Tον κώδωνα του κινδύνου για τις δυνατότητες της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης έκρουσε πρόσφατα Αυστραλός ερευνητής, ο οποίος σε άρθρο του, το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, αναφέρει ότι πολύ σύντομα οι επιστήμονες θα έχουν τη δυνατότητα να παράγουν έμβρυα τριών ή τεσσάρων εβδομάδων, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τα λεγόμενα αδιαφοροποίητα κύτταρα, δηλαδή τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα.
Ο καθηγητής Μάρτιν Πέρα, του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, επισήμανε ότι η ομάδα του πραγματοποίησε πειράματα με τα οποία αποδεικνύεται ότι είναι δυνατή η από του μηδενός κατασκευή εμβρύου, το οποίο αναπτύσσεται καθώς τα αδιαφοροποίητα κύτταρα μπορούν να μιμηθούν το σχέδιο ανάπτυξης ενός εμβρύου που βρίσκεται στη μήτρα.
Επί του παρόντος, αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα του δρος Πέρα πειραματίζεται μόνο με ρεζοπιθήκους και δεν πρόκειται να προχωρήσει σε άλλα είδη παρά μόνον όταν η κοινωνία δώσει σαφείς απαντήσεις στα καυτά ερωτήματα που εγείρονται.
Πέραν όμως της προσπάθειας δημιουργίας ζωής στο εργαστήριο, διεθνής ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση της διαδικασίας του γήρατος.
Η ομάδα υπό τον Φρεντ Κέιτζ, επικεφαλής του Εργαστηρίου Γενετικής στο Ινστιτούτο Βιολογικών Σπουδών Σαλκ, προχώρησε στη δημιουργία κυττάρων που ήδη παρουσίαζαν τις φθορές του γήρατος, χρησιμοποιώντας ως «πρώτη ύλη» δερματικά κύτταρα που ελήφθησαν από ηλικιωμένους ασθενείς. Η πρωτοτυπία του εγχειρήματος έγκειται στο ότι οι ερευνητές δεν χρειάστηκε να γυρίσουν τους δείκτες του βιολογικού ρολογιού των κυττάρων έτσι ώστε να γίνουν βλαστοκύτταρα.
Χάρη στην πρωτοποριακή τεχνική που εφάρμοσαν, κατάφεραν να δημιουργήσουν κύτταρα παρόμοια με αυτά που ήδη υπάρχουν στον εγκέφαλο ενός ηλικιωμένου ανθρώπου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το παράδοξο εκ πρώτης επίτευγμά τους πρόκειται να βοηθήσει τους επιστήμονες που ασχολούνται με νευροεκφυλιστικές παθήσεις της τρίτης ηλικίας, όπως είναι η νόσος Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον.
«Αυτό που καταφέραμε μας δίνει τη δυνατότητα να διατηρούμε σε κυτταρικό επίπεδο τα χαρακτηριστικά της προχωρημένης ηλικίας, καθιστώντας ευκολότερη τη μελέτη των συνεπειών της γήρανσης στον εγκέφαλο», δήλωσε ο δρ Κέιτζ.
Οι επιστήμονες έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιστημονική επιθεώρηση «Cell Stem Cell». Μέχρι σήμερα, αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιστήμονες χρησιμοποιούσαν πειραματόζωα προκειμένου να μελετήσουν τις βιολογικές συνέπειες της γήρανσης στον εγκέφαλο. Πιο πρόσφατα, αξιοποίησαν για την έρευνά τους βλαστοκύτταρα (που ενίοτε προέρχονται από τον επαναπρογραμματισμό δερματικών κυττάρων).
Η τεχνική αυτή όμως είχε σημαντικούς περιορισμούς, καθώς τα εγκεφαλικά κύτταρα που λαμβάνονται με τη συγκεκριμένη μέθοδο δεν διαθέτουν τις ιδιότητες των ηλικιωμένων εγκεφαλικών κυττάρων.
