Η δημοσιογράφος περιγράφει ένα περιστατικό που της είχε συμβεί σε νεαρή ηλικία: «Ο διευθυντής με κοιτάει έκπληκτος σαν να βλέπει UFO και λέει: ”Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;”. Θέλω να δουλέψω, του λέω. ”Ωραία”, μου λέει.
Μ’ ένα ειρωνικό μειδίαµα από εδώ µέχρι εκεί. ”Αφού θέλεις να δουλέψεις, προσπάθησε να πάρεις συνέντευξη από τον Τζιάνι Ανιέλι”. Εντάξει, είπα και έφυγα. Και καθώς προχωρούσα προς την έξοδο, έβλεπα τα ανδρικά βλέμματα να απολαμβάνουν, να σχολιάζουν και να χαχανίζουν».
«Κάπως έτσι. Μέσα µου πείσμωσα. Ετσι είστε; Τώρα θα δείτε. Και όρμησα. Κατάφερα να µπω στην πίστα του αεροδρομίου, να πλησιάσω τον Ανιέλι και µιλώντας του στα ιταλικά κατάφερα να του αποσπάσω μια μίνι συνέντευξη πέντε ερωτήσεων». Τα λέει µε ύφος «άρπα τη, µαλ@κ@ φαλλοκράτη!».
Οι συνάδελφοι έμεναν µόνο στα βλέμματα και στα σχόλια; Δεν όρμησαν;
«Φυσικά και όρμησαν. Ενας συγκεκριμένος».
Ποιος;
«Δεν λέω ονόµατα».
Ορµησε πώς;
«Κλείδωσε την πόρτα και μου την έπεσε».
