Γράφουν οι Παναγιώτης Αποστόλου και Χρήστος Χατζηαναστασίουτης “Ελλήνων Πολιτείας”
Ακριβώς ένα χρόνο μετά την επανεκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και με τα πρώτα σημάδια “κούρασης” να είναι ορατά, αλλά και το γεγονός μεγάλων αστοχιών μελών της κυβέρνησης (Παππάς – Φίλης), όλα δείχνουν ότι μέσα στις επόμενες εβδομάδες ο Αλέξης Τσίπρας, θα προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές και έναν επιβλητικό ανασχηματισμό.
Έναν ανασχηματισμό που έρχεται μετά από έναν πολύκροτο “θόρυβο” που ξεκίνησε αμέσως μετά την εισήγηση του Νόμου για τις άδειες των τηλεοπτικών καναλιών και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα με συνέπεια να είναι στον αέρα τόσο το κυβερνητικό πρόγραμμα όσο και η διαπραγμάτευση της δεύτερης πια αξιολόγησης καθώς για την πρώτη θα έχουμε συζήτηση προ ημερήσιας διατάξεως στη Βουλή των Ελλήνων για τα εναπομείναντα προαπαιτούμενα (ξεπούλημα των ΔΕΚΟ) που έχουν θέσει οι δανειστές.
Ο Καλογρίτσας “θάβει” τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτήν την ιστορία την παράσταση έχει “κλέψει” το λεγόμενο Voskotopi Gate του αριστερού εργολάβου από το οποίο η κυβέρνηση μπήκε σε ράγες εκτροχιασμού καθώς η ιστορία του Καλογρίτσα μπορεί να μετατραπεί σε “τάφο” της κυβέρνησης “πρώτη φορά Αριστερά”.
Από τη στιγμή που η ιστορία Καλογρίτσα ήταν πολύ γνωστή στους κόλπους της Αριστεράς. Όταν, ο ίδιος έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του τότε “Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου”, ένα δημιούργημα μιας αριστερής πλατφόρμας που κατέληξε να είναι σήμερα σε κυβερνητικούς θώκους από το 75% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που στην μνημονιακή Ελλάδα πίστεψαν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να αντισταθεί στις ορέξεις των τοκογλύφων και ότι θα βάλει σε άλλη τροχιά την ελληνική οικονομία, αποτυγχάνοντας και στα δύο.
Ωστόσο, η εμπλοκή της Τράπεζας Αττικής σε ένα σκάνδαλο που θυμίζει έντονα την εποχή Κοσκωτά και με εμπλεκόμενους τρείς εν ενεργεία Υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, τον Γ. Πετρόπουλο, τον Γ. Δραγασάκη και τον Χ. Σπίρτζη, φανερώνουν ότι το παιχνίδι ισορροπιών μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκινήσει και θα ολοκληρωθεί το γερό ξεκαθάρισμα μετά την διενέργεια του Συνεδρίου του κυβερνώντος κόμματος από το οποίο δεν αποκλείεται να βγει λαβωμένος ακόμη και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Μαίνεται ο πόλεμος των Πασόκων στο ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι, ενδεχομένως θα έχουμε ΠΑΣΟΚ εναντίον ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ και αυτή θα είναι η πρώτη ουσιαστική ήττα του Αλέξη Τσίπρα εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Που πολύ πιθανόν να του χαλάσουν τα σχέδια ένταξης του κόμματος στη Σοσιαλιστική ομάδα των κομμάτων της Ευρωζώνης… κάτι που δεν το θέλουν ούτε οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ούτε και ένας τεράστιος αριθμός ψηφοφόρων του κόμματος οι οποίοι φυσικά προέρχονται από το πάλαι ποτέ ισχυρό ΠΑΣΟΚ.
Άλλωστε, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τα δύο ΠΑΣΟΚ της περασμένης δεκαετίας. Είναι το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ με πολύ “άρωμα” Σημίτη και το μεταπολιτευτικό με “άρωμα” του Ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, το οποίο υπήρξε ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για
τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος παίζοντας με ωραία και μεγάλα λόγια, έβρισκε τρόπο να επιβιώνει ακόμη και στον ευρύ χώρο του Κέντρου κάτι που στοχεύει και ο σημερινός Πρωθυπουργός!!
Αναμένονται αντιδράσεις στο Συνέδριο.
Έτσι, το επερχόμενο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα θυμίζει εποχές ΠΑΣΟΚ με τις κόντρες Σημίτη – Τσοχατζόπουλου χωρίς όμως να υπάρχει αντίπαλος για την καρέκλα του Προέδρου.
