιά)

Ο Dennis γεννήθηκε στη Μασσαχουσέτη το 1976 και αντιμετώπιζε πάντα τη ζωή του σαν ένα παιχνίδι. Αυτό τον είχε διδάξει η οικογένειά του, να αντιμετωπίζει τα πάντα με σοβαρότητα και ταυτόχρονα με την απλότητα ενός παιχνιδιού. Κάτι που όπως αποδείχτηκε περίτρανα πέτυχε!

Οι μέρες του ως φοιτητή στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών στη Νέα Υόρκη ήταν χαλαρές, γεμάτες πάρτι και νέους φίλους. Οι πρωτοετείς διψούσαν για αλκοόλ αλλά τα πενιχρά οικονομικά τους δεν τους επέτρεπαν τις εξόδους στα μπαρ. Αυτό έδωσε στον Dennis και τους φίλους του την πρώτη τους επιχειρηματική ιδέα. Διοργάνωναν πάρτι και με τα λεφτά που έβγαζαν κάλυπταν τα έξοδά τους.

«Δεν μπορούσα ποτέ να παρακολουθήσω μαθήματα υπολογιστών ή μηχανικών στο Πανεπιστήμιο γιατί δεν ήμουν καθόλου καλός με τα μαθηματικά. Μπορούσα όμως να φτιάχνω ιστοσελίδες χρησιμοποιώντας ένα βιβλίο-οδηγό που σου έλεγε ότι μπορείς να τα καταφέρεις μέσα σε 30 μέρες» είχε πει σε συνέντευξή του στο περιοδικό Time.

«Στο Πανεπιστήμιο πήγαινα σε πάρτι, τράβαγα φωτογραφίες, τις ανέβαζα στο διαδίκτυο, έγραφα μικρές ιστοριούλες και τις έστελνα σε φίλους μου που σπούδαζαν σε άλλες πόλεις λέγοντας τους: “Έτσι πέρασα το Σαββατοκύριακό μου, δεν είναι τρομερό; Είναι σαν φωτογραφικό άλμπουμ και το μοιράζομαι μαζί σας!”. Συνήθως χρειαζόμουν τέσσερις ώρες για να σκανάρω όλες τις φωτογραφίες που είχα τραβήξει με μια φωτογραφική μηχανή μίας χρήσης και 20 δολάρια για να τις εκτυπώσω, αλλά ήμουν πολύ καλός σε αυτό» είχε πει στην ίδια συνέντευξη το 2015.

Μετά την αποφοίτησή του μετακόμισε στο Μανχάταν όπου εργάστηκε το 1998 ως αναλυτής στην εταιρεία Jupiter Communications και δύο χρόνια αργότερα ως προγραμματιστής στην Vintigo. Το 2001, λίγο μετά την πτώση των Δίδυμων Πύργων, ήρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή του. Απολύθηκε, χώρισε και έμεινε χωρίς σπίτι. Η επιστροφή στο New Hampshire ήταν αναπόφευκτη. Με άδειες τσέπες αναγκάστηκε να ζήσει ξανά στο πατρικό του και για αρκετούς μήνες εργάστηκε ως δάσκαλος σνόουμπορντ για παιδιά, απ’ όπου έβγαζε 6 δολάρια την ώρα!

Τότε αποφάσισε να κάνει αίτηση για μάστερ στο Τμήμα Διαδραστικών Επικοινωνιών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και όταν αυτή έγινε δεκτή μετακόμισε στην πυκνοκατοικημένη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών. Και κάπου εκεί η ζωή του πήρε άλλη στροφή. Στο Πανεπιστήμιο γνώρισε τον Alex Rainert, έναν συμφοιτητή του που μοιράζονταν τα ίδια ενδιαφέροντα. Και αυτή η γνωριμία τον έκανε να φέρει ξανά στο προσκήνιο μια ιστοσελίδα που είχε δημιουργήσει στα πρώτα του φοιτητικά χρόνια, την Dodgeball, που έμελλε να είναι ο προάγγελος του Foursquare. Ο χρήστης μπορούσε να κάνει check-in σε μπαρ ή εστιατόρια και να στέλνει ένα μήνυμα σε όλους τους συνδεδεμένους φίλους του για το πού βρίσκεται, κερδίζοντας πόντους.

Η εφαρμογή άρχισε να «τρέχει» με επιτυχία, ακόμα και όταν οι δύο φίλοι ολοκλήρωσαν το μάστερ τους και άρχισαν να δουλεύουν σε διαφορετικές επιχειρήσεις. Ένα άρθρο για το Dodgeball στους New York Times τους έδωσε την απαραίτητη αναγνωρισιμότητα και έτσι αποφάσισαν να παρατήσουν τις δουλειές τους και να κάνουν το χόμπι τους επιχείρηση. Και όταν το κατάφεραν άνοιξε η πόρτα της Google!

Η εταιρεία έδειξε το 2005 ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εφαρμογή και την εξαγόρασε. Αλλά αυτό το ενδιαφέρον δεν κράτησε για πολύ και τέσσερα χρόνια αργότερα την έκλεισε και την αντικατέστησε με την εφαρμογή Google Latitude.

«Ήμασταν σε ένα μπαρ για τα γενέθλια ενός φίλου και ένας φίλος διάβασε στο ίντερνετ ότι η Google ετοιμάζεται να κλείσει τρεις εφαρμογές, μεταξύ των οποίων και το Dodgeball! «Μα πώς θα το κλείσουν, ακόμα «τρέχει» είπα.

Οι δύο φίλοι αναγκάστηκαν να δουλέψουν ξανά σε άλλες εταιρείες, δουλειές που όπως τις αποκαλούν ήταν το rebound τους, καθώς κατάφεραν να πάρουν το αίμα τους πίσω, τόσο σε επιτυχία, όσο και σε οικονομικές απολαβές. Εκεί ο Dennis γνώρισε και τον Naveen Selvadurai, τον συνιδρυτή και συνοδοιπόρο του στην επιτυχία του Foursquare.Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα