Οι προγραμματικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, αλλά κυρίως η ανυποχώρητη στάση του οδηγούν τους Έλληνες σε μια αχαρτογράφητη περιοχή. Ωστόσο στο εσωτερικό οι εξαγγελίες του έκαναν χαρούμενους αρκετούς που βλέπουν -επιτέλους- κάποιος να πηγαίνει κόντρα στις επιταγές των ξένων.
Η Deutsche Welle συνομίλησε με απλούς ανθρώπους θέλοντας να διερευνήσει την επίδραση που είχαν οι δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού και έβγαλε το παραπάνω συμπέρασμα. Ήτοι: στο εξωτερικό υπάρχει έντονη ανησυχία, ενώ στο εσωτερικό έκανε την εμφάνισή της μια μορφή εθνική ανάτασης. Η Βάσω Βουβάνη, μια κλασική μητέρα μέσης ηλικίας, λέει πως περίμενε καιρό να έρθει ένας ηγέτης που θα ενδιαφερθεί για τους Έλληνες «και όχι για τους τραπεζίτες, τους Ευρωκράτες και τους Γερμανούς πολιτικούς. Θέλουμε πολεμιστές και όχι υπηρέτες της Τρόικα. Χάσαμε όλα τα χρήματά μας και την αξιοπρέπειά μας τα τελευταία πέντε χρόνια. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους δανειστές μας στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο να συνεχίσουν να μας χτυπούν με τη λιτότητα. Δεν πάει άλλο».
Κατά την περίοδο της κρίσης η Βουβάνη έχασε τη δουλειά της και τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι άνεργη. Έτσι είναι ανακουφισμένη που βλέπει τον Αλέξη Τσίπρα να εναντιώνεται στην Ευρωζώνη: από τον Ντάισελμπλουμ έως τους ολιγάρχες που φοροδιαφεύγουν. «Ελπίζω να τους πολεμήσει όλους. Θα είμαι πολύ απογοητευμένη αν κάνει πίσω. Δεν θέλω να δω κι άλλο Έλληνα πολιτικό να χαμηλώνει το κεφάλι και να μας κάνει να νιώσουμε σαν να είμαστε ένα τίποτα». Οι προγραμματικές δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού ήταν αυτό ακριβώς που ήθελε να ακούσει, μέτρα κατά της λιτότητας και πόλεμος κατά των συμφερόντων.
Από την άλλη, ο Νίκος Μαλκούτζης του macropolis.gr σημειώνει πως η επιμονή του Τσίπρα σε τέτοιου είδους πολιτικές «παίζουν» πολύ καλά στο εσωτερικό. «Αυτό έχει να κάνει με την πίστη του πως σε αντίθεση με προηγούμενες κυβερνήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ να πραγματοποιήσει τις περισσότερες από τις προεκλογικές υποσχέσεις του και ότι σε αντίθεση με προηγούμενες ηγέτες, αυτός δεν θα υποχωρήσει στο πρώτο σημάδι πίεση από τους δανειστές». Ο Τσίπρας έκανε λόγο για πρόγραμμα «γέφυρα», έτσι ώστε η Ελλάδα να ετοιμαστεί για μια νέα συμφωνία, ένα «new deal», με τους εταίρους. Ο Βόλφγκανγκ Πίκολι της Teneo Intelligence με έδρα το Λονδίνο λέει στην Deutsche Welle: «Πρέπει να σημειωθεί πως η ασάφεια του χρονοδιαγράμματος υλοποίησης, σε συνδυασμό με την έλλειψη λεπτομέρειας θα μπορεί να δώσει στην κυβέρνηση κάποιο περιθώριο ευελιξίας στις διαπραγματεύσεις με τους επίσημους πιστωτές της».
Πάντως, σημειώνει η DW, η ομιλία του Τσίπρα την Κυριακή και η ανυποχώρητη στάση του θα μπορούσε να υποδεχθεί από κάποιους ως προανάκρουσμα εξόδου από το ευρώ. Ο Χούγκο Ντίξον του Reuters, αναφέρει πως δεν μπορεί να δει πώς η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ. Εκτός και αν το εκλογικό σώμα αναγκάσει την αλλαγή της κυβέρνησης. Ο Μαλκούτζης, πάντως, σημειώνει πως η κουβέντα και οι φόβοι για το Grexit είναι πρόωροι: «Ξεκάθαρα η στρατηγική του Τσίπρα εμπεριέχει υψηλό ρίσκο και επειδή δεν το έχουμε δει ξανά, δεν γνωρίζουμε πως θα αντιδράσει η Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα δεν κλείνει την πόρτα στις διαπραγματεύσεις, αν και αυτές θα είναι σκληρές και έντονες. Στις προηγούμενες περιπτώσεις η Ευρωζώνη ήξερε πως η Ελλάδα θα αποδεχθεί την άποψη πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από τις προτάσεις των δανειστών. Τώρα το πράγμα έχει αλλάξει».
Επί του παρόντος η στρατηγική λειτουργεί καλά στο εσωτερικό, όπως δείχνουν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. Η Βάσω Βουβάνη λέει: «Δεν έχω πρόβλημα με τους Γερμανούς. Αλλά δεν μπορούν να μας λένε πως τους χρωστάμε και ότι τους έχουμε στερήσει τα χρήματά τους, όταν κι εκείνοι μας χρωστούν». Κατά τον Μαλκούτζη ο Τσίπρας έδωσε στους Έλληνες φωνή, αν και η Ευρωζώνη θα περίμενε από αυτόν να γίνει πιο μετριοπαθής στις προσδοκίες και τους στόχους του και να είναι πιο διαλλακτικός σε σημεία που τους αφορούν όπως οι ιδιωτικοποιήσεις και οι κανόνες ρύθμισης της αγοράς εργασίας. «Το θέμα είναι αν πίσω από τις κλειστές πόρτες οι δύο πλευρές βρουν έναν κοινό τόπο να λύσουν τις διαφορές τους κουτσά στραβά όπως κάνει η Ευρωζώνη από το 2010 και μετά. Αυτό μένει να το δούμε».
