Η πεποίθηση ότι γίνονται κακόβουλοι μαζικοί ψεκασμοί μεγάλης έκτασης έχει τη ρίζα της σε αποκαλύψεις που ήρθαν στην δημοσιότητα την δεκαετία του 1970.
Σύμφωνα με την Washington Post της 9 Μαρτίου 1977: ‘Ο Στρατός αποκάλυψε χθες ότι διεξήγαγε κρυφά 239 δοκιμές μικροβιακού πολέμου σε υπαίθριες εκτάσεις μεταξύ των ετών 1949 και 1969’.
Το πρώτο μεγάλο εγχείρημα είχε την ονομασία “Operation Sea Spray” και σύμφωνα με τους New York Times της 15 Απριλίου1981: ‘Από τις 20 έως τις 27 Σεπτεμβρίου 1950… ναρκαλιευτικό του Πολεμικού Ναυτικού που έπλεε κοντά στη Γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ του Σαν Φρανσίσκο, ψέκασε νέφη βακτηρίων στον αέρα… Το πείραμα είχε στόχο να παρακολουθεί την διασπορά της ουσίας και να δοκιμάσει την τρωτότητα μιας μεγάλης πόλης σε μικροβιολογικό πόλεμο’.
Ο στρατός έλαβε δείγματα από 43 σταθμούς και διαπίστωσε ότι σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού είχε εισέπνευσε χιλιάδες σωματίδια.
Αν και πίστευαν ότι τα βακτήρια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν αβλαβή για τους ανθρώπους μια εβδομάδα μετά 11 κάτοικοι εισήχθησαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Στάνφορντ παραπονούμενοι για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και ο Έντουαρντ Νέβιν που προερχόταν από εγχείρηση προστάτη τελικώς κατέληξε.
Στις 13 Οκτωβρίου 1998 το πρόγραμμα FRONTLINE (ναυαρχίδα του δημόσιου τηλεοπτικού δικτύου των ΗΠΑ PBS) εξέπεμψε το ντοκιμαντέρ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ στο οποίο αποκαλυπτόταν ότι: ‘Το 1969 εκτελέστηκαν εκτεταμένες δοκιμές 1.000 μίλια νοτιοδυτικά της Χαβάης. Αεροσκάφη Φάντομ ψέκασαν βιολογικά όπλα σε μορφή σκόνης πάνω από εκατοντάδες φορτηγίδες που κρατούσαν εγκλωβισμένους πιθήκους.
Τα μισά ζώα πέθαναν, αποδεικνύοντας ότι οι βιολογικοί παράγοντες ήταν πιο αποτελεσματικοί στο να σκοτώνουν από τα πυρηνικά όπλα’.
Στα πλαίσια του ίδιου προγράμματος ο Γουίλιαμ Κόεν Υπουργός Άμυνας τότε της κυβέρνησης Κλίντον δήλωνε: ‘Αν πάρετε 100 κιλά άνθρακα και το διασκορπίσετε καταλλήλως θα έχει αντίκτυπο δύο έως έξι φορές αυτού μιας πυρηνικής βόμβας ενός μεγατόνου… πολύ πέρα από τη φαντασία μας αυτή τη στιγμή… Δεν χρειάζεται πολύ για να συνδέσετε ένα ψεκαστικό και να πετάξετε ένα αεροπλάνο’.
Και ο Δόκτωρ Ντέιβις που υπηρετούσε στο Επιτελείο Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1987 έως το 1996 και ήταν μέλος της ομάδας δυτικών που επιθεώρησε τις σοβιετικές εγκαταστάσεις βιολογικού πολέμου το 1991 προσέθετε: ‘Έχουμε επίσης την δυνατότητα να στοχεύσουμε συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες στον πληθυσμό, τον οποίο μπορείς να ψεκάσεις με κάτι αλλά αυτό θα σκοτώσει μόνο συγκεκριμένα άτομα που έχει σχεδιαστεί να εντοπίζει και να προσβάλει’.
Προς επίρρωση των λεγομένων του μόλις ένα μήνα μετά, στις 15 Νοεμβρίου 1998, οι Κυριακάτικοι Times του Λονδίνου δημοσίευσαν άρθρο των ανταποκριτών τους στο Ισραήλ Ούζι Μαναϊμί και Μαρί Κόλβιν που ανέφερε: ‘σύμφωνα με Ισραηλινές και δυτικές πηγές πληροφοριών η χώρα εργάζεται πάνω σε βιολογικό όπλο που θα βλάπτει Άραβες αλλά όχι Εβραίους… Η ασθένεια θα μπορούσε να εξαπλωθεί ψεκάζοντας τους οργανισμούς από αέρος ή τοποθετώντας τους στην υδροδότηση’.
Αν και ο πρόεδρος Νίξον σταμάτησε το 1969 κάθε ερευνητικό πρόγραμμα μικροβιακού πολέμου και η προσπάθεια έκτοτε περιορίστηκε στη μελέτη αμυντικών μέτρων το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι τί πειράματα έχουν υλοποιηθεί σε άλλες χώρες του κόσμου, όπως δείχνουν να πιστεύουν οι υπηρεσίες πληροφοριών.
ΥΓ Βέβαια υπάρχει και η θεωρεία ότι η λέξη ‘ψεκασμένοι’ αρχικώς χρησιμοποιήθηκε μεταφορικά από τους ίδιους τους θιασώτες των θεωριών συνομωσίας, που θεωρούν ότι τα μεγάλα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης και κυρίως τα τηλεοπτικά κανάλια ‘ψεκάζουν’ το ακροατήριό τους με παραπληροφόρηση.