Ωστόσο, είναι απολύτως φανερό ότι υπάρχει μια ομάδα ατόμων που θα ήθελαν να είναι “δελφίνοι”, αλλά προς το παρόν δεν μπορούν να βγουν μπροστά, γιατί πολύ απλά ο Τσίπρας έχει ανακατέψει τόσο καλά την εσωκομματική τράπουλα και σε τέτοιο βαθμό που ακόμη μπορεί να την μοιράζει, ελέγχοντάς την…
Γι΄αυτό θέλει πριν το Συνέδριο να ξεκαθαρίσει τα μπερδέματα με τον διαγωνισμό των αδειών για τα κανάλια, έργο φυσικά που την ευθύνη είχε και έχει ο δικός του άνθρωπος ο Νίκος Παππάς, αλλά και με την ύπαρξη “λαγών” στο διαγωνισμό. Που του δείχνουν δύο πράγματα. Ή ότι η Ομάδα του Νίκου Παππά δεν είχε “άμυνες”, δεν είχε οργάνωση ή ότι παίχθηκε παιχνίδι πίσω από την πλάτη του με ένα στάνταρ και μια παραλλαγή. Το στάνταρ ήταν και είναι ο Ιβάν Σαββίδης και η παραλλαγή ο Καλογρίτσας, τον οποίο πλέον ο πρωθυπουργός έσβησε μέσα σε μια μέρα.
Γι΄ αυτό και η μεγάλη δυσαρέσκεια του Τσίπρα προς το πρόσωπο του Νίκου Παππά.
Δυσοσμία σκανδάλων στην κυβέρνηση.
Οι φήμες για “συμφωνία – προδοσία” του Αλέξη Τσίπρα με την διεθνή κοινότητα για την μόνιμη εγκατάσταση περί των 2 εκατομμυρίων λαθρομεταναστών – “προσφύγων” στην Ελλάδα, δεν αποκλείεται να δημιουργήσει και άλλες εντάσεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ καθώς υπάρχουν και εκεί δείγματα εμπλοκής σε σκάνδαλα δεδομένου ότι πολλά από τα στελέχη του, ακόμη και βουλευτές του, διαχειρίζονται μεγάλα ποσά από την συμμετοχή τους σε ΜΚΟ και οι οποίες αν τελικά επικρατήσει αυτή η ιδέα της μόνιμης τους εγκατάστασης τα ποσά που θα λάβουν θα είναι τέτοια που θα αποτελούν “εργαλείο” στην προσπάθειά τους να παραμείνουν στην κυβέρνηση.
Και το ερώτημα το μεγάλο, παραμένει!!
Τι πράγματι θέλει ο Πάνος Καμμένος; Τι εντολές πιθανόν έχει λάβει;
Από τη στιγμή που στα επιτελικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ βοά η είδηση ότι ο Πάνος Καμμένος ελέγχει αυτές τις ΜΚΟ. Γι΄ αυτό παραμένει ακλόνητος στην κυβέρνηση, παρ΄ ότι η αριστερά – αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να τον βλέπει ούτε ζωγραφιστό.
Ενδεχομένως το “κύκνειο άσμα” του Πρωθυπουργού.
Τις επόμενες ημέρες θα δούμε αν η υπόθεση Καλογρίτσα, το λαθρομεταναστευτικό – “προσφυγικό” υπό την επικυριαρχία των ΜΚΟ καθώς και η οργή της Εκκλησίας και της Κοινωνίας από τις αυθαίρετες αποφάσεις του Νίκου Φίλη, θα αποτελέσουν το “κύκνειο άσμα” του Πρωθυπουργού.
Γι΄ αυτό θα προσπαθήσει να περιχαρακώσει το Συνέδριο του κόμματος, ελπίζοντας ότι θα λάβει νωπή εντολή του.
Διαφορετικά θα αναγκαστεί να οδηγηθεί σε εκλογές, από τη στιγμή που και το όραμα για ανάπτυξη, είναι ακόμη στο δρόμο… και η μείωση εθνικού οράματος είναι κάτι
παραπάνω από βέβαιο ότι θα κόψει τα “φτερά” ενός Πρωθυπουργού, ο οποίος υλοποιεί νεοφιλελεύθερα προγράμματα λιτότητας.
Πάντως, η παρένθεση Τσίπρα θα αποτελεί θέμα για πολιτική έρευνα καθώς υπήρξε ένας απλός διαχειριστής της Γερμανίας και της Μέρκελ. Ο πρώτος με αριστερό πρόσημο!!
Όταν η οργή του κόσμου και όλων των Κοινωνικών ομάδων μεγαλώνει και δεν θα μπορέσει να την συγκρατήσει, παρ΄ ότι δεν υπάρχει σοβαρή πολιτική πρόταση από τη Νέα Δημοκρατία.