Κάνουν τόση φασαρία που δεν αφήνουν κανέναν να απολαύσει τον ύπνο του. Στο πέρασμά τους αφήνουν τα πάντα κατεστραμμένα. Το φαγητό που τους αφήνουν έξω από τα σπίτια για να τραφούν προσελκύει «αρουραίους σε μέγεθος γάτας». Και όλα αυτά σε ένα καταπράσινο, ήσυχο προάστιο της Νέας Ζηλανδίας.
Το lockdown που επέβαλλαν οι αρχές για να περιορίσουν την εξάπλωση της πανδημίας κορωνοϊού μπορεί τηρήθηκε στο ακέραιο και η χώρα να δηλώνει σήμερα υπερήφανα πως δεν έχει ούτε ένα νέο κρούσμα. Για κάθε πράξη όμως υπάρχει και συνέπεια – πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια απόφαση που επηρέασε από άκρη σε άκρη όλη τη χώρα και τον κάθε πολίτη ξεχωριστά και επί μακρόν.
Για τους κατοίκους του Τιτιράνγκι, προαστίου στο Δυτικό Όκλαντ μια από τις πιο αρνητικές συνέπειες ήταν η επανεμφάνιση μιας τοπικής μάστιγας ή πληγής όπως λένε οι ντόπιοι. Δεν πρόκειται ούτε για επιδρομή βατράχων, ούτε ακρίδων όπως στην περίπτωση των επτά πληγών του Φαραώ.
Πρόκειται για ένα κοπάδι άγριων κοτόπουλων που για μια ακόμη φορά απειλεί την περιοχή με τους περίπου 4.000 κατοίκους.
Τα άγρια κοτόπουλα είχαν δημιουργήσει προβλήματα και στο παρελθόν και η δημοτική αρχή ανέλαβε να τα εντοπίσει και να τα στεγάσει σε περιφραγμένο χώρο για να σταματήσουν να καταστρέφουν ότι βρουν στο πέρασμά τους και να ενοχλούν τους κατοίκους. Μάλιστα τα είχε καταφέρει και η ηρεμία είχε επιστρέψει στο Τιτιράγκι.
Κατά τη διάρκεια το lockdown τα πτηνά όμως πολλαπλασιάστηκαν ανεξέλεγκτα και ο εφιάλτης επέστρεψε.
Μαζί με τον εφιάλτη των άγριων πτηνών βέβαια, ο πρόεδρος της κοινότητας Γκρεγκ Πρίσλαντ (που καλείται να δώσει ξανά λύση στο πρόβλημα) είχε να αντιμετωπίσει και τον διχασμό που έφερε στο χωριό η ανάγκη να βρεθεί μια λύση. Μία μερίδα των κατοίκων βρίσκει την παρουσία των άγριων κοτόπουλων θετική, τονίζοντας πως προσδίδουν μια γραφική πινελιά στην κοινότητα. Άλλοι όμως έχουν φτάσει στα όριά τους και δηλώνουν πως η όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί θυμίζει «κάτι από ταινία του Στίβεν Κινγκ».
Ο Πρίσλαντ, που όπως λέει περί τα 15 από αυτά τα άγρια πτηνά είχαν εγκατασταθεί περίπου 50μ από το σπίτι του, εξηγεί πως το πρόβλημα ξεκίνησε το 2008 όταν ένας κάτοικος της περιοχής απελευθέρωσε δύο οικόσιτα κοτόπουλα τα οποία στη συνέχεια εξελίχθηκαν σε άγρια.
Μέχρι το 2019τα άγρια κοτόπουλα είχαν αναπαραχθεί φθάνοντας περίπου τα 250 σε αριθμό, όπως αναφέρει ο Guardian.
«Από τη μια δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς και από την άλλη βλέπεις τη γειτονιά σου να καταστρέφεται και ο συνδυασμός αυτών των δύο είναι κάτι είναι κάτι πολλούς να τα μισούν» προσθέτει ο Πρίσλαντ τονίζοντας πως πέραν όλων των άλλων, τα άγρια κοτόπουλα καταστρέφουν και τις ρίζες των δέντρων «κάουρι» που είναι προστατευόμενος είδος αφού τελεί υπό εξαφάνιση στη Νέα Ζηλανδία.
Η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι όμως ήταν εμφάνιση «αρουραίων σε μέγεθος γάτας» όπως λέει καθώς τους «τράβηξαν» τα αποφάγια που άφηναν τα άγρια πτηνά.
Αυτό έπεισε τελικά όλους τους κατοίκους πως έπρεπε να ληφθούν άμεσα μέτρα. Και η λύση ήταν μόνο μία: η απομάκρυνση των άγριων κοτόπουλων.
Συνεργείο της κοινότητας τοποθέτησε μεγάλα δίχτυα σε διάφορα σημεία της περιοχής και κατάφερε να πιάσει περί τα 230 πτηνά ενώ η όλη επιχείρηση ήταν πολύ απαιτητική, γιατί σύμφωνα με τον Πρίσλαντ η απόφαση ήταν να αιχμαλωτιστούν τα πουλιά αλλά να μην τα βλάψουν.
Μάλιστα επιστρατεύτηκε και ένας κτηνίατρος για να επιβλέπει την επιχείρηση και να επέμβει για να βοηθήσει εάν κάτι πήγαινε στραβά αλλά και να ελέγξει πως τα πτηνά λάμβαναν τη φροντίδα που έπρεπε.
Το επόμενο βήμα ήταν η εγκατάσταση των πτηνών σε ένα αγρόκτημα «για να ζήσουν αυτά καλά και εμείς καλύτερα» λέει ο Πρίσλαντ.
Μετά την επιχείρηση είχαν μείνει μόλις περί τα 10 κοτόπουλα, οκτώ εκ των οποίων τελικά εντοπίστηκαν και απομακρύνθηκαν επίσης. Και τότε, περί τα τέλη Μαρτίου, ήρθε το lock down και δύο κοτόπουλα, τα πλέον άγρια και δύσκολο να πιαστούν κατάφεραν να γλιτώσουν.
Κατά την διάρκεια του lock down μάλιστα, ένας «καλόκαρδος ντόπιος» τα τάιζε ενώ ο αριθμός τους αυξήθηκε ξανά ενώ όπως λέει ο Πρίσλαντ υπάρχουν και υποψίες πως και κάποιοι κάτοικοι άφησαν επίσης ελεύθερα και άλλα κοτόπουλα.
Έτσι επέστρεψε ο εφιάλτης των κατοίκων και μια νέα επιχείρηση για τον εντοπισμό και τον περιορισμό τους ξεκινά ενώ κάποιοι έχουν απηύδησε και ζητούν αντί τα άγρια πτηνά να μεταφερθούν σε έναν ελεγχόμενο χώρο, να τα στείλουν σε μια τοπική εταιρεία που πουλάει κατεψυγμένα κοτόπουλα.
Η πλήρης απομάκρυνσή τους θα ήταν το ιδανικό αλλά όπως φαίνεται κάποιοι ντόπιοι συνεχίζουν να τα ταϊζουν. Και όσο το κάνουν ο εφιάλτης συνεχίζεται.
«Ξέρω ποια είναι και δεν μπορώ να την πείσω να σταματήσει. Προσπάθησα», καταλήγει ο Πρίσλαντ.
Πηγή: Huffington Post
