Με τη λογική των εν δυνάμει πρωθυπουργών για να αποφύγει το αυτογκόλ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Μέτρα για εκλογική πελατεία και δίλημμα για ο ποιος θα κάνει τη διαπραγμάτευση τα κεντρικά σημεία της εμφάνισης στη Θεσσαλονίκη
Ο κινεζος στρατηγός και φιλόσοφος Σουν Τζου έλεγε ότι ο καλός στρατάρχης το πρωτο που πρεπει να κάνει ειναι να επιλέξει ο ίδιος το γήπεδο της μάχης. Ο Αλέξης Τσίπρας που εχει και κινεζικές ιδεολογικές επιρροές – απο τον Μάο – προσπάθησε να εφαρμόσει αυτήν ακριβώς τη στρατηγικη στη φετινή ΔΕΘ και ενώ ειναι πιθανό να έχουμε μπει ήδη σε μια μακρά προεκλογική περίοδο: επέλεξε να μην παρουσιάσει στη ΔΕΘ το συνολικό κυβερνητικό του προγραμμα, παρά μονο ενα πακέτο μέτρων άμεσης εφαρμογής, κατα το πρωτο διάστημα μιας κυβέρνησης της αριστεράς. Το πακέτο αυτο, αφορά κυρίως στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την ανατροπή εκκωφαντικων λαθών της κυβέρνησης, οπως ο ΕΝΦΙΑ, και την παρέμβαση σε βασικούς τομείς της οικονομίας με στοχο έναν πρωτο εξορθολογισμό στη λειτουργία της αγοράς, ώστε να υπάρξει επανεκκίνηση.
Προσπάθησε έτσι και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε να μείνει σε ορισμένες καίριες υποσχέσεις, χωρις τις οποίες δεν νοείται εναλλακτική επιλογη διακυβέρνησης και να αποφύγει έναν κατακλυσμό απο υποσχέσεις και δεσμεύσεις, την κοστολόγηση των οποίων ήταν αδύνατο να κάνει καν – φυσικά ούτε μπορούσε να πείσει εύκολα ότι εχει τους οικονομικούς πόρους για αυτο.
Αντιθέτως το πακέτο μέτρων που παρουσίασε ήταν μάλλον μετριοπαθές, χωρις τεράστιες δημοσιονομικές απαιτήσεις και αρκετά ρεαλιστικό, υπό την έννοια ότι περιλαμβάνει διόρθωση ορισμένων παράλογων πλευρών του μνημονίου.
Με τη στρατηγική αυτή στη ΔΕΘ προσπάθησε επισης να μεταφέρει τη συζήτηση σε πιο ρεαλιστικά πεδία πολιτικής και να υποβαθμίσει τις αναφορές σε δύσκολα θεματα, ´οπως η διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Κατα την ομιλία του στους παραγωγικούς φορείς το Σάββατο το βράδυ το κατάφερε, αλλα στη συνέντευξη τύπου αναγκάστηκε να μιλησει για «κόκκινες γραμμές». Όμως απεδείχθη ότι αυτο ακριβώς ήταν και η πιο αμφίσημη στιγμή της εμφάνισης του στη ΔΕΘ: Εν πολλοίς ο κ.Τσιπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν την υλοποίηση του κυβερνητικού τους προγράμματος στη θεωρία ότι οι δανειστές δεν μπορούν να εμποδίσουν μια πολιτική αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, ούτε να πιέσουν μια κυβερνηση της αριστεράς σε σημείο που να υπάρξει αδιέξοδο, γιατί τότε θα προκύψει κρίση και κίνδυνος για όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Ότι δηλαδή δεν υπαρχει θεμα εξόδου απο το ευρω, γιατί απλά το κόστος για την ευρωζώνη και την Ευρώπη θα ειναι ανυπολόγιστο και καταστροφικό.
Στη βάση αυτή ο κ. Τσιπρας προσπάθησε να εμφανιστεί ως εκείνος ο πολιτικός που μπορεί και εχει τη βούληση να διαπραγματευτεί σε αντίθεση με τον σημερινό πρωθυπουργό και την κυβερνηση που δεν έχουν κάνει την παραμικρή διαπραγμάτευση.
Αυτο θα ειναι πιθανόν και το κεντρικό σύνθημα και δίλημμα με το οποίο θα κατέβει στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ: ποιος μπορεί να κάνει την καλύτερη διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους. Εκείνοι που δεν το τόλμησαν ποτέ ή μια κυβερνηση της αριστεράς;
Επι της ουσίας πάντως ούτε ο ίδιος έδωσε απάντηση μέχρι πού προτίθεται να το παει.
Η, τρόπον τινά, υπέρβαση αυτή του κ. Τσίπρα του επιτρέπει να μην απαντά και να μην ανοίγει τα χαρτιά του για την επόμενη των εκλογών και για το ενδεχόμενο να βρει απόλυτη άρνηση απο τους δανειστές. Του παρέχει ταυτόχρονα άνεση κινήσεων και δυνατότητα εξαγγελιών βραχυπρόθεσμου ορίζοντα, που όμως απευθύνονται σε ευρύ κοινό και κυρίως στο πιο χειμαζόμενο απο τα μνημονια.
Ταυτόχρονα με τις μετριοπαθείς προσεγγίσεις του σε αλλα θεματα, όπως της εκκλησίας, του δίνει τη δυνατότητα σοβαρής στροφής και απήχησης σε συντηρητικά στρώματα.
Όσον αφορά στο κεντρικό πολιτικο σκηνικό ο προεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόσθεσε τίποτα νέο,πλην ίσως της απειλής ότι δεν θα διστάσει να προκαλέσει αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, στην περίπτωση που δεν πετύχει αυτοδυναμία ή ενα σχήμα κυβερνητικής συνεργασίας ικανό να εφαρμόσει βασικά στοιχεία μιας αλλλης πολιτικής: επιδίωξη για εκλογές με αφορμή την προεδρική εκλογη, καμια συνεργασία με ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Για πρόσωπα υποψήφια για την προεδρία, μετα βέβαια απο εκλογές, δεν άνοιξε διόλου τα τα χαρτιά του, ούτε καν ενα θα σκεφτεί να ψηφίσει τον Κώστα Καραμανλή για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.
