Το να θέλουμε κάποιον είναι ένα πράγμα, αλλά το να μας αποδεχτεί κιόλας, αυτό είναι σίγουρα κάτι άλλο. Αυτή η αποδοχή κάποιου που προσπαθεί να μας πλησιάσει εκδηλώνε­ται με μη-λεκτικα σήματα.

Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα γι’ αυτό είναι γνωστό με τον όρο ‘αντικαθρέφτισμα’ και παρατη­ρείται όταν ο ένας αντιγράφει τις χειρονομίες και τις στάσεις του σώματος του άλλου.

Πολλές φορές το κάνουμε αυτό ασυνείδητα και ανακαλύ­πτουμε ότι ο άλλος έχει το ένα του χέρι στο σαγόνι (όπως και εμείς) ή γέρνει προς τα εμπρός (όπως και εμείς) ή και οι δύο γέρνουμε προς τα πίσω και σταυρώνουμε τα πόδια μας λίγο-πολύ, την ίδια στιγμή. Έχουμε την τάση να αντιγράφουμε τους δυνατούς ανθρώπους και τους ανθρώπους που μας αρέ­σουν – και σίγουρα δεν κάνουμε το ίδιο με ανθρώπους που δεν μας αρέσουν. Επομένως, ένα σίγουρο σημάδι που δείχνει ότι κάποιος άλλος ενδιαφέρεται για μας, είναι όταν ανακαλύπτου­με πως κάνει ό,τι κάνουμε.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΠΓΜΑΤΟΣ
Ένα άλλο σημάδι που δείχνει ότι αποδεχόμαστε κάποιον, εί­ναι το να του επιτρέπουμε να μας αγγίξει. Δεν αφήνουμε τους άλλους να μας αγγίζουν παρά μόνο αν τους συμπαθούμε και, αν δεν αποτραβιόμαστε από ένα άγγιγμα, αυτό σημαίνει ότι συμπαθούμε και αποδεχόμαστε αυτόν που μας αγγίζει. Γι’ αυ­τό το λόγο, πολλοί άνθρωποι,όταν θέλουν να έρθουν σε επα­φή με τους άλλους, στέκονται σε μια θέση ή στάση τέτοια ώστε οι άλλοι να μπορούν να τους αγγίζουν πιο εύκολα.

Ή μπορεί να προσπαθήσουν να αγγίξουν τον άλλο μ’ ένα λιγότε­ρο φανερό τρόπο, όπως με το να ισιώσουν μια γραβάτα ή ένα φουλάρι, να τινάξουν κάτι από τους ώμους του ή να διώξουν τα μαλλιά από τα μάτια του.
Ένα ακόμη σημάδι αυτού του είδους είναι το να αγγίζει κανείς κάποιον στο μπράτσο ή το χέρι, και όλους μας αρέσει να μας αγγίζουν, ακόμη και όταν δεν αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Έρευνες στις ΗΠΑ έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι προτιμούσαν τους βιβλιοθηκάριους που άγγιζαν τα δάχτυλα του χεριού τους, όταν τους έδιναν ένα βιβλίο, παρά εκείνους που δεν το έκαναν.

Όπως, όταν κοιτάζουμε έντονα και στεκόμαστε κοντά στον άλλο, αυτό δείχνει ότι τον συμπα­θούμε και θέλουμε να έρθουμε σ’ επαφή μαζί του, έτσι με τα ίδια ακριβώς σήματα δείχνουμε, ταυτόχρονα, ότι τον αποδε­χόμαστε.

Όταν θέλουμε να ενθαρρύνουμε κάποιον, τότε τον κοιτάζουμε συχνότερα και πλησιάζουμε πιο κοντά του.

Αυτή η αποδοχή – και μερικές φορές η όλη διαδικασία -μπορεί να είναι ασυνείδητη. Συχνά, ένας τρίτος βλέπει πολύ πιο καθαρά, απ’ ό,τι το ίδιο το άτομο, ότι κάποιος άλλος το βρίσκει ελκυστικό. Φαίνεται ότι αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολα το γεγονός ότι δύο άνθρωποι κοιτάζονται στα μάτια και κάθο­νται κοντά ο ένας στον άλλο, παρά όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε ο ένας από τους δύο.
Όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει σ’ εμάς απλά το απολαμβά­νουμε, αλλά όταν το βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλους μπο­ρούμε να το ερμηνεύσουμε και να συνειδητοποιήσουμε τι ση­μαίνει. Αρέσουν ο ένας στον άλλο και θέλουν να έρθουν σε επαφή.
Οι εραστές κοιτάζουν ο ένας τον άλλο στα μάτια πιο συ­χνά και για περισσότερη ώρα απ’ ό,τι οι πλατωνικοί φίλοι. Κάθονται πιο κοντά ο ένας στον άλλο, αγγίζουν ο ένας  στον άλλο και θέλουν να έρθουν σε επαφή

Επομένως η ικανότητα να αναγνωρίζει κανείς τη σημασία των μη-λεκτικών σημάτων, που οι άλλοι άνθρωποι μεταδίδουν, εί­ναι μια σημαντική δεξιότητα που θα πρέπει να έχουμε για να δημιουργούμε σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ

Πολλές προσπάθειες για προσέγγιση – αν όχι οι περισσότερες – καταλήγουν σε αποτυχία. Η γλώσσα του σώματος που φανε­ρώνει απόρριψη χρησιμοποιείτο ίδια μη-λεκτικά σήματα, μόνο που εδώ λειτουργούν αντίστροφα.

Για να απορρίψουμε την προσέγγιση κάποιου μπορούμε να υιοθετήσουμε μια “κλειστή” στάση σώματος, ώστε από την αρχή να τον εμποδίσουμε να μας πλησιάσει περισσότερο.

Μπορούμε να αποφύγουμε να τον κοιτάζουμε, για να τον απο­θαρρύνουμε να μας μιλήσει και να απομακρυνθούμε περισσό­τερο από κοντά του, αν εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει το μήνυμα μας.
Αν όλα αυτά αποτύχουν, τότε μπορούμε να μετακινηθού­με σε μια θέση που να είναι δύσκολο για τον άλλο να μας αγγί­ξει και μπορούμε να σχολιάσουμε ανοιχτά κάθε προσπάθεια του να κάνει κάτι τέτοιο – γεγονός που μπορεί να είναι λίγο αγενές, αλλα είναι πολυ αποθαρρυντικό.

ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ

Οι άνθρωποι που είναι ντροπαλοί και δυσκολεύονται να κοιτά­ξουν τους άλλους στα μάτια ή να στείλουν μηνύματα διαθεσι­μότητας, ουσιαστικά μεταδίδουν ένα μήνυμα που δείχνει ότι δεν ενδιαφέρονται. Έρευνες έχουν δείξει ότι, όταν παρατηρη­τές βλέπουν σε βίντεο ντροπαλούς ανθρώπους να μιλούν σε άλλους, υποθέτουν ότι οι ντροπαλοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρο­νται για το συνομλήτή τους.

Αλλά, όταν οι φίλοι τους βλέπουν το βίντεο, δεν οδηγού­νται στο ίδιο συμπέρασμα. Δυστυχώς, αν ένας ντροπαλός άν­θρωπος δεν ξέρει το άτομο στο οποίο μιλά, τότε το άτομο αυ­τό θα υποθέσει ότι δεν είναι επιθυμητό ή ότι το ντροπαλό άτομο δεν είναι διαθέσιμο για μια σχέση και, επομένως, ότι τον απορίπτει.

Συντακτική Ομάδα Fnews.gr