Τα φαντάσματα και οι αόρατες παρουσίες μυστηριωδών όντων «κυνηγούν» τους ανθρώπους από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, αλλά μάλλον είναι πλάσματα της φαντασίας μας, έδειξαν εργαστηριακά πειράματα επιστημόνων στην Ελβετία.
Μύθοι και ιστορίες, από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, καθώς και ασθενείς με ψυχιατρικές και νευρολογικές παθήσεις, αναφέρουν παράξενες “παρουσίες”» γύρω τους, εδώ και αιώνες.
Αν και οι επιστήμονες ανέκαθεν υποψιάζονταν ότι αυτά τα “φαντάσματα” δεν είναι τίποτα άλλο από δημιουργήματα της φαντασίας μας, δεν είχαν καταφέρει να αποδείξουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι περί αυτού πρόκειται.
Τώρα, ερευνητές στην Ελβετία ισχυρίζονται ότι πέτυχαν ακριβώς αυτό, θέλοντας να βάλουν οριστικό τέλος στις θεωρίες για φαντάσματα και πνεύματα που στοιχειώνουν την επί γης ζωή.
Η δημιουργία των εργαστηριακών… φαντασμάτων
Το έκαναν, μάλιστα, “δημιουργώντας”… φαντάσματα, ή καλύτερα, τη σχετική ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ένα φάντασμα, σε εργαστήριο, σύμφωνα σχετικά δημοσιεύματα των BBC, Science, Nature και New Scientist.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροεπιστήμης Όλαφ Μπλάνκε της Πολυτεχνικής Σχολής της Λοζάνης (EFPL) και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Γενεύης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology.
Ειδικότερα, πειραματίστηκαν με 48 εθελοντές, πετυχαίνοντας να «χειραγωγήσουν» το νευρολογικό σύστημά τους, ώστε να δημιουργήσουν γύρω τους την ψευδαίσθηση της ύπαρξης δύο έως τεσσάρων φαντασμάτων.
Ουσιαστικά, το πείραμα έδωσε την εντύπωση στους συμμετέχοντες -πλήρως υγιή, σωματικά και νοητικά, άτομα- ότι δύο έως τέσσερεις “αόρατοι άνθρωποι” ήταν κοντά τους, και άγγιζαν, μάλιστα, τις πλάτες τους με αόρατα δάχτυλα.
Η αίσθηση της αόρατης “παρουσίας” ήταν τόσο έντονη, που δύο από τους εθελοντές στο πείραμα εκλιπαρούσαν να σταματήσει!
“Το πείραμά μας δείχνει ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό να προκληθεί υπό φυσιολογικές συνθήκες, μέσω συγκρουόμενων αισθητηριακών και κινητικών σημάτων, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για μια αλλοιωμένη αντίληψη του σώματός μας από τον εγκέφαλό μας“, δήλωσε, σχετικά, ο Όλαφ Μπλάνκε.
Πώς ο νους σχηματίζει μία “άλλη” εικόνα του “εγώ”
Σύμφωνα με τους ερευνητές, κανονικά, ο άνθρωπος σχηματίζει στο μυαλό του μια ενοποιημένη αντίληψη του εαυτού του μέσα στον χώρο.
Όμως, μερικές φορές, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τη βοήθεια ενός ρομπότ, ο ανθρώπινος νους σχηματίζει μια δεύτερη εικόνα του σώματός του, την οποία δεν αντιλαμβάνεται ως “εγώ”, αλλά ως μια ξένη “παρουσία”.
Αυτή η παρουσία, στη συνέχεια, μπορεί να ερμηνευτεί ως άγγελος, δαίμονας, πνεύμα νεκρού ή κάποιο άλλο φάντασμα.
Σύμφωνα με τη δουλειά τους, αυτές οι ψευδαισθήσεις δημιουργούνται από το μυαλό μας, όταν στιγμιαία χάνει την επαφή του στον χώρο με το σώμα, εξαιτίας υπερβολικής κόπωσης, ασθένειας ή έντονου ψυχολογικού στρες.
Πιο συγκεκριμένα, όταν επικρατούν οι παραπάνω προϋποθέσεις, δημιουργείται μία ιδιόμορφη “διάσταση” ανάμεσα σε σώμα και νου, με συνέπεια ο τελευταίος να συγχύζεται και να μην ερμηνεύει σωστά τα σήματα που δέχεται.
Επακόλουθο αυτού είναι το μυαλό μας να νομίζει ότι ένα άλλο σώμα υπάρχει κοντά μας, τη στιγμή που δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από το δικό μας σώμα.
Δεν είναι τυχαίο, όπως επισήμαναν οι ερευνητές, ότι συχνά είναι άνθρωποι όπως οι ορειβάτες και οι εξερευνητές, οι οποίοι νιώθουν μεγάλη σωματική και νοητική πίεση, που έχουν αναφέρει την εμπειρία τέτοιων παρουσιών – φαντασμάτων.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με ανθρώπους που βιώνουν μια τραυματική συναισθηματική κατάσταση, όπως η απώλεια κάποιου δικού τους, οπότε πάλι έχουν αναφέρει ότι ένοιωσαν ή είδαν τέτοια “φαντάσματα“.
Επιληπτικοί, σχιζοφρενείς, άτομα που υποφέρουν από σοβαρές ημικρανίες ή έχουν υποστεί εγκεφαλικό, καρκινοπαθείς που πονάνε και άλλοι ασθενείς είναι επίσης επιρρεπείς σε τέτοιες εμπειρίες.
Διαφορετικό το αίσθημα της “παρουσίας” από της “εξωσωματικής εμπειρίας”
Επιπροσθέτως, οι Ελβετοί ερευνητές, πριν το πρωτότυπο πείραμά τους, πραγματοποίησαν εγκεφαλική απεικόνιση σε 12 ασθενείς με νευρολογικές διαταραχές, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν αναφέρει ότι ένιωσαν “παρουσίες” γύρω τους.
Οι επιστήμονες εντόπισαν ανωμαλίες σε τρεις περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες εμπλέκονται στην επίγνωση του εαυτού, στην κίνηση και στην αντίληψη του χώρου, και διευκρίνισαν ότι το αίσθημα της “παρουσίας” είναι διαφορετικό από το αίσθημα της εξωσωματικής εμπειρίας και πηγάζει από διαφορετικές εγκεφαλικές περιοχές.
Παραδέχτηκαν, πάντως, ότι, παρά τα νέα ευρήματα, είναι μάλλον απίθανο οι άνθρωποι να σταματήσουν να πιστεύουν στα φαντάσματα.
Πηγή: pathfinder.gr
